THINK TANKS

Στον Δρόμο προς τη Δουλεία, ο Φρίντριχ Χάγιεκ εξετάζει της «σοσιαλιστικές ρίζες του ναζισμού». Ο Bruce Caldwell έχει γράψει εκτεταμένα για τις περιστάσεις υπό τις οποίες ο Χάγιεκ έγραψε το γνωστότερο σήμερα αυτό έργο του. Ο Χάγιεκ ήθελε να καταρρίψει την ιδέα, που κέρδιζε σε δημοτικότητα κατά τη δεκαετία του 1930, ότι ο γερμανικός ναζισμός ήταν κατ΄ ουσίαν ένα είδος καπιταλιστικής αντίδρασης εναντίον του αναδυόμενου σοσιαλισμού.

Πλήθη ανθρώπων να καταστρέφουν σοβιετικά σύμβολα και να απαιτούν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές… Αν νομίζετε ότι μιλώ για τη δεκαετία του 1990, πέσατε έξω λίγες δεκαετίες. Στις 17 Ιουνίου 1953, εργάτες στην Ανατολική Γερμανία εξεγέρθηκαν εναντίον της κομμουνιστικής τους κυβέρνησης και των Σοβιετικών επικυρίαρχων. Γράφει ο Zilvinas Silenas.

Σε μια πρόσφατη επιστολή του, ο Πάπας Φραγκίσκος προτείνει να εξετάσουμε τη χορήγηση ενός «καθολικού βασικού μισθού». Η επιστολή που δημοσιεύθηκε την Κυριακή του Πάσχα και απευθύνεται στους «Αδελφούς και τις αδελφές των λαϊκών κινημάτων και οργανώσεων»

Ο Covid–19 δεν προκάλεσε μόνο μια ιατρική και οικονομική κρίση, αλλά και έναν μείζονα επαναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών, όσο και της Ευρώπης. Στην καρδιά αυτό του ζητήματος βρίσκονται οι αλλαγές στις σχέσεις με την Κίνα.

Το να βλέπει κανείς κάποιον άνθρωπο να πεθαίνει μπορεί μόνο να είναι φρικτό. Το να βλέπει κανείς έναν άνθρωπο να πεθαίνει από ασφυξία κάτω από αστυνομικούς που ορκίστηκαν να βοηθούν και να προστατεύουν τους συνανθρώπους τους είναι αποτρόπαιο. Το ίδιο θα ίσχυε και για οποιονδήποτε, πέρα από θρησκευτική πίστη, χρώμα ή εθνικότητα.

Η ανάκαμψη από την πανδημία του COVID-19 θα απαιτήσει μια μονοδιάστατη προσήλωση στη μεγιστοποίηση της οικονομικής ανάπτυξης. Τα συνήθη εργαλεία οικονομικής πολιτικής, χαμηλών επιτοκίων και μεγάλων κρατικών δαπανών με μειώσεις στις δαπάνες που χαρακτηρίζονται “λιτότητα” δεν θα καταφέρουν να αποκαταστήσουν τα προ κορονοϊού επίπεδα ευημερίας.

Ο Albert Schatz (1879-1940) ήταν καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ντιζόν στη Γαλλία. Το βιβλίο του L?Individualisme économique et social. Ses origines, son évolution, ses formes contemporaines του 1907 βασίζεται σε ένα μάθημα με θέμα Ιστορία των Οικονομικών Δογμάτων που έκανε δίδαξε σε διδακτορικούς φοιτητές.

Τα κρατικά προνοιακά συστήματα δεν αλλάζουν ριζικά ιδιαίτερα συχνά. Όταν αυτό συμβαίνει, συνήθως έχει προηγηθεί μια μεγάλη κρίση, ένας πόλεμος ή μια φυσική καταστροφή. Οι πόλοι και οι φυσικές καταστροφές αναταράσσουν το κατεστημένο και δημιουργούν πολιτικό χώρο στον οποίο ιδέες και πολιτικές που δεν θα εξετάζονταν σε κανονικές συνθήκες ξαφνικά εξετάζονται.

Σύμφωνα με το κοινωνικό όραμα του Μίλτον Φρίντμαν δεν υπάρχει κάποιος σωστός τρόπος ζωής, στην τήρηση του οποίου οι άνθρωποι θα πρέπει να στοχεύουν. Ο Κέυνς πίστευε ότι μια αξιοβίωτη ζωή είναι αυτή που περνά κάποιος πίνοντας σαμπάνια με τη Βιρτζίνια Γουλφ. Ο Φρίντμαν πίστευε ότι κάποιοι άνθρωποι απλώς προτιμούν τα fish and chips και δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με αυτό.

Ενώ πολλές αμερικανικές πόλεις βυθίζονται στη βία, τα μέσα ενημέρωσης κυριαρχούνται, και ευλόγως, από τη συζήτηση του ρατσισμού εναντίον των Αφροαμερικανών. Στο μεταξύ, λίγη σημασία δίνεται στον ρατσισμό εναντίον των Αμερικανών ασιατικής καταγωγής - όμως από την εμφάνιση της κρίσης του κορονοϊού η βία εναντίον των Ασιατών έχει αυξηθεί στις ΗΠΑ.

