Όσο περισσότερο μιλούν στα ΜΜΕ τα «μπλόκα», δηλαδή οι πρωτοσυνδικαλιστές που βγαίνουν στις τηλεοράσεις, τόσο ξεκαθαρίζει ο πυρήνας των αιτημάτων τους που χαρακτηρίζονται a priori ως δίκαια από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Ο Ρίζος Μαρούδας, επικεφαλής των συντονιστικών των μπλόκων - στέλεχος πρώτης γραμμής του ΚΚΕ, υποψήφιος βουλευτής το 2015 και το 2024 υποψήφιος ευρωβουλευτής - είπε χωρίς φιοριτούρες τι επιδιώκεται με τους αποκλεισμούς δρόμων και υποδομών: να ανοίξει η κυβέρνηση το πουγκί - τα αποθεματικά όπως είπε εκείνος - και να δώσει στους αγρότες όσα περισσότερα μπορούν να αποσπάσουν. Οι παλιές καραβάνες των μπλόκων δεν κάθονται να συζητούν για τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ποιος τις δικαιούται, ποιος πρέπει να ελεγχθεί και ποιος δεν πρέπει να ξαναδεί ευρώ επειδή είναι αγρότης - μαϊμού. Ή αν η χώρα θα υποχρεωθεί να πληρώσει νέα πρόστιμα.
Τέτοιες κουβέντες κάνουν μεταξύ τους μόνο οι «πρωτευουσιάνοι» που έμαθαν τι είναι ο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2025 και πως «στηρίζονται» οι αγρότες.
Οι αγροτοσυνδικαλιστές που ορίζουν τον αγώνα των μπλόκων και των αποκλεισμών διαπραγματεύονται ωμά με την κυβέρνηση την καταβολή «λύτρων» προκειμένου να απελευθερώσουν την υπόλοιπη οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα. Εξίσου σαφής με τον κύριο Μαρούδα, ήταν ο Κώστας Τζέλλας - πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Συλλόγων της Καρδίτσας - προς τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ που πήγε για συμπαράσταση.
Άνευ αχρείαστων συνοδευτικών, υπέδειξε στον Ανδρουλάκη τι πρέπει να λέει αν θέλει την ψήφο του κάμπου, όταν αποφάνθηκε: «Τι ευφυή γεωργία και πα@@αριές…;». Το αφορολόγητο πετρέλαιο στη μάνικα, έβαλε ο κ. Τζέλλας στην κορυφή της λίστας των απαιτήσεων τους. Ενώ άλλα είχαν συμφωνήσει και αποσπάσει για το αγροτικό πετρέλαιο, πριν από δύο χρόνια, μετά από έναν ακόμη «δίκαιο» αγώνα.
Τούτων δοθέντων τα αφεντικά των μπλόκων, δεν βιάζονται να ανταποκριθούν άμεσα στην πρόσκληση για συντεταγμένο διάλογο στο υψηλότερο επίπεδο που απευθύνει η κυβέρνηση. Θα εξαντλήσουν την πίεση για να βεβαιωθούν ότι τα «λύτρα» θα δοθούν - και θα είναι πολλά. Τόσα ώστε να αντισταθμίσουν και τη μελλοντική χασούρα από τη μεταρρύθμιση στο τρύπιο σύστημα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Τα μπλόκα είναι η εγγύηση τους.
Οι ασθενείς που έχασαν τις χημειοθεραπείες τους, ο μεροκαματιάρης οδηγός βυτιοφόρου που σκοτώθηκε στον καρόδρομο όπου μπήκαν μεγάλα οχήματα εξαιτίας του μπλόκου, οι αστυνομικοί που ξυλοφορτώθηκαν, είναι παράπλευρες απώλειες του… αγώνα για το αφορολόγητο πετρέλαιο στη μάνικα.
Η υπόσχεση της κυβέρνησης ότι δεν θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος στη διαχείριση του αδιεξόδου που δημιουργείται λίγο εξαρτάται από τη διάθεσή της.
Το κρίσιμο μέτρο είναι αν η κοινωνία θα άρει πρώτη την ανοχή της, στον ενδημικό τραμπουκισμό ενός μεγάλου μέρους του αγροτικού κόσμου.
Πού απαιτεί επί δεκαετίες και καταφέρνει να εγγυάται το εισόδημα του, ο κάθε μεροκαματιάρης που δεν μπορεί να κλείσει ούτε δρόμο ή το λιμάνι για να εκφράσει τη δική του αδυναμία να ανταποκριθεί στο κόστος ζωής. Οι αγρότες ενεργοποιούν ασύμμετρα προς όφελος τους, τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Όλοι οι υπόλοιποι πληρώνουν διπλά και τριπλά τους επιτυχημένους εκβιασμούς των κυβερνήσεων. Σε όλα όμως υπάρχει ένα τέλος.
