Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής στη Μέση Ανατολή και να απόλαυσε πλήθος επαίνων από ηγέτες χωρών, όπως και στο εσωτερικό του Ισραήλ, ωστόσο όπως σημειώνουν οι New York Times, υπάρχουν αρκετά που δεν είπε το προηγούμενο 24ωρα για την επόμενη ημέρα της συμφωνίας.
Ειδικότερα, ο Τραμπ εκμεταλλεύτηκε τη στιγμή για να απευθυνθεί στην Κνέσετ, το ισραηλινό κοινοβούλιο, δηλώνοντας ότι «δεν είναι μόνο το τέλος ενός πολέμου, αλλά το τέλος της εποχής της τρομοκρατίας και του θανάτου».
Παράλληλα, ο Τραμπ αιφνιδίασε τους Ισραηλινούς βουλευτές προσφέροντας διπλωματικές συνομιλίες με το Ιράν, μια χώρα που Ισραήλ και ΗΠΑ είχαν βομβαρδίσει μόλις πριν από τέσσερις μήνες, για να τερματιστεί η δεκαετής εχθρότητα και απομόνωση.
Από την πλευρά του, ο Νετανιάχου υπήρξε πολύ πιο προσεκτικός, καλωσορίζοντας την απελευθέρωση των ομήρων και το γεγονός ότι για πρώτη φορά εδώ και χρόνια δεν κρατούνταν ζωντανοί Ισραηλινοί στη Γάζα, ενώ απέφυγε να σχολιάσει αν το Ισραήλ θα ξανάρχιζε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε περίπτωση που η Χαμάς δεν αφοπλιζόταν ή δεν αποχωρούσε από την περιοχή.
Ωστόσο, ο Τραμπ επέλεξε να αγνοήσει τα πιθανά εμπόδια που προκύπτουν.
Εκτός από σύντομες αναφορές, ο Τραμπ δεν μίλησε για το τι απαιτείται για την ανοικοδόμηση της Γάζας, το μέλλον του παλαιστινιακού λαού ή τις εναλλακτικές λύσεις σχετικά με τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.
Στην πραγματικότητα, σχεδόν καθόλου δημόσια συζήτηση δεν έγινε για την εφαρμογή του σχεδίου του, πέρα από το γεγονός ότι συναντούσε πλούσιες αραβικές χώρες και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σε διεθνή σταθεροποιητική δύναμη ή στη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης περιοχής.
Σε αυτό το πλαίσιο, στοιχεία της ομιλίας του έδωσαν μια ακόμη εικόνα της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ. Εξήρε χώρες για τη στρατιωτική τους ισχύ, ιδιαίτερα το Ισραήλ, το οποίο χαρακτήρισε «ισχυρότερο, πιο σεβαστό» από πριν.
Όπως συνήθως, ο Τραμπ υποστήριξε ότι οι χώρες θα λαμβάνουν αποφάσεις βάσει των οικονομικών τους συμφερόντων — για παράδειγμα, ότι η συμμετοχή στις Συμφωνίες του Αβραάμ θα ενίσχυε το εμπόριο.
