Τη Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία. Και φέτος, μαζί με τα καθιερωμένα μαθήματα, εισάγεται επιτέλους κάτι διαφορετικό — κάτι που θα έπρεπε να υπάρχει εδώ και δεκαετίες: το μάθημα των Οικονομικών στη Γ’ Γυμνασίου. Η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να εντάξει τη βασική οικονομική σκέψη στην υποχρεωτική εκπαίδευση αξίζει επαίνους. Δεν είναι συχνό το φαινόμενο μια κρατική εκπαιδευτική πολιτική να κινείται με ρεαλισμό και προνοητικότητα. Γιατί η οικονομική γνώση, σε αντίθεση με πολλά άλλα σχολικά αντικείμενα, δεν είναι μια αφηρημένη θεωρία ή ένα μέσο για πανελλαδικές επιδόσεις. Είναι εργαλείο ζωής.

Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία κυμαίνεται περί το 28% plus, αυτό δε λέει πολλά πράγματα. Το ότι το δεύτερο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται ακριβώς στα μισά, αυτό το γεγονός συμπληρώνει την εικόνα και διαμορφώνει την πολιτική πραγματικότητα. Επιπροσθέτως, η συντριπτική πλειοψηφία των αναποφάσιστων προέρχεται από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Δεν μετακινούνται, περιμένουν να δουν και να αποφασίσουν. Είναι ο κρίσιμος χώρος που θα διεκδικήσουν τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και ένα κόμμα της Δεξιάς, με σοβαρή ηγεσία, αν τελικά ιδρυθεί. Μετακινήσεις από Νέα Δημοκρατία προς ΠΑΣΟΚ είναι οριακές και αντισταθμίζονται από ανάλογες μετακινήσεις...

Τη θέση ότι το Ισραήλ, με την επιχείρηση στη Ντόχα, έστειλε αυστηρό μήνυμα στους δύο βασικούς υποστηρικτές της Χαμάς, το Κατάρ και την Τουρκία του Ερντογάν, διατυπώνει ο αμυντικός αναλυτής και συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου «Defense & Foreign Affairs», Λάζαρος Καμπουρίδης, σε συνέντευξή του στο Liberal και τον Χρήστο Θ. Παναγόπουλο. Πώς διαμορφώνεται η επόμενη μέρα στη Μ. Ανατολή, η στάση των ΗΠΑ και η επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα των IDF.

Τον Απρίλιο 2022, ο Μακρόν έγινε ο πρώτος πρόεδρος στις δυο τελευταίες δεκαετίες που κατόρθωσε να επανεκλεγεί για δεύτερη θητεία. Το κατόρθωσε παρά το γεγονός ότι κινητοποίησε όχι μόνο τους ένθερμους υποστηρικτές αλλά και τους άσπονδους εχθρούς του.

Τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ προσπαθούν να ενισχύσουν τη ζήτηση των κατώτερων και μεσαίων εισοδημάτων με σημαντικές φοροελαφρύνσεις, ιδιαίτερα για οικογενειάρχες, κατ’ εξοχήν όσους διαθέτουν τρία ή περισσότερα παιδιά, καθώς και τους νέους, ακόμα και με μηδενισμό φόρων.

Πολλοί ήταν αυτοί που ενοχλήθηκαν από το χθεσινό μου άρθρο. Στους τακτικούς αναγνώστες της στήλης δεν άρεσε η διαπίστωσή μου ότι τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν στη ΔΕΘ δεν είναι ικανά να αντιστρέψουν το κύμα μουρμούρας και δυσφορίας που διατρέχει το 75% των Ελλήνων. Οι άλλοι που διάβασαν το κείμενο από τα social και μισούν την κυβέρνηση, ενοχλήθηκαν σφόδρα από το «όσοι μπορείτε αποταμιεύστε τώρα γιατί έρχονται δύσκολοι καιροί, οι υπόλοιποι ‘’κουράγιο Έλληνες’’», διότι το θεώρησαν Μητσοτακική κατατρομοκράτηση. Κατέληξα δηλαδή και βρισμένος και δαρμένος απ’ όλους. Συμπαθάτε με, αλλά ούτε εγώ γράφω κατά παραγγελία...

Μια ανάρτηση αριστερής εφημερίδας στα κοινωνικά δίκτυα για το παιχνίδι της Εθνικής μπάσκετ με το Ισραήλ δεν είναι απλώς υπερβολική· είναι μνημείο ιδεοληψίας. Να χαρακτηρίζεται ένα αθλητικό γεγονός «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» επειδή κάποιοι παίκτες της ισραηλινής ομάδας υπηρέτησαν στις IDF, αποδεικνύει πώς η τυφλή πολιτικοποίηση μετατρέπει τον αθλητισμό σε πεδίο μισαλλοδοξίας και πολιτικού φανατισμού. Η Αριστερά δεν ενοχλείται από τα εγκλήματα και τις αναγνωρισμένες γενοκτονίες των Τούρκων, ούτε από την κατοχή της Βόρειας Κύπρου που κρατάει μισό αιώνα.

Η πολυδιαφημισμένη παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού συζητήθηκε όχι για τα όσα γενικόλογα και χιλιοειπωμένα είπε - πλην της έκκλησης προς τους εύπορους συμπολίτες μας να συμβάλλουν εθελοντικά στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων - αλλά, κυρίως, για αυτά που δεν είπε.

Μεσαίωνας. Η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται από τις συγκρούσεις των αυτοκρατοριών με τους ακούραστους παλιούς, αλλά και νέους εχθρούς. Οι μαχόμενοι ποικίλλουν και οι πολεμιστές κάθε πλευράς διαμοιράζονται σε στεριά και θάλασσα.

Ως τέτοια προσδιορίζει σήμερα την ιστορική χώρα του Αστερίξ ένα μεγάλο τμήμα του γαλλικού Τύπου. Ενώ ένα άλλο σημαντικό τμήμα του κάνει λόγο, λες και πρόκειται για την προκεμαλική Τουρκία, για τον «μεγάλο ασθενή της Ευρώπης». 

Το παιχνίδι και το σχολείο ενέχουν το μαζί, κι αυτό το μαζί, από όπου κι εάν ξεκινά και οποιαδήποτε κατάσταση κι εάν αφορά, δεν παύει να είναι παντοδύναμο

Η ιστορία είναι πραγματική και διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη αρχές δεκαετίας 70. Ο Αργύρης, Ελληνοαμερικανός εισοδηματίας και ιδιοκτήτης πολυκατοικίας στο κέντρο της πόλης, βρίσκεται για τις καλοκαιρινές του διακοπές στην πατρίδα κι έχει συνάντηση με τον κουνιάδο του και διαχειριστή της πολυκατοικίας, τον Δαμιανό.