Ένα ελβετικό δικαστήριο έκρινε πρόσφατα ότι οι εργοδότες πρέπει να συνεισφέρουν στο ενοίκιο των υπαλλήλων τους που εργάζονται από το σπίτι.

Η πανδημία του COVID-19 δεν περιόρισε μόνο τις ελευθερίες μας, αλλά και απελευθέρωσε δημιουργικότητα. Ο δήμαρχος του Βίλνιους και πρώην πρόεδρος του LFMI επέτρεψε τη μεταμόρφωση ολόκληρης της πόλης σε μια τεράστια υπαίθρια καφετέρια και επέτρεψε στις επιχειρήσεις να αξιοποιήσουν πάρκα και πλατείες προς τούτο.

Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια από την πρόσφατη συζήτηση που είχα με τον Matt Riddley συγγραφέα του βιβλίου “How Innovation Works: And Why It Flourishes in Freedom”είναι ο σκεπτικισμός του ως προς το αν η Κίνα έχει ανακαλύψει ένα οικονομικό μοντέλο που μπορεί να ανταγωνιστεί με επιτυχία το αντίστοιχο της Αμερικής μακροπρόθεσμα.

Δεδομένου του ότι το «κέρδος» φαίνεται να είναι σήμερα μια κακή λέξη, δεν αποτελεί έκπληξη πως το κατηγορηθεί κανείς για «κερδοσκοπία» κατά τη διάρκεια μιας κρίσης είναι ό,τι χειρότερο. Υπάρχουν όμως κάποιες περιστάσεις όπου η αύξηση των τιμών ως αποτέλεσμα μιας εξαιρετικά υψηλής ζήτησης μπορεί και να είναι κάτι καλό.

Ενώ πολλές αμερικανικές πόλεις βυθίζονται στη βία, τα μέσα ενημέρωσης κυριαρχούνται, και ευλόγως, από τη συζήτηση του ρατσισμού εναντίον των Αφροαμερικανών. Στο μεταξύ, λίγη σημασία δίνεται στον ρατσισμό εναντίον των Αμερικανών ασιατικής καταγωγής - όμως από την εμφάνιση της κρίσης του κορονοϊού η βία εναντίον των Ασιατών έχει αυξηθεί στις ΗΠΑ.

Όσοι από μας κατεχόμαστε από τον εγγενή μαζοχισμό που συνεπάγεται η πανεπιστημιακή εκπαίδευση στις κοινωνικές επιστήμες έχουμε την υποχρέωση να βλέπουμε τον κόσμο ως έχει, να κάνουμε παρατηρήσεις βασισμένες σε δεδομένα, να προσφέρουμε βαθιές αναλύσεις των γενεσιουργών αιτιών και να διατυπώνουμε προτάσεις που έχουν ως στόχο να επιφέρουν βελτιώσεις και να βρουν λύσεις.

Στις 29 Μαΐου ήταν τα γενέθλια του Άρθουρ Σέλντον. Ο Σέλντον «έφερε στον μη ειδικό αναγνώστη τις ιδέες όλων των κορυφαίων οικονομολόγων και στοχαστών υπέρ της ελεύθερης αγοράς της εποχής». Παρήγαγε έργο που δημοσιεύθηκε σε επτά τόμους, και περιλαμβάνει βιβλία, μονογραφίες, δοκίμια και άρθρα καθώς και την επιμέλεια εκατοντάδων επιστημονικών άρθρων, μονογραφιών και φυλλαδίων.

Οι αναποτελεσματικότητες στην αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού στη Γαλλία προκάλεσαν μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον της παγκοσμιοποίησης. Παρατηρείται μια αύξηση στις ομιλίες που θέτουν ως στόχο την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, ιδίως στο πεδίο της υγείας.

Το άρθρο 230 του Νόμου για την Ευπρέπεια των Επικοινωνιών του 1992 προστατεύει τις διαδικτυακές εταιρίες από τις πράξεις των χρηστών τους και τους επιτρέπει να επιβλέπουν το περιεχόμενο. Όπως γράφει ο καθηγητής κυβερνοασφάλειας J. Kosseff, αυτή η φαινομενικά απλή πρόβλεψη «δημιούργησε το νομικό και κοινωνικό πλαίσιο που γνωρίζουμε σήμερα».

Ο Τραμπ κλιμάκωσε τον πόλεμο λέξεων με τις κορυφαίες τεχνολογικές εταιρίες της Αμερικής. Αφού πρώτα απείλησε να «κλείσει» τις πλατφόρμες των κοινωνικών μέσων, ανακοίνωσε ότι θα εκδώσει ένα προεδρικό διάταγμα που αφορά το άρθρο 230 του Νόμου Ευπρέπειας των Επικοινωνιών, ένα από τα θεμέλια της προστασίας έναντι της ενδιάμεσης νομικής ευθύνης για τις διαδικτυακές πλατφόρμες.