Αναφέρομαι στους ιδιοκτήτες του και όχι στους προσκεκλημένους του. Αυτοί οι τελευταίο, όσοι έχουν ακόμη ανησυχίες, ελπίζω να ιδρύσουν κόμμα ή κόμματα και να μην κρυφτούν πίσω από μια πονεμένη μητέρα η οποία βεβαίως θα αντιμετωπίζεται πλέον ως μια πολιτικός, χωρίς τη συναισθηματική ασπίδα με την οποία προστατεύεται. Γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο, ένα ολόκληρο σύστημα, πολιτικό, οικονομικό, μιντιακό, να υποστηρίζει ένα κόμμα αγνώστων ιδεολογικών συντεταγμένων και πολιτικών θέσεων;  

Το 2025 που οσονούπω μας εγκαταλείπει λειτούργησε ως διηθητήρας κομμάτων και προσώπων. Έσπρωξε στα πρόθυρα εξαφανίσεως κάποια, ενώ προδιέγραψε την ανατολή νέων το 2026. Πόσο λαμπρή θα είναι όμως η ανατολή τους;

Αν κατάλαβα καλά από το πρωτοσέλιδο της Κυριακάτικης Εστίας και το άρθρο του Μ. Κοττάκη, που το συνόδευε, «ο κύβος ερρίφθη». Η λαϊκή Δεξιά και το πολιτικό - εκδοτικό σύστημα που την εκφράζει, βάζει τώρα όλα του τα λεφτά στην κυρία Καρυστιανού. Της υπαγορεύει μάλιστα και την πολιτική της πλατφόρμα, που πάνω - κάτω είναι μια κόπια του Di Pietro της Ιταλίας των αρχών του ’90. Κάθαρση και τιμωρία. Το πουλέν της αντιμητσοτακικής στρατιάς, θα είναι η κυρία Καρυστιανού. Με μια ατζέντα αντι-συστημικής δεξιάς, μπόλικο πατριωτισμό και με πάρα πολλή κάθαρση. Αλλά κάθαρση τιμωρητική.

Για τις επιπτώσεις της αναγνώρισης της Σομαλιλάνδης από το Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή, την ανησυχία του Ερντογάν και τις κινήσεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μιλάει στο Liberal και τον Κώστα Βλάχο ο αμυντικός αναλυτής και Αντιπτέραρχος (Ι) εα. Κωνσταντίνος Ιατρίδης.

Διαβάστε αυτό το άρθρο με εντελώς δική σας ευθύνη.  Αν δεν αντέχετε σκληρές αλήθειες, θα σας προτείνω να σταματήσετε εδώ, και να κάνετε ανέμελα κάτι άλλο. Αν όμως συνεχίσετε, μην το διαβάσετε μόνοι στο σπίτι, κρατήστε το σε θερμοκρασία δωματίου και κλειδωμένο μακριά από τα παιδιά.

Ο δήμαρχος Φλώρινας σταμάτησε συναυλία επειδή ακούστηκε ένα τραγούδι στη σλαβομακεδονική γλώσσα. Πήρε το μικρόφωνο και δήλωσε, δημοσίως, ότι στην πόλη του «δεν θα τραγουδιούνται τέτοια τραγούδια». Χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, διέκοψε μια καλλιτεχνική εκδήλωση επειδή δεν του άρεσε η γλώσσα. Όχι οι στίχοι. Η γλώσσα. Και όλα αυτά στη Φλώρινα. Στη Μακεδονία. Στα Βαλκάνια. Εκεί όπου κάθε πέτρα έχει ακούσει περισσότερες γλώσσες απ’ όσες αντέχει να παραδεχτεί σήμερα ο κάθε καριερίστας της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Μια επιλογή βιβλίων ξένης λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν το 2025, αλλά μοιάζουν φτιαγμένα για να διαβαστούν χωρίς βιασύνη μέσα στο 2026.

