Θα μπορούσε να ήταν μια διευρυμένη σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής ή ένα αχτίφ στελεχών του Λεκανοπεδίου. Ίσως, και ένα γκραν γκαλά της πάλαι αριστερής κοινωνίας της Αθήνας. Όμως τελικά έμοιαζε με σύναξη τεθλιμμένων συγγενών που επιζητούσαν τη νεκρανάσταση του ηγέτη τους. Κάπου διάβασα πως όταν προσερχόταν στον τόπο της σχετικής εκδήλωσης ακούστηκε το σύνθημα «νάτος, νάτος, ο πρωθυπουργός». Δείγμα της απόγνωσης ανθρώπων απελπισμένων που κινούνται σε έναν παράλληλο κόσμο. 

Κάπου ανάμεσα στα ESG reports, τα corporate hashtags και τα υποχρεωτικά σεμινάρια ευαισθητοποίησης, κάτι ράγισε. Η Microsoft ανακοίνωσε ότι για το 2025 δεν θα δημοσιεύσει την κλασσική ετήσια έκθεση για τη «διαφορετικότητα και ένταξη», αλλά θα την αντικαταστήσει με «stories και βίντεο» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ Google και Meta σταμάτησαν να δημοσιεύουν αναλυτικά στοιχεία για τη σύνθεση του προσωπικού τους και κατέβασαν από τους στόχους τους συγκεκριμένες DEI δεσμεύσεις.

Η αφήγησή του είναι γεμάτη λάθη. Λάθη για την αντικειμενική κατάσταση που θα παραλάμβανε. Για τα στοιχεία της οικονομίας. Για τους συνομιλητές αρχηγούς κρατών όταν αναρριχήθηκε στην πρωθυπουργία. Για τον ρόλο των συνεργατών των Ευρωπαίων αρχηγών κρατών της εποχής. Για τους θεσμούς της Ευρωζώνης εκείνη τη στιγμή. Για τις ικανότητες των «δικών του» ανθρώπων που τοποθέτησε σε καίριες θέσεις. Για τις εκτιμήσεις και τις λειτουργίες των αγορών.

Το συνταξιοδοτικό οδηγείται προς υπερψήφιση χάρη στην αποχή της Αριστεράς, αλλά η διαδικασία εκθέτει την εύθραυστη πλειοψηφία του κυβερνητικού συνασπισμού και την αδυναμία του Φρίντριχ Μερτς να προχωρήσει σε ριζικές μεταρρυθμίσεις για τη στήριξη μίας οικονομίας που βρίσκεται σε «ελεύθερη πτώση».

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης, έχει πιθανότητες να διεκδικήσει τη θέση του προέδρου του Eurogroup και αναμφισβήτητα αυτή θα είναι μια μεγάλη επιτυχία για τη χώρα, αλλά και τον ίδιο προσωπικά. Το οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο, αφού θα πρέπει να πειστούν και οι Γερμανοί. Οι οποίοι το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν καλοβλέπουν τις συμφωνίες της χώρας μας με τους Αμερικανούς. Αν ήταν αντικειμενικοί θα ψήφιζαν Κυριάκο και με τα δύο χέρια. Προεκλογική εκστρατεία δεν κάνει μόνο ο Κυριάκος. Αλλά και μητροπολίτες! Γράφει ο Ανάλγητος.

Ο κύριος Τσίπρας, δεν αναδείχθηκε τυχαία στην πολιτική σκηνή. Ούτε η ανάδειξή του, ήταν αποκλειστικά αποτέλεσμα της οικονομικής και πολιτικής χρεοκοπίας της περασμένης δεκαετίας. Είναι αναμφισβήτητα πλέον ένας πολυμορφικός αρτίστας της πολιτικής. Είναι εκεί για να ενσαρκώσει κάθε ρόλο, με απαράμιλλης τεχνικής εκφραστικά μέσα. Γίνεται ο ρόλος και φοράει στο ρόλο, όποια προσωπικότητα απαιτείται για να πείσει ότι δεν υποδύεται. «Είναι» αυτό που κάθε φορά υποδύεται. Έκανε ντεμπούτο ως ριζοσπάστης Αριστερός.

