Σε μια κίνηση που σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο στη διεθνή της ανάπτυξη, η Kumho Tire ανακοίνωσε την ίδρυση του πρώτου της ευρωπαϊκού εργοστασίου στην πόλη Opole της Πολωνίας, μια απόφαση που είναι ενταγμένη στην ευρύτερη προσπάθεια της εταιρείας να ενισχύσει την παραγωγική της εμβέλεια, να αυξήσει την ευελιξία της στον εφοδιαστικό τομέα και να ενδυναμώσει τη θέση της στην ιδιαίτερα ανταγωνιστική ευρωπαϊκή αγορά ελαστικών.

Υπάρχει ένα παράδοξο στην ευρωπαϊκή πολιτική που σπάνια συζητάμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μια από τις πιο πλατιές και πολύχρωμες «μεγάλες συμμαχίες» στον κόσμο, με δεκάδες κυβερνήσεις, κόμματα, ιδεολογίες και εθνικά βέτο. Θεωρητικά αυτό θα έπρεπε να σημαίνει νομοθετική ακινησία. Στην πράξη όμως, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Δημόσιας Πολιτικής στο LSE Luis Garicano σε πρόσφατο άρθρο του στο blog του Silicon Continent στο Substack, την τελευταία πενταετία η ΕΕ παρήγαγε περίπου 13.000 νομοθετικές πράξεις.

Διαβάζω για πολλοστή φορά την τελευταία εικοσαετία δημοσιεύματα για τα επιτεύγματα των Ολλανδών αγροτών τα οποία καταλήγουν με το ερώτημα: γιατί και η δική μας αγροτική παραγωγή να μη γίνει σαν την ολλανδική; Επειδή αυτή είναι μια χιλιοφορεμένη - και άρα κουραστική μορφή σκέψης - κανονικά δε θα έπρεπε να μας απασχολεί. Η απαίτηση μια χώρα να μεταγράψει στο εσωτερικό της όλα τα θετικά του πλανήτη είναι λίαν επιεικώς αφελής. Μου θυμίζει όλους αυτούς που διερωτώνται γιατί δε γινόμαστε σαν το Ισραήλ.

Τουρκική σφραγίδα στις προσπάθειες επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό επιχειρεί να βάλει ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Τ. Ερχουρμάν, μία ημέρα πριν από τη σημερινή πρώτη μετά από αρκετά χρόνια τριμερή συνάντηση στο νησί, υπό την αιγίδα της Προσωπικής Απεσταλμένης του γ.γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό.

Ο Ρίζος Μαρούδας, επικεφαλής των συντονιστικών των μπλόκων - στέλεχος πρώτης γραμμής του ΚΚΕ, υποψήφιος βουλευτής το 2015 και το 2024 υποψήφιος ευρωβουλευτής - είπε χωρίς φιοριτούρες τι επιδιώκεται με τους αποκλεισμούς δρόμων και υποδομών: να ανοίξει η κυβέρνηση το πουγκί και να δώσει στους αγρότες όσα περισσότερα μπορούν να αποσπάσουν. Οι παλιές καραβάνες των μπλόκων δεν κάθονται να συζητούν για τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ποιος τις δικαιούται, ποιος πρέπει να ελεγχθεί και ποιος δεν πρέπει να ξαναδεί ευρώ.

Η Δανία είχε, το 2024 μεταξύ των 38 κρατών του ΟΟΣΑ, τον υψηλότερο δείκτη φόρων επί του ΑΕΠ: 45,2%. Τον χαμηλότερο είχε το Μεξικό: 18,3%. Η Ελλάδα είναι μεταξύ των υψηλότερων, στο 39,8%. Οι σούπερ καπιταλιστικές ΗΠΑ βρίσκονται στο 25,6% συμπεριλαμβανομένων όσων φόρων εισπράττονται σε επίπεδο Πολιτείας, Δήμου ή ακόμη και άλλων μορφών αυτοδιοίκησης. Το γνωρίζαμε ότι το κράτος είναι η μεγαλύτερη «επιχείρηση» της χώρας, όπως κάθε δυτικής χώρας.

Οι επιδοτήσεις των αγροτών δεν είναι εκατομμύρια ευρώ, είναι τα χρήματα με τα οποία ο αγρότης θα βγάλει τη χρονιά του. Πέντε χιλιάδες εδώ, 7.000 εκεί, για τέτοια ποσά μιλάμε στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Και κυρίως είναι λεφτά που τα πληρώνουν «οι άλλοι», οι Ευρωπαίοι. Δεν είναι δικά μας λεφτά ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε. Κι ο κόσμος αυτός, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, έχουν μάθει στα επιδόματα. Με αυτά έζησαν οι ίδιοι, με αυτά μεγάλωσαν και σπούδασαν παιδιά.

Ζω με ένα όνειρο. Να δω τον Κυριάκο Πιερρακάκη πρόεδρο του Eurogroup να διαπραγματεύεται με τους Γερμανούς ένα πακέτο διάσωσής τους! Εντάξει, έχει και ο ανάλγητος αγάπες και απωθημένα. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης δεν έχει από αυτά. Έχει μόνο έναν στόχο: Να πετύχει στη δουλειά του και να αφήσει παρακαταθήκη για το μέλλον. Και η διεκδίκηση της προεδρίας του Eurogroup δεν είναι μικρό πράγμα! Αν κερδίσει σήμερα ή χάσει, αυτό έχει ελάχιστη σημασία. Εκείνο που μετράει είναι το… ταξίδι για την Ιθάκη! Γράφει ο Ανάλγητος.

Μισό αιώνα μετά την κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ, «Horses», η Patti Smith δίνει συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, υπενθυμίζοντας ότι η μουσική είναι βαθιά ανθρώπινη.

Τι ελπίζουν και φανερά επιδιώκουν όσοι (ευρισκόμενοι εντός, γύρω ή στα δεξιά της ΝΔ), δεν χωνεύουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Στις επόμενες εκλογές, να μην ξεπεράσει το 25%. Το λένε ευθαρσώς και σχεδιάζουν με βάση αυτή την στοχοθέτηση. Οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας, το εντάσσουν σ’ αυτή την «στρατηγική». Η ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ, τα αγροτικά μπλόκα, τα σκάνδαλα ή η σκανδαλολογία, την πορεία των εθνικών ζητημάτων, όλα αυτά -κατά την γνώμη τους- κατατείνουν στον στόχο να πέσει ο Κυριάκος κάτω από 25% στην πρώτη κάλπη.

Πριν από λίγες μέρες προσπάθησα να απαντήσω γιατί η Ελλάδα παραμένει από τις φτωχότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης, παρότι τα τελευταία χρόνια η οικονομία πηγαίνει καλά. Ο βασικός λόγος είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα, συνδυασμένη με τη βαλκανική (ανατολίτικη) νοοτροπία της ελάχιστης αξιοκρατίας και των μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων. Στην καθ’ ημάς Ανατολή προτιμάμε τα «δικά μας παιδιά» αντί για τα «ικανά παιδιά» στις κρίσιμες θέσεις.

Κάθε άνοιξη, ολόκληρα λιβάδια γεμίζουν με κάθε λογής λουλούδια. Ένα από αυτά, το οποίο κιόλας στην Ελλάδα το βλέπουμε παντού εκείνη την εποχή, φαίνεται όμορφο και άκακο σε αυτή του την μορφή. Ένα αθώο φυτό, το οποίο συνήθως απλά θαυμάζουμε κι έπειτα προσπερνάμε.