THINK TANKS

Από την επανέναρξη της σειράς ταινιών το 2006 με το Casino Royale, δεν υπήρξε ούτε μία εχθρική χώρα στις ταινίες, παρά το γεγονός ότι η Ρωσία ενέτεινε τις προσπάθειές της να χειραγωγήσει τις εσωτερικές πολιτικές σκηνές των χωρών της Δύσης, και η Κίνα καμουφλάρει την ολοένα και πιο οργουελική της δυστοπία με μια πολύ επιτυχημένη προβολή ήπιας ισχύος που κυριαρχεί στις διεθνείς αγορές.

Καθώς ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του, λίγοι επισκέπτες του Χονγκ Κονγκ θα προέβλεπαν ότι αυτό το «άγονο νησί» θα αποτελούσε το σκηνικό μιας από τις σημαντικότερες εκρήξεις ανθρώπινης ευημερίας που έχει γνωρίσει ο κόσμος μας.

Όσοι γέμισαν το 1959 τους δρόμους της Αβάνας επευφημώντας τον Φιντέλ Κάστρο και ελπίζοντας ότι η πτώση του παρεοκρατικού καπιταλισμού του Μπατίστα θα έφερνε μια περίοδο προόδου, απογοητεύτηκαν. Η Κούβα εντάχθηκε στον κατάλογο των χωρών όπου ο κεντρικός κρατικός σχεδιασμός αποδείχθηκε μια παράκαμψη από τον δρόμο της εξέλιξης και της ευημερίας.

Η Αριστερά και η Δεξιά διαφέρουν ως προς το πού αποδίδουν έμφαση, όμως τα κοινά σημεία είναι περισσότερα από τις διαφορές. Ο κοινοτισμός έλκει τόσο δεξιούς που αναζητούν μια εναλλακτική ως προς τον οικονομικό φιλελευθερισμό, όσο και αριστερούς που αναζητούν μια εναλλακτική στον «woke» υπερβολικό ηθικισμό.

Το The English Libertarian Heritage είναι μια επιλογή δοκιμίων που γράφτηκαν πριν από τρεις αιώνες από τον John Trenchard και τον Thomas Gordon, οι οποίοι υπέγραφαν ως «Cato» και δημοσίευαν τα προκλητικά τους δοκίμια με θέμα την ελευθερία στο London Journal και το British Journal κατά το διάστημα 1720-1723.

Πριν από λίγους μήνες προειδοποιήσαμε ότι ο νόμος ΑΒ5 θα αποτελέσει τη θανατική ποινή στην περιστασιακή (gig) οικονομία. Φαίνεται πως οι νομοθέτες της Καλιφόρνιας άρχισαν να το συνειδητοποιούν.

Αυτή την στιγμή υπάρχει ένας πυρετός χρυσού στη Νέα Υόρκη με πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια στο τραπέζι κι όπως αναφέρουν οι New York Times, ένα ολόκληρο οικονομικό οικοσύστημα έχει εμφανιστεί στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Οι άνθρωποι όμως δεν κυνηγούν χρυσό, αλλά ανακυκλώσιμα κουτάκια.

Την Παρασκευή (7/2), έπεσε θύμα του ιού στην Κίνα ένας νεαρός οφθαλμίατρος του Νοσοκομείου της Ουχάν, ο Li Wenliang, ο άνθρωπος που αποκάλυψε τον ιό και τιμωρήθηκε γι' αυτό από το κινεζικό κράτος. Παρά τις προσπάθειες του καθεστώτος να φιμωθεί, ο Λι έγινε ήρωας. Γράφει ο Lawrence W. Reed.

Η Θάτσερ πέθανε το 2013 αλλά αν είχε ζήσει άλλα επτά χρόνια, μάλλον θα πανηγύριζε για το Brexit που συνέβη εντέλει τον περασμένο μήνα. Το 1991 είπε στη Βουλή των Κοινοτήτων ότι «η εθνική μας κυριαρχία δεν προέρχεται από τις Βρυξέλλες - είναι δική μας δικαιωματικά και κληρονομικά». Γράφει ο Lawrence W. Reed.

Πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες έχουν αρνηθεί τα τελευταία χρόνια να εμφανιστούν στο σόου του ημιχρόνου του Super Bowl του NLF. Κάποιοι, όπως η Adele, απλώς δεν πίστευαν ότι ταιριάζουν με τη διοργάνωση. Γράφει ο Jon Miltimore.

Όπως κάθε θανατηφόρα ασθένεια, ο κορονοϊός είναι μια τραγωδία. Ο κινεζικός κομμουνισμός όμως επιδεινώνει ακόμη περισσότερα τα πράγματα. Ο κορονοϊός δημιουργεί τον κίνδυνο να καταδειχθεί η ανικανότητα και η ανειλικρίνεια της κυβέρνησης και έτσι δίνει στο καθεστώς το κίνητρο να συγκαλύψει την κλίμακα της κρίσης. Με τους πολίτες και τα μέσα της χώρας ήδη φιμωμένους, δεν υπάρχει κάποιο αντίβαρο για να ελέγξει την κυβέρνηση. Γράφει ο Paul Wolfowitz.

