Αναφέρομαι στους ιδιοκτήτες του και όχι στους προσκεκλημένους του. Αυτοί οι τελευταίο, όσοι έχουν ακόμη ανησυχίες, ελπίζω να ιδρύσουν κόμμα ή κόμματα και να μην κρυφτούν πίσω από μια πονεμένη μητέρα η οποία βεβαίως θα αντιμετωπίζεται πλέον ως μια πολιτικός, χωρίς τη συναισθηματική ασπίδα με την οποία προστατεύεται.
Γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο, ένα ολόκληρο σύστημα, πολιτικό, οικονομικό, μιντιακό, να υποστηρίζει ένα κόμμα αγνώστων ιδεολογικών συντεταγμένων και πολιτικών θέσεων;
Η απάντηση είναι απλή. Αφού η επένδυση σε υπάρχοντες πολιτικούς απέτυχε, τι άλλο απέμεινε; Η επένδυση στο άγνωστο και ό,τι προκύψει. Εξάλλου ο κ.7% φάνηκε ότι δεν μπορεί. Υπολείπεται δραματικά του ποσοστού που λαμβάνει το κόμμα του. Αυτό τα λέει όλα. Όλοι οι υπόλοιποι είναι καμένα χαρτιά, κινούνται μεταξύ του γραφικού και του ανύπαρκτου, ενώ το ποντάρισμα στον Α. Τσίπρα, ούτως ή άλλως, είναι χαμηλών προσδοκιών. Ακόμα και για το βιβλίο του χάθηκε το αρχικό ενδιαφέρον. Ουδείς το συζητά.
Έτσι, άρχισαν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους για την ανατροπή του Μητσοτάκη, σε παράγοντες έξω από το πολιτικό μας σύστημα. Στην Κοβέσι, που θα κατέφθανε στην Αθήνα για να βάλει στη φυλακή υπουργούς της κυβέρνησης, στη συνέχεια στον απεργό Ρούτσι, κατόπιν στους ΟΠΕΚΕΠΕΔΕΣ και στα μπλόκα των αγροτών - δηλαδή στο ΚΚΕ - και προχθές μάθαμε πως έβαλαν στο κόλπο και τον Πούτιν. Μέσα στην απογοήτευση και στην απόγνωσή τους, καθώς όλα τους τα άλογα αποδεικνύονται κουτσά, επιστράτευσαν και τους δορυφόρους του Βλαδίμηρου.
Τι πιο λογικό να στραφούν τώρα και στην κυρία Καρυστιανού που έρχεται με τη ρομφαία της κάθαρσης, βάζοντας σε δεύτερο πλάνο όλες τις άλλες επιλογές τους. Βέβαια, και εδώ θα προκύψουν προβλήματα διότι, όπως φαίνεται, υπάρχουν πολλοί σκελετοί στην ντουλάπα της κυρίας και κάποιοι δεν θα διστάσουν να τους εμφανίσουν. Ήδη έστειλαν προειδοποιητικά μηνύματα και ακόμα ούτε καν ξεκινήσαμε.
Το ότι το συγκεκριμένο κόμμα θα μπει δυναμικά στον κόσμο των δημοσκοπήσεων, αυτό είναι βέβαιο. Όπως είναι βέβαιο πως θα επηρεάσει αρνητικά όλα τα κόμματα της δεξιάς και αριστερής αντιπολίτευσης. Το ζητούμενο είναι - όπως έχει επισημανθεί από την πρώτη στιγμή - η αντοχή αυτού του κόμματος και της κυρίας Καρυστιανού στον χρόνο, κάτι που βρίσκεται σε συνάρτηση με το πότε θα αναγγελθεί η ίδρυσή του.
Πάντως η ευκολία με την οποία - όλο αυτό το σύστημα στο οποίο προαναφέρθηκα - αλλάζει τα πιόνια που θέλει να κινήσει κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ενδεικτική της αδυναμίας του να βρει μια αξιοπρεπή και αξιόπιστη προσωπικότητα που θα τον διαδεχθεί. Η αγωνία αποτυπώνεται στα πρωτοσέλιδα συγκεκριμένων εφημερίδων της δεξιάς και της αριστερής αντιπολίτευσης - λες και τα έγραψε το ίδιο χέρι - καθώς όλα τα σχέδιά τους αποτυγχάνουν. Έτσι, μοιραία, για ένα συμπαγές ποσοστό κοντά στο 30% μέχρι στιγμής, ο Μητσοτάκης είναι η μόνη λύση.
Εννοείται πως η επιστράτευση ακόμη και του Καποδίστρια στον αγώνα κατά του πρωθυπουργού, εκτός από βλακώδη τακτική, συνιστά προσβολή και για την Ιστορία και για τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας.
