Το στίγμα της επιστροφής Ερντογάν στον Λευκό Οίκο και τη νέα φάση -στη λογική «δούναι και λαβείν»- στην οποία εισέρχονται οι σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας, καταγράφει ο Λ. Καμπουρίδης, αμυντικός αναλυτής και συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου Defense & Foreign Affairs, μιλώντας στο Liberal και την Ευ. Μπίφη. Τα ελληνοτουρκικά στη σκιά της Νέας Υόρκης και το κεφάλαιο Ισραήλ.

Παραλλάσσοντας τη γνωστή ρήση, θα λέγαμε ποτέ τόσοι λίγοι δεν απασχόλησαν… τόσους λίγους! Λίγοι αριθμητικά είναι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αντιμάχονται δημοσίως ενώ το κόμμα τους βράζει στο ζουμί του.

Ο Ερντογάν ακυρώνει τη συνάντηση με τον Μητσοτάκη, φταίει ο Μητσοτάκης. Την άλλη μέρα ο Τούρκος πρόεδρος ακυρώνει τη συνάντησή του με τη Μελόνι, άκρα του τάφου σιωπή. Ο Μητσοτάκης συναντάται με τον Τζολάνι, κραυγές και αποδοκιμασίες γιατί συναντήθηκε με έναν τζιχαντιστή. Την προηγούμενη μέρα αυτός ο τζιχαντιστής είχε συναντηθεί με τον Ντέβιντ Πετρέους, πρώην διευθυντή της CIA, ο οποίος τον καταδίωκε πριν από μερικά χρόνια και ουδείς το σχολιάζει.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου δεξιό ή συντηρητικό. Το έχω ξεκαθαρίσει πολλές φορές και το επαναλαμβάνω και σήμερα. Όμως, η δουλειά του σχολιαστή είναι να βλέπει τα γεγονότα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελε να είναι. Και η πραγματικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες αποδεικνύει ολοένα και περισσότερο ότι, τουλάχιστον στη σημερινή συγκυρία, το ηθικό πλεονέκτημα βρίσκεται στη δεξιά. Η στήλη αυτή έχει προειδοποιήσει για την τοξικότητα της αμερικανικής αριστεράς.

Αν ξεκινήσουμε να μιλάμε για το ποιοι τελικά ήταν οι πρώτοι «Έλληνες», τα πρώτα φύλα του σημερινού ελλαδικού χώρου που αποτελούν τους παλαιότερους προγόνους μας με βάση τα στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής, δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Εντάξει, δεν ρωτήσαμε τον Ταγίπ για την Chevron. Μας αξίζει γι' αυτό τέτοια τιμωρία; Να μας ακυρώνει το ραντεβού; Το καλώδιο των Γάλλων και η αυτοπεποίθηση του Γιώργου Γεραπετρίτη. Η γκρίνια στο ΠΑΣΟΚ και το τηλεφώνημα στην Άννα. Και τέλος οι μυστικές δημοσκοπήσεις και οι ημερομηνίες των εκλογών. Γράφει ο Aνάλγητος.

Η φετινή Εβδομάδα Ουρολογίας 2025 επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο ένα θέμα που αφορά πολλούς: τις ουρολοιμώξεις. Με την αύξηση της αντοχής στα αντιβιοτικά, η σωστή διάγνωση, η επιλογή θεραπείας με βάση καλλιέργεια και η πρόληψη γίνονται πιο σημαντικά από ποτέ.

«Η Ειρήνη Παπά στη μεγάλη οθόνη» τιτλοφορείται το αφιέρωμα το οποίο διοργανώνουν η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η αναγνώριση ενός Παλαιστινιακού κράτους υπό την κηδεμονία της Τουρκίας συνιστά μια ακόμη απειλή για τον Ελληνισμό. Είναι βέβαιο ότι η Άγκυρα θα επιχειρήσει να επαναλάβει την απάτη του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου, αυτή τη φορά με επίχρισμα «νομιμότητας» μέσω Παλαιστίνης. Η πραγματικότητα είναι απλή: Τουρκία και Παλαιστίνη δεν έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. Για να «υπάρξουν» τέτοια, θα πρέπει να σβηστεί από τον χάρτη η Κύπρος και να αγνοηθεί το Καστελλόριζο. Πρόκειται για την πάγια στρατηγική της Άγκυρας: να εξαφανίσει ό,τι της χαλάει το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Η μέθοδος είναι γνωστή.

Ο Γιώργος Σεφέρης έφυγε από τη ζωή στις 20 Σεπτεμβρίου 1971, αφήνοντας πίσω του όχι μόνο την ποίησή του, αλλά και ένα αποτύπωμα βαθιά χαραγμένο στη συνείδηση της νεότερης Ελλάδας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στα επτά σχεδόν χρόνια της ζωής της, έχει δείξει ότι μπορεί να διαχειρίζεται κρίσεις. Είτε απ’ έξω προέρχονται, είτε σκάνε στο εσωτερικό της κι ύστερα γενικεύονται. Σε γενικές γραμμές έχει δείξει καλά αντανακλαστικά, μαζεύει γρήγορα τις υποθέσεις, περιορίζει την ζημιά και στο τέλος κάνει και μια αντεπίθεση (συνήθως δια του ίδιου ου Μητσοτάκη) οπότε επαναπατρίζει τους δυσαρεστημένους κάθε υπόθεσης.

Στις 7 Οκτωβρίου θα συμπληρώνονται δύο χρόνια από το έγκλημα της Χαμάς σε βάρος της ανθρωπότητας. Δεν έγιναν τότε διαδηλώσεις για τα αθώα θύματα, για τον βιασμό των γυναικών και τη δολοφονία βρεφών. Σήμερα η πεφωτισμένη αριστερά στη Δύση αποφάσισε να δικαιώσει τους δολοφόνους. Το επόμενο βήμα θα είναι να χειροκροτήσουν τον Ερντογάν όταν αποφασίσει να «απελευθερώσει» την Ιερουσαλήμ. Η αριστερά στη Δύση έχει πρόβλημα ταυτότητας και αναζητά σωσίβιο στον διεθνισμό. Απαραίτητη διευκρίνηση: Τα καθάρματα της Χαμάς δεν έκαναν διακρίσεις μεταξύ δεξιών και αριστερών στο μουσικό φεστιβάλ.

Με μοχλό τα Τέμπη, έχουμε μια συνολική προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας που εκπορεύεται από κακόβουλες δυνάμεις με πρόθυμους εγχώριους συνεργούς. Κι αν ο πρώτος γύρος με τα ξυλόλια ατύχησε, ο δεύτερος μόλις άρχισε. Κι έτσι θα πάμε μέχρι τις εκλογές και ίσως κι ακόμα παραπέρα. Αλλά με κάποιους στην κυβέρνηση να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, δουλειά δεν γίνεται.