Ακολουθεί η πιο σύντομη ματιά στα οικονομικά μεγέθη που μετράνε. Η εικόνα είναι καλή, χωρίς να είναι ενθουσιώδης. Μια νέα ισορροπία προβάλλει. Η εικαζόμενη εξέλιξη μπορεί να είναι συντηρητική, δεν προβλέπονται εξάρσεις αλλά δεν ενέχει κινδύνους. Εν αρχήν είναι η «πίτα». Το Εθνικό Προϊόν, η «πίτα» που ψήνουμε κάθε χρόνο, θα συνεχίσει να μεγαλώνει με ρυθμό ικανοποιητικό, χωρίς όμως εκείνο το άλμα που θα βοηθούσε να κλείσει το όρυγμα που δημιούργησε η μεγάλη κρίση του κράτους.

Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε στα κοινωνικά δίκτυα έναν ακόμη μικρό «πόλεμο ταυτότητας». Η νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν, Οδύσσεια, κατηγορείται από μερίδα θεατών ότι δεν ανταποκρίνεται στις περιγραφές του Ομήρου για τον Αγαμέμνονα, ότι δηλαδή νοθεύει την παράδοση.

Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε στα κοινωνικά δίκτυα έναν ακόμη μικρό «πόλεμο ταυτότητας». Η νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν, Οδύσσεια, κατηγορείται από μερίδα θεατών ότι δεν ανταποκρίνεται στις περιγραφές του Ομήρου για τον Αγαμέμνονα, ότι δηλαδή νοθεύει την παράδοση. Την ίδια στιγμή, η ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, για τον Καποδίστρια έχει δημιουργήσει έναν εξίσου έντονο διχασμό: άλλοι βλέπουν ύμνο, άλλοι προχειρότητα, άλλοι προπαγάνδα.

Μπορεί κάποιος να πάει στη Ρωσία του Πούτιν και να φωνάξει από την ταράτσα ενός κτιρίου ότι «ο Πούτιν είναι φασίστας»; Μάλλον ναι! Η συνέχεια δεν είναι σίγουρη, καθώς στη Ρωσία τα μεγάλη ύψη ζαλίζουν τους ανθρώπους και αυτοί πέφτουν στο κενό! Ένα μοναδικό ψυχιατρικό φαινόμενο. Στην Ελλάδα, αντιθέτως, μπορεί  κάποιος να βρίζει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό και να χαίρει άκρας υγείας. Μπορεί, επίσης, να εργάζεται για το καλό της Μόσχας και να το δηλώνει χωρίς συνέπειες.

Σε ηλικία 91 ετών «έφυγε» από τη ζωή η Γαλλίδα ηθοποιός Μπριζίτ Μπαρντόν, η οποία αφιέρωσε μεγάλο μέρς της ζωής της στην προστασία των ζώων.

Δυο περίπου χρόνια και κάτι, τέτοια εποχή, η Ελλάδα βρισκόταν στον αστερισμό του Κασσελάκη. Ενός αυτοδημιούργητου - όπως ισχυριζόταν ο ίδιος - ομογενή επιχειρηματία που κατάφερε να εκλεγεί πρόεδρος του Σύριζα, ενός κόμματος της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς.

Το τέλος του 2025 βρίσκει την ιατρική και φαρμακευτική κοινότητα αντιμέτωπη με μια σημαντική καινοτομία: ο αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε πρόσφατα το Wegovy®, την πρώτη από του στόματος μορφή αγωνιστή του υποδοχέα GLP-1 για την μακροχρόνια διαχείριση του βάρους σε ενήλικες με παχυσαρκία ή υπέρβαρους με σχετιζόμενες συννοσηρότητες.

Πώς αντιλαμβάνεται η Γερμανία τη ρωσική απειλή και πώς η Αμερική του Τραμπ ωθεί το Βερολίνο σε μία δεύτερη Zeitenwende, με έμφαση στον επανεξοπλισμό και στην ανάληψη ηγετικού ρόλου στην Ευρώπη. Ο Δρ. Ρόναλντ Μαϊνάρντους μιλά στο Liberal και την Ευαγγελία Μπίφη.