Μεσαίωνας. Η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται από τις συγκρούσεις των αυτοκρατοριών με τους ακούραστους παλιούς, αλλά και νέους εχθρούς. Οι μαχόμενοι ποικίλλουν και οι πολεμιστές κάθε πλευράς διαμοιράζονται σε στεριά και θάλασσα. Βυζαντινοί, Σταυροφόροι, Οθωμανοί και Άραβες αναμετρώνται για την κατάκτηση εδαφών και προσπαθούν να υπερισχύσουν με κάθε τρόπο.
Στην καρδιά των Αγίων Τόπων, την Ιερουσαλήμ, το Τάγμα των Ιωαννιτών Ιπποτών δέχεται την πίεση των Αράβων και χάνει την έδρα του. Οι ιππότες, φεύγουν με βαριά καρδιά από την ιερή πόλη και μετά από μια σύντομη παραμονή στην Κύπρο και γρήγορη αναζήτηση νέας βάσης, επιλέγουν να μετακινηθούν στο νησί της Ρόδου.
Η ιπποτοκρατία στη Ρόδο ξεκινά το 1309 και το νησί αποκτά τον ρόλο διοικητικού κέντρου. Οι νέοι κατακτητές, όμως, δεν το «επιβαρύνουν». Αντίθετα, οι ιππότες φέρονται με σύνεση και ενδιαφέρον και προσφέρουν στο νησί αναγνωριστικά χαρακτηριστικά, τα οποία διατηρεί μέχρι σήμερα.
Ζει μια περίοδο πρωτοφανούς ακμής. Αντί να απομυζούν τους πόρους της, την κάνουν πλουσιότερη. Οι δωρεές από διπλωμάτες και υποστηρικτές των ιπποτών από τη Δύση, σε συνδυασμό με τη θέληση του Τάγματος να επενδύσει σε αυτή, την εκτοξεύουν σε όλους τους τομείς.
Τα νέα κτίρια, μπλέκοντας τις τεχνικές Ανατολής και Δύσης, αποκτούν μεικτά χαρακτηριστικά, που τους δίνουν μια ιδιαίτερη ομορφιά. Περίτεχνα γλυπτά, πίνακες και πανέμορφες τοιχογραφίες διακοσμούν όλους τους χώρους. Η κεντρική πόλη ανανεώνεται και επεκτείνεται. Υψώνονται τείχη γύρω από τα χωριά και τις μικρότερες πόλεις και χτίζονται θεόρατα κάστρα και φρούρια, μοναστήρια και εκκλησίες.
Αναπτύσσονται η βιοτεχνία και το εμπόριο του νησιού. Βλέποντας αυτές τις εξελίξεις, εμπορικές και τραπεζικές εταιρείες από τη Δυτική Ευρώπη, εγκαθιστούν εκεί παραρτήματα. Η Ρόδος γίνεται σημείο συνάντησης πωλητών κάθε έθνους και ανταλλαγής πολύτιμων και εξωτικών αγαθών. Γίνεται παραγωγή ζάχαρης και σαπουνιού. Ενδυναμώνεται η μεταλλοτεχνία και η τοπική κεραμική. Μπαχάρια, αρώματα και χαλιά από τη Μέση Ανατολή, πολυτελή υφάσματα από τη Γαλλία, λιβάνι, ελληνικό κρασί και λάδι και άλλα βρώσιμα προϊόντα από την Ιταλία, παρουσιάζονται στους πάγκους των αγορών.
Ταυτόχρονα, επηρεάζεται και ο λαός της. Μέσα από την άνθιση των τεχνών, τη βελτίωση της οικονομίας και την αύξηση του εμπορίου, ανεβαίνει και το πολιτιστικό και πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων της. Από τη συμβίωση με τους ιππότες, βέβαια, δεν έλειψαν και τα «love affairs». Ελληνίδες και ντόπιοι Ρόδιοι παντρεύονταν με ιππότες και Φράγκισσες αντίστοιχα.
Τα προβλήματα για το Τάγμα τώρα πια, προέρχονταν από τις επιθέσεις των Οθωμανών, από τη γειτονική Μικρά Ασία. Η πρώτη πολιορκία του 1480, κατεστάλη από τη σθεναρή αντίσταση των ιπποτών. Στη συνέχεια, όμως, ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής πήρε στα χέρια του την κατάσταση. Μετά από τη σκληρή πολιορκία του 1522, το Τάγμα στάθηκε αδύναμο να αποκρούσει τα πυρά και παρέδωσε τη Ρόδο στους Οθωμανούς. Μετά από 213 χρόνια παραμονής τους στο νησί, οι ιππότες εγκατέλειψαν και πάλι την τότε έδρα τους και κατέληξαν στο, μετά τη Ρόδο, επονομαζόμενο «νησί των ιπποτών», τη Μάλτα.
Βιβλιογραφία:
https://www.rhodes.gr/notia-rodos/notia-rodos-ippotiki-epochi/
https://www.kathimerini.gr/culture/562982590/to-tagma-ton-ippoton-anavionei-sti-rodo/
http://www2.egeonet.gr/Forms/fLemmaBody.aspx?lemmaid=10633
