ΑΠΟΨΗ

Τις τελευταίες ημέρες η δημόσια σφαίρα έχει αλωθεί από μία συζήτηση περί παραδικαστικού κυκλώματος. Ο Έλληνας φυσικός δικαστής είναι ανυποχώρητος: «Παραδικαστικά να ξέρεις δεν υπάρχουν, κοντολογίς. Δεν είναι δυνατόν να πλήττεται έτσι βάναυσα και άκριτα ο θεσμός της Δικαιοσύνης».

Αύριο οι Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται 244 ετών. Υπό κανονικές συνθήκες εκατομμύρια Αμερικανοί θα αντάμωναν φίλους και συγγενείς για να γιορτάσουν με πατριωτικά τραγούδια, αρκετό μπάρμπεκιου, πικ-νικ και κυρίως πυροτεχνήματα γύρω στις 7 το απόγευμα (τοπική ώρα). Αύριο, λόγω της πανδημίας και της κοινωνικοπολιτικής έντασης που επικρατεί, οι εορτασμοί θα είναι σίγουρα λιγότερο εύθυμοι και ενθουσιώδεις. 

Η ζημιά από την πανδημία δεν αφορά την κυβέρνηση, αφορά την χώρα, αφορά νοικοκυριά και οικογένειες, αλλά και μικρές και ατομικές επιχειρήσεις οι οποίες μπορούν να καταστραφούν μια και καλή, υποστηρίζει ο Θοδωρής Πελαγίδης και ζητά να πάψει να ποντάρει η αντιπολίτευση στην ψηφοθηρία των κατεστραμμένων οικογενειών.  Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.

Την Τρίτη 2 Ιουλίου 2019 και ώρα 10:16 μ.μ. για την Ελλάδα ολοκληρωνόταν η δεύτερη κατά σειρά Ηλιακή Έκλειψη του 2019, η οποία ήταν ολική. Ταυτόχρονα, έβαινε προς ολοκλήρωση και ο παρανοϊκός πολιτικός κύκλος της κυβέρνησης Σύριζα – Ανέλ. Εκείνη την ημέρα, είχαμε γράψει το ακόλουθο άρθρο.

Ουδείς νουνεχής άνθρωπος επιθυμεί οι διαφορές μεταξύ κρατών να επιλύονται με την προσφυγή στην βία. Όλοι ανεξαιρέτως υποστηρίζουμε την ειρηνική, μέσω διαλόγου, επίλυση των όποιων διαφορών υπάρχουν. Στην περίπτωση μας, μόνον παράφρονες επιζητούν πόλεμο με την Τουρκία. Και οι δύο χώρες θα πάνε πολλές δεκαετίες πίσω. Το ζητούμενο είναι πώς θα διεξαχθεί ένας διάλογος στον οποίον τα δύο μέρη θα συμμετάσχουν ισοτίμως.

Οι περισσότεροι Έλληνες συνδέουν τη Γερμανία με την ισχυρή οικονομία και την οργάνωση του κράτους. Οι Έλληνες βλέπουμε τη Γερμανία ως μια οικονομική υπερδύναμη από την οποία προσδοκούμε βοήθεια σε οικονομικά και αναπτυξιακά προγράμματα κοινωνικού χαρακτήρα. Αν κάτι μας εξέπληξε είναι ότι οι Έλληνες δεν έχουμε καμία αντίληψη της Γερμανίας ως πολιτιστικής δύναμης ενώ η γερμανική πολιτιστική παράδοση συνδέεται οργανικά, σχεδόν, με την Ελλάδα.

Τα κυλικεία είναι καλή μπίζνα. Πουλάνε τον καφέ με 300% κέρδος και την τυρόπιτα με 200%. Κάτι βγαίνει, σα να λέμε. Το κυλικείο της Βουλής είναι ακόμα καλύτερη διότι πέραν της σταθερής πελατείας του, είναι και καλός κράχτης για εξωτερικές δουλειές catering. «Για να έχει την Βουλή, θα πει ότι είναι top» σκέφτεται ο άλλος και του δίνει την δεξίωση στην βίλα του ή τον γάμο.

Στα χρόνια του αντιμνημονίου υπήρξε συσπείρωση των δυνάμεων της κοινής λογικής, καθώς ήρθαν αντιμέτωποι με τους εφιάλτες του Εμφυλίου και αντίκρισαν έξαφνα τους ηττημένους να βγαίνουν από τος πύλες της Κόλασης γυρεύοντας εκδίκηση. Η συσπείρωση αυτή εκφράστηκε πολιτικά στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτά γίνανε, η μάχη κερδήθηκε πάλι, η επίθεση αποκρούστηκε. Στο εξής χρειάζεται κάτι άλλο για να διατηρηθεί ενωμένη η συμμαχία του «ναι».

Στην Ελλάδα, ακόμη δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι μπορούμε να κάνουμε πού, ούτε βεβαίως πώς. Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, ούτε οι άδειες αρκούν, ούτε οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της εκάστοτε κυβέρνησης, ούτε οι δικαστικές αποφάσεις. Χρειάζεται όλοι μα όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς να συμφωνήσουν - πράγμα τις περισσότερες φορές πρακτικά αδύνατο - ειδάλλως καθένας απ' αυτούς έχει τη δυνατότητα να παγώσει ουσιαστικά επ' αόριστο το εκάστοτε επενδυτικό σχέδιο.

Αυτοί οι άνθρωποι, μέσα στην άγνοια τους για το πώς λειτουργεί η ΕΕ και η ευρωζώνη, διαπίστωσαν ξαφνικά πως αυτά που συζητούσαν στις κομματικές συσκέψεις τους, κάτω από τα πορτρέτα του Μαρξ και του Βελουχιώτη, οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Βρισκόταν εκτός πραγματικότητας. Αφορούσαν τον μικρόκοσμο τους στον οποίον και οι ίδιοι ήταν αιχμάλωτοι.

