Ο Τούρκος πρόεδρος θα παίξει το χαρτί του ισλαμισμού και η Σουηδία ίσως να είναι ο «εχθρός», που επιζητούσε για να συσπειρώσει ευρύτερες μάζες ψηφοφόρων και δη αυτούς των δύο μικρών ισλαμιστικών κομμάτων, που πρόσκεινται στην αντιπολίτευση.

Αν και θεωρείται δεδομένο ότι ο Ερντογάν θα ασκήσει κάθε δυνατή πίεση για σύναψη συμφωνίας, οι αμερικανοί δεν θέλουν να τον ενισχύσουν ενόψει εκλογών.

Η στρατηγική του Τούρκου προέδρου περιλαμβάνει την κλιμάκωση της επιθετικότητας έναντι της Ελλάδας, με απειλές μεσαίας και χαμηλής έντασης, ώστε να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο σχηματισμός κοινής στρατιωτικής δύναμης με τη Μόσχα που ανακοίνωσε ο Λουκασένκο, μαζί με την προαναγγελία από τον Πούτιν νέων χτυπημάτων, προοιωνίζουν κλιμάκωση. Αν αποκλειστεί το σενάριο της χρήσης πυρηνικών, η Ρωσία είναι πιθανόν πλέον να επιστρατεύσει το «εγχειρίδιο της Συρίας».

Το θέμα του καθεστώτος των νήσων του Αιγαίου είναι από τα σημαντικότερα των διμερών ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Ο τούρκος πρόεδρος συνεχίζει και παίζει ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου. Από τη μια πλευρά, μετά και τον εξοβελισμό της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35, προσεγγίζει την Ουάσινγκτον προκειμένου να καταφέρει να αγοράσει 40 νέα F16 σε συνδυασμό με την αναβάθμιση 80 υφιστάμενων στην έκδοση Viper. Από την άλλη πλευρά προβαίνει σε συνεχή ανοίγματα προς Ρωσία και Ιράν, με χαρακτηριστική τη τριμερή συνάντηση στην Τεχεράνη με Ραϊσί και Πούτιν (19 Ιουλίου), όπως και την πρόσφατη επίσκεψη στο Σότσι και το νέο τετ - α - τετ με το Ρώσο πρόεδρο.

Η στάση της Τουρκίας στο θέμα της τρομοκρατίας, όπως και σε πλειάδα άλλων ζητημάτων, δείχνει ότι παίζει ένα παιχνίδι  υψηλού ρίσκου. Πασχίζει να ξεγελάσει τη Δύση, τις μοναρχίες τους Κόλπου, το Ισραήλ, τη Ρωσία, ανοίγει συνεχώς μέτωπα και αυξάνει πολύ το ρίσκο, εστιάζοντας στην Ελλάδα ως έναν (κατ΄ αυτήν) εύκολο και προσφιλή στόχο για την τουρκική κοινή γνώμη, όσο δεν μπορεί να σημειώσει κάποια επιτυχία σε άλλο μέτωπο.