Καθώς Αμερικανοί, Ουκρανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συνεχίζουν να συζητούν μεταξύ τους πιθανά σχέδια ειρήνης, ελάχιστα στοιχεία δείχνουν ότι η Ρωσία ενδιαφέρεται πραγματικά να τερματίσει τον πόλεμο.
Αντιθέτως, πολλές από τις βασικές απαιτήσεις του Κρεμλίνου στις διαπραγματεύσεις μοιάζουν σχεδιασμένες ώστε να διευκολύνουν τη συνέχιση της εισβολής με ευνοϊκότερους όρους για τη Μόσχα.
Σύμφωνα με το think tank Atlantic Council, οι εδαφικές αξιώσεις του Ρώσου προέδρου, Βλαντίμιρ Πούτιν αρκούν από μόνες τους για να σημάνουν συναγερμό.
Επιμένει ότι για να υπάρξει κατάπαυση του πυρός, η Ουκρανία πρέπει πρώτα να παραδώσει το υπόλοιπο 10% του Ντονμπάς που τα ρωσικά στρατεύματα δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν από την έναρξη της εισβολής πριν από έντεκα χρόνια.
Ως ηγέτης της μεγαλύτερης χώρας στον κόσμο, ο Πούτιν δεν έχει κάποια επείγουσα ανάγκη για τα περίπου 6.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα του Ντονμπάς που παραμένουν υπό ουκρανικό έλεγχο. Η περιοχή δεν διαθέτει ιδιαίτερα σημαντικούς φυσικούς πόρους ούτε ιστορικούς τόπους που θα δικαιολογούσαν τον κεντρικό ρόλο της στη σημερινή ειρηνευτική διαδικασία.
Το πραγματικό κίνητρο του Πούτιν δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Το μη κατεχόμενο τμήμα του Ντονμπάς, το οποίο τώρα διεκδικεί τόσο ανοιχτά, μπορεί να φαίνεται ασήμαντο στον χάρτη, αλλά φιλοξενεί ορισμένες από τις ισχυρότερες οχυρώσεις της Ουκρανίας. Αναπτυγμένη την τελευταία δεκαετία, αυτή η «ζώνη-φρούριο» αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για τη ρωσική εισβολή.
Αναλυτές εκτιμούν ότι η κατάληψη της περιοχής διά της βίας θα μπορούσε να απαιτήσει χρόνια και πιθανότατα να κοστίσει στο Κρεμλίνο εκατοντάδες χιλιάδες επιπλέον απώλειες. Πέρα από τη ζώνη των οχυρώσεων, ο δρόμος θα ήταν ανοιχτός για νέες ρωσικές προελάσεις προς την κεντρική Ουκρανία και ακόμη και προς το Κίεβο.
Ο κρίσιμος ρόλος που έχει η περιοχή στην άμυνα της Ουκρανίας εξηγεί γιατί ο Πούτιν εμφανίζεται διατεθειμένος να μειώσει τις απαιτήσεις του σε άλλα μέτωπα, αλλά παραμένει τόσο επίμονος να του παραδοθεί αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι χωρίς μάχη.