Ο διαγενεακός πόλεμος έχει πάρει φωτιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδίως αφού το μιμίδιο «OK, boomer» έγινε είδηση ανά τις ΗΠΑ. Αυτή η φαινομενική σύγκρουση όμως ανάμεσα στις γηραιότερες και τις νεότερες γενιές των Αμερικανών δεν είναι απλά μια διαμάχη για πολιτισμικό κύρος. Είναι και μια πραγματικότητα στην αγορά καταναλωτικών προϊόντων. Γράφει η Chloe Anagnos.

Με την αυγή της νέας δεκαετίας, γράφτηκε ένα κύμα αισιόδοξων άρθρων για την απίστευτη πρόοδο που σημείωσε η ανθρωπότητα από την αρχή της νέας δεκαετίας και τα αναμενόμενα ορόσημα της ανθρώπινης προόδου που θα επιτύχει το είδος μας πιθανότατα μέχρι το 2030. Η πρόβλεψη για την πιο φτωχή περιοχή του πλανήτη, την υποσαχάρια Αφρική, είναι αισιόδοξη. Γράφει ο Alexander C.R. Hammond.

Στις 25 Ιανουαρίου του 1890, η 25χρονη Νέλυ Μπλάι έφτασε στη Νέα Υόρκη εν μέσω πανηγυρισμών. Ήταν η πρώτη γυναίκα στην ιστορία που έκανε τον γύρο του κόσμου. Τέτοιοι τολμηροί ασυνήθιστοι άνθρωποι καταδεικνύουν ακριβώς τι μπορεί να πετύχει κάποιος αν το πάρει απόφαση. Χωρίς το πνεύμα της επίτευξης και της ενεργητικότητας που αυτοί οι άνθρωποι ενσαρκώνουν, ο κόσμος μας σίγουρα θα ήταν βαρετός. Γράφει ο Lawrence W. Reid.

Στην μελέτη της PISA για το 2018, η Γερμανία, η χώρα των ποιητών και των στοχαστών, για μια ακόμη φορά έλαβε ένα απλό πιστοποιητικό συμμετοχής. Τα τρόπαια απονεμήθηκαν στις περιοχές του Πεκίνου, της Σαγκάης, της Τσιανγκσού και της Τσετσιάνγκ των οποίων τα εισοδηματικά επίπεδα είναι σημαντικά χαμηλότερα από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Γράφει ο Thomas Clausen.

Η σλοβακική κυβέρνηση ξεκίνησε να επιδοτεί τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Αν όμως είχε αγοράσει άδειες εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και τις είχε απλώς κάψει, θα είχε μειώσει τις εκπομπές κατά δεκαπέντε φορές περισσότερο. Γράφει ο Martin Vlachynský.

Στον κόσμο που κατοικούμε τα τελευταία 60 χρόνια, οι περισσότεροι ενήλικοι είναι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων τα οποία οδηγούν καθημερινά. Ωστόσο στη δεκαετία του 2020 θα εισαχθεί μια από τις βαθύτερα ριζοσπαστικές τεχνολογίες των τελευταίων δεκαετιών: το αυτοκίνητο χωρίς οδηγό. Θα μετακινούμαστε σε έναν κόσμο όπου αντί να οδηγούμε οι ίδιοι, απλώς θα παραγγέλνουμε μια διαδρομή στα κινητά μας. Γράφει ο Andrew Lilico.

Στα περισσότερα πανεπιστήμια - και πάνω απ' όλα στις σχολές ανθρωπιστικών σπουδών - ο καπιταλισμός θεωρείται κακή λέξη. Έχει πολύ λίγους υποστηρικτές και πολλούς ένθερμους επικριτές. Γιατί όμως τόσοι πολλοί διανοούμενοι ενοχλούνται από την ιδέα του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς; Γράφει ο Rainer Zitelmann.

Τον Ιανουάριο του 1968, η άνοιξη ήρθε πρόωρα. Στις 5 Ιανουαρίου, ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ εξελέγη Πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τσεχοσλοβακίας. Μετά από δύο δεκαετίες ανελέητης κομμουνιστικής κυριαρχίας, άνθισαν οι ελπίδες της αλλαγής. Γράφει ο Doug Bandow.

Κανείς δεν μπορεί να πει ότι το 2019 ήταν μια βαρετή χρονιά σε ό,τι αφορά την πολιτική. Ξεκίνησε η διαδικασία παραπομπής του Τραμπ, η Βουλή των Κοινοτήτων καταψήφισε το Brexit (δύο φορές), οι ευρωεκλογές άλλαξαν τον πολιτικό χάρτη της ΕΕ και η Γερμανίδα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έγινε η νέα Πρόεδρος της Κομισιόν. Μετά από ένα τόσο συναρπαστικό έτος όπως το 2019, τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε από το 2020; Γράφει ο Zsolt Nagy.