Άνθρωποι, που αδιαφορούν για τους εγκλωβισμένους οδηγούς, για τους εργαζόμενους του κέντρου, για τα καταστήματα που κατεβάζουν ρολά και για την αναμπουμπούλα, που αποδιοργανώνει την κανονικότητα της πόλης και που αρκετές φορές οδηγεί στην παράλυση και στο χάος. Άνθρωποι που είτε βρίσκονται καθηλωμένοι στη επαναστατική τους εφηβεία, είτε γνωρίζουν ότι οι διαδηλώσεις, οι αντιδράσεις, το μπλοκάρισμα, η δυσαρέσκεια και το χάος, αποτελούν το ιδανικότερο εφαλτήριο για την πολιτική τους καριέρα.

Έχουμε γεμίσει ηλίθιους, το γράφω ευθέως και δεν μ? ενδιαφέρει καθόλου αντίδραση τους. Όχι ψεκασμένους ή παραπλανημένους ή συνωμοσιολόγους, αυτοί είναι επιεικείς και κατά βάση αθωωτικοί χαρακτηρισμοί που εν τέλει τους δίνουν χώρο να αναπτύσσονται και να εκφράζονται. Ο μοναδικός χαρακτηρισμός που τους πάει γάντι είναι ηλίθιοι. Και ως ηλίθιοι, είναι επικίνδυνοι.

Στις 18 Ιουνίου ήταν που θυμηθήκαμε τον κ.Νίκο Κωνσταντόπουλο, με την ιδιότητα του κατηγόρου στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ) για την «Υπόθεση Κοσκωτά». Στις 18 Ιουνίου ήταν που θέσαμε το ερώτημα «Τι θα γίνει με την υπόθεση Παπαγγελόπουλου», όταν ακόμα δεν είχαν δοθεί στη δημοσιότητα οι συνομιλίες Παππά-Μιωνή. 

Ανδρέας Παπανδρέου κατά Κωνσταντίνου Καραμανλή. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατά Ανδρέα Παπανδρέου. Κώστας Καραμανλής κατά Κώστα Σημίτη. Μεγάλες αναμετρήσεις του παρελθόντος. Τώρα τι; Αλέξης Τσίπρας κατά Κυριάκου Μητσοτάκη; Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο αναμφισβήτητος ηγέτης της αριστεράς. Η αριστερά είναι ένα πράγμα σαν τον Παναθηναϊκό: Θα προσπαθεί στα επόμενα χρόνια να αποδείξει ότι μπορεί ακόμη! Θα το έλεγε κανείς και εκδίκηση του κορμοράνου! 

Πολλοί παρατηρητές θα αναρωτιούνται τι συμβαίνει στην Συρία. Παραμένει δραστήρια η Τουρκία στην χώρα αυτή; Ποιους υποστηρίζει και ποιους αντιμάχεται.Το άρθρο αυτό σκοπεύει να παρουσιάσει την συνεχή δραστηριότητα της Τουρκίας στην βορειοδυτική Συρία (Ιντλίμπ). Δυστυχώς, όπως θα δείτε, τα συμπεράσματά μου δεν είναι ευοίωνα.

Σε συνέντευξή του στην Καθημερινή πριν από λίγες μέρες ο Νόαμ Τσόμσκι, ένας από τους παγκοσμίου φήμης αριστερούς διανοούμενους, προστέθηκε στην ατελείωτη λίστα των αριστερών (διανοούμενων και μη) που εντόπισαν τις απεχθείς συνέπειες του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού στην πανδημία

Παρ' ότι οι οικονομίες γυρνούν το κλειδί της μηχανής, τα τοπικά lockdowns αλλά και ο φόβος για δεύτερος κύμα πανδημίας κάνουν τους διεθνείς οργανισμούς, όπως το ΔΝΤ να αναθεωρούν επί τα χείρω τις προβλέψεις τους δηλώνει στο liberal.gr o Πάνος Τσακλόγλου. Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.

Ήταν κοινή πεποίθηση πως ευθύς ως ο ΣΥΡΙΖΑ θα εγκατέλειπε την εξουσία θα άρχισαν να αναπτύσσονται στο εσωτερικό του κεντρόφυγες δυνάμεις. Και όσο η προοπτική επανόδου απομακρύνεται, τόσο θα δυναμώνουν αυτές οι δυνάμεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε το καταφύγιο των ψηφοφόρων τού άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι επιζητούσαν να είναι μόνιμοι νομείς της εξουσίας.

Εξαιρετικά τα νέα από το νομοσχέδιο για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, σχετικά με την εταιρική διακυβέρνηση και τη διαφάνεια, που θα πρέπει να διέπουν τη λειτουργία μια εταιρείας και δη μιας πολυμετοχικής εταιρείας που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Η ελαχιστοποίηση ή και ακόμα καλύτερα η εξαφάνιση περιπτώσεων τύπου Folli Follie και MLS, είναι επιτακτική.

Εγώ τώρα, για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα γιατί φαγώθηκε η κυβέρνηση να φέρει τον νόμο για τις διαδηλώσεις. Δεν διαφωνώ ούτε με την λογική του ούτε με τις επιμέρους διατάξεις του, το ξεκαθαρίζω. Όμως δεν καταλαβαίνω τι χρειαζόταν τώρα. Αφού δεν θα εφαρμοστεί. Τουναντίον, ενδέχεται να μεταβληθεί στα καλά του καθουμένου σε αιτία διαδηλώσεων και συγκρούσεων στους δρόμους. Για ποιο λόγο;