Για άλλη μια χρονιά, οι αγρότες εκβιάζουν την κοινωνία - και μέσω αυτής την κυβέρνηση - ώστε να αποσπάσουν κρατικές και ευρωπαϊκές ενισχύσεις που επιτρέπουν τη διαιώνιση ενός πρωτογενούς τομέα καθηλωμένου στο παρελθόν. Πρωθυπουργός και κόμματα εξαγγέλλουν εκατοντάδες εκατομμύρια σε νέες ενισχύσεις. Στα μπλόκα συνωστίζονται οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης, διατρανώνοντας τη συμπαράσταση στην ερήμωση της υπαίθρου.

Από αρχαιοτάτων χρόνων, τα λουτρά αποτελούσαν πολύ σημαντικό στοιχείο της καθημερινότητας των ανθρώπων. Μέχρι την αυγή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όταν τα λουτρά απέκτησαν έναν απίστευτα πολυσχιδή χαρακτήρα και τεράστιες διαστάσεις. Ένα από τα εντυπωσιακότερα παραδείγματα τέτοιων λουτρών, είναι οι Θέρμες του Καρακάλλα.

Δεκατέσσερα χρόνια μετά την πρώτη τους παρουσίαση ανεβαίνουν ξανά οι «Γιοι και Κόρες» του Γ. Καλαβριανού, με την προσθήκη καινούργιων ιστοριών και νέους συντελεστές.

Το πιο αστραφτερό γκαλά του κόσμου. Οι εντυπωσιακές εικόνες ταξιδεύουν και δεν είναι λίγοι όσοι ονειρεύονται ένα νοερό ταξίδι στη Νέα Υόρκη λουσμένοι στα φλας του Met Gala.

Ο Τζον Μπάνβιλ ανήκει σε εκείνη τη μικρή ευρωπαϊκή αριστοκρατία της γλώσσας που εκφράζει την προέκταση του ίδιου του αισθητικού του σύμπαντος.

Στην πρόσφατη συνέντευξή του εξέφρασε μια εντελώς προβληματική αντίληψη και ανιστόρητη προσέγγιση για την πηγή των προβλημάτων στην περιοχή, επιδεικνύοντας έναν ιδιαίτερο οίστρο για περασμένες αυτοκρατορίες.

Καλά, ο Αλέξης είναι μάγκας ή τουλάχιστον τον παριστάνει. Εκείνοι όμως; Δυο αρχηγοί κομμάτων και καμιά τριανταριά βουλευτές, να κάθονται να ακούνε κάποιον που τους λέει κατάμουτρα ότι είναι άχρηστοι; Ότι πρέπει να διαλύσουν τα κόμματα τους για να καταταγούν στο καινούριο προσωπικό του στράτευμα ως απλοί φαντάροι; Ας το έκαναν τουλάχιστον κατηφείς και σκυθρωποί, όχι να αστράφτουν τα πρόσωπα τους από χαρά γι αυτό που τους έλαχε.

Η κλιματική κρίση δεν είναι πλέον μια αφηρημένη απειλή αλλά ο πιο προβλέψιμος παράγοντας αστάθειας στη ζωή μας. Οι πλημμύρες στη Θεσσαλία, οι φωτιές στον Έβρο και οι παρατεταμένοι καύσωνες σε όλη τη χώρα μας θυμίζουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο ευάλωτη γωνιά της Ευρώπης.

Όταν μπαίνει στο τραπέζι το δίλημμα «φτώχεια ή ξένη υποταγή», η Ιστορία δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας - οι άνθρωποι φοβούνται και αποστρέφονται περισσότερο την απώλεια της ελευθερίας παρά τη στενότητα στα υλικά αγαθά. Στο πλαίσιο αυτό αντιστάθηκαν οι Ουκρανοί.