Από τον
Ευάγγελο Τούλη
Ειδικός Παθολόγος
Διευθυντής Παθολογικού στη Γενική Κλινική Θεσσαλονίκης
Πρόεδρος της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος
Η Αναιμία είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία μειώνεται η αναλογία των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα και ενίοτε ο απόλυτος αριθμός τους. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν το οξυγόνο από τους πνεύμονες στα όργανα του σώματος και επιστρέφουν σε αυτούς το διοξείδιο του άνθρακα.
Είναι πλούσια σε αιμοσφαιρίνη, η οποία παραδίδει το οξυγόνο που μεταφέρει μόλις βρεθεί σε σημείο που μειώνεται το οξυγόνο και το pH του αίματος (αυτό συμβαίνει στα τριχοειδή αγγεία). Το συχνότερο αίτιο αναιμίας είναι η σιδηροπενική, όπου λείπει σίδηρος από τον οργανισμό ή ο υπάρχων σίδηρος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Στην πρώτη περίπτωση κύριο αίτιο στις γυναίκες παραγωγικής ηλικίας είναι η έμμηνος ρύση. Άλλες αιτίες είναι χρόνιες αιμορραγίες του πεπτικού (συνήθως μη ορατές), από αιμορροϊδοπάθειες, εκκολπώματα του παχέως εντέρου, έλκος στομάχου ή και κακοήθη νεοπλάσματα του πεπτικού, έντονη άσκηση κλπ. Γι' αυτό η σιδηροπενική αναιμία σε γυναίκες άνω των 40 ετών και άνδρες οποιασδήποτε ηλικίας πρέπει να διερευνάται με γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση.
Η διόρθωση της σιδηροπενίας σε γυναίκες με έντονη έμμηνο ρύση συνήθως γίνεται με από του στόματος σκευάσματα. Πολύ αποδοτική και με μακροχρόνιο αποτέλεσμα είναι η ενδοφλέβια χορήγηση των ασφαλέστατων πλέον νεότερων σκευασμάτων για ενδοφλέβια χορήγηση με παραμονή δύο περίπου ωρών σε τμήμα εγχύσεων Νοσοκομείου ή Κλινικής.
Σωστή ενυδάτωση ιδίως τους ζεστούς μήνες
Μία αναιμία με αιματοκρίτη κάτω του 30%, όταν δεν οφείλεται σε οξεία αιμορραγία, μπορεί να επιδεινώσει συμπτώματα που προκαλούνται από τη ζέστη, όπως η υπόταση, αδυναμία, αίσθημα κούρασης, ακόμη δε και να ευνοήσει την εμφάνιση λιποθυμικών επεισοδίων. Άτομα με αναιμία πρέπει να ενυδατώνονται σωστά, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Άλλων ειδών αναιμίες είναι αυτές που οφείλονται σε έλλειψη άλλων παραγόντων της αιμοποιϊας, όπως η βιταμίνη Β12, το φολικό (ή φυλλικό) οξύ κλπ.
Σε αδυναμία χρησιμοποίησης του σιδήρου, όπως σε περιπτώσεις σοβαρών λοιμώξεων, ρευματολογικών παθήσεων, φλεγμονωδών γενικότερα νόσων, αλλά και κακοήθων νόσων, όπως ο καρκίνος.
Σε αδυναμία παραγωγής αίματος από τον μυελό των οστών σε διάφορα καλοήθη, αλλά και κακοήθη αιματολογικά νοσήματα.
Γενικότερα οποιαδήποτε αλλαγή στην αντοχή μας, στην όψη μας, πόνος στις αρθρώσεις, τριχόπτωση, απώλεια αίματος θα πρέπει να μας οδηγήσει στον Παθολόγο μας, ο οποίος αρχικά θα διερευνήσει και, όπου δύναται, θα θεραπεύσει την αναιμία, αλλιώς θα μας παραπέμψει σε αιματολόγο ή γαστρεντερολόγο, πάντα σε συνάρτηση με το εντοπισθέν αίτιο της αναιμίας.
