Μπορεί κάποιος να πάει στη Ρωσία του Πούτιν και να φωνάξει από την ταράτσα ενός κτιρίου ότι «ο Πούτιν είναι φασίστας»; Μάλλον ναι! Η συνέχεια δεν είναι σίγουρη, καθώς στη Ρωσία τα μεγάλη ύψη ζαλίζουν τους ανθρώπους και αυτοί πέφτουν στο κενό! Ένα μοναδικό ψυχιατρικό φαινόμενο. Στην Ελλάδα, αντιθέτως, μπορεί κάποιος να βρίζει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό και να χαίρει άκρας υγείας. Μπορεί, επίσης, να εργάζεται για το καλό της Μόσχας και να το δηλώνει χωρίς συνέπειες. Η Ρωσοφιλία στην Ελλάδα δεν είναι άποψη. Είναι μια πράξη σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, με την εκτεταμένη λειτουργία Ρωσώδουλων δικτύων που υπονομεύουν ευθέως τα εθνικά μας συμφέροντα, δεν θα συνέβαινε σε άλλη δυτική χώρα, με τους υποκινητές τους να απολαμβάνουν πλήρη ασυλία. Το αντίθετο! Στην Ελλάδα όλα καλύπτονται από την «ελευθερία του λόγου». Στην πραγματικότητα καλύπτεται έτσι η μνημειώδης ανικανότητα των υπηρεσιών ασφαλείας να κάνουν τη δουλειά τους.
Εδώ είμαστε λίγο άδικοι! Για να πούμε ολόκληρη την αλήθεια, υπήρξαν πολιτικοί που παρέδωσαν τη βόρεια Ελλάδα σε Ρώσους ολιγάρχες και ευνόησαν τη διείσδυση των Ρώσων στα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Τι να σου κάνει και ο καημένος ο ΚΥΠατζής; Να ρισκάρει την μετάθεσή του στο … Διδυμότειχο;
Οι Ρώσοι καλά κάνουν και προστατεύουν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Ίσως να μην φαντάζονταν ότι σε μία χώρα της Δύσης θα βρίσκονταν τόσοι πολλοί πρόθυμοι να τα στηρίξουν και σε βάρος των συμφερόντων της δικής τους χώρας και μάλιστα… αφιλοκερδώς! Αυτό έχει να κάνει με ιστορικές καταβολές, αφού πολλοί κομμουνιστές θεωρούν για λόγους που δεν εξηγούνται από την λογική τον Γκαγκεμπίτη Πούτιν διάδοχο ηγέτη των ηγετών της Σοβιετικής Ένωσης. Η Ρωσία δεν είναι Σοβιετική Δημοκρατία κι ο Πούτιν δεν είναι κομμουνιστής ηγέτης. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να ζουν μέσα σε μια αυταπάτη. Ανάλογα ερωτήματα απασχόλησαν τη χώρα και στο παρελθόν, όταν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση. Αν δηλαδή ένας Έλληνας κομμουνιστής θα έπρεπε να βάζει σε πρώτη μοίρα την Ελλάδα ή την Σοβιετική Ένωση. Το πρόβλημα είναι ότι το ίδιο ερώτημα τίθεται και τώρα που δεν υπάρχει Σοβιετική Ένωση. Θα το έλεγε κάποιος και ψύχωση…
Το θαυμαστό είναι ότι οι Ρώσοι «εργάζονται» ταυτόχρονα και με μια άλλη πολιτική ομάδα, η οποία, θεωρητικά, βρίσκεται απέναντι από τους κομμουνιστές. Με τους ακροδεξιούς! Το κάνουν με τέτοιο τρόπο που οι ακροδεξιοί δεν ενοχλούνται που συμπορεύονται με τους κομμουνιστές και αντιστρόφως!
Το πρόβλημα είναι τι κάνουν οι Έλληνες για να προστατεύσουν τη χώρα από ξένα κακόβουλα δίκτυα. Τι σκοπεύει να κάνει γι αυτό η ελληνική κυβέρνηση. Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι πλέον λίγο αργά. Αυτήν τη στιγμή υπάρχει μια ανοικτή εκστρατεία κατασυκοφάντησης της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κατηγορούν ανοικτά την ελληνική κυβέρνηση ότι προστατεύει … ναζιστές (στην γλώσσα των Ρωσόδουλων αυτό σημαίνει Ουκρανούς πατριώτες) και την ίδια ώρα να προσπαθούν να προκαλέσουν πολιτικό χάος στην Ελλάδα. Υπονομεύουν την οικονομική συμφωνία για τους αγωγούς με τους Αμερικανούς και την συνεργασία με το Ισραήλ και «απαιτούν» να έρθουμε διπλωματικά πιο κοντά στη Μόσχα.
Υπάρχει πρόβλημα. Κι όσο η κυβέρνηση επιμένει να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της και να μην βγαίνει επιθετικά απέναντι σε αυτήν την πρωτοφανή αντεθνική προπαγάνδα, όλο αυτό θα της δυσκολεύει όλο και περισσότερο τη ζωή. Την ίδια ώρα δημιουργείται μεγάλος κίνδυνος για τα εθνικά μας θέματα, σε μια περίοδο αυξημένης αστάθειας στο διεθνές περιβάλλον. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλες οι επιθέσεις εντάθηκαν πριν οριστικοποιηθούν οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ και η τριμερής με Κύπρο και Ισραήλ. Οι επιθέσεις θα συνεχιστούν, καθώς ο μόνος τρόπος για να ανατραπούν αυτά τα οποία έχουν ήδη συμφωνηθεί με ΗΠΑ και Ισραήλ είναι να ανατραπεί η κυβέρνηση και να προκληθεί χάος. Στην πράξη μια Λυβικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου. Αυτό θέλουν. Εμείς, αυτό θέλουμε;
Θανάσης Μαυρίδης
