Τα ευρωπαϊκά assets είχαν την τιμητική τους σε μεγάλο μέρος του 2025, με τον Euro Stoxx 600 να ενισχύεται μέχρι στιγμής κατά 13,8%, κοντράροντας τον S&P 500, ο οποίος κερδίζει 16,3% και το ευρώ να σημειώνει άνοδο 12,5% έναντι του δολαρίου που είναι η καλύτερη επίδοση από το 2017.
Την ίδια ώρα, η ανάκαμψη της οικονομίας και κυρίως η αντιμετώπιση της ακρίβειας αποτελούν τα δύο πολύ σημαντικά ζητήματα για την ευρωπαϊκή οικονομία το 2026. Οι εξελίξεις στα πεδία αυτά θα επηρεάσουν τα ευρωπαϊκά assets και θα κρίνουν κατά πόσο θα θεωρούνται σχετικά «value» σε σύγκριση με τα αμερικανικά.
Πάντως, η Citi έδωσε τιμή - στόχο για τον STOXX 600 στις 640 μονάδες στο τέλος του 2026, που συνεπάγεται περιθώριο ανόδου 11%, επικαλούμενη την ώθηση από τις δημοσιονομικές δαπάνες. Η UBS και η Deutsche Bank, από την πλευρά τους, δίνουν τιμή-στόχο στις 650 μονάδες και περιθώριο ανόδου 12,8%, με την ελβετική τράπεζα να κάνει παράλληλα λόγο για αύξηση κερδών ανά μετοχή κατά 10%.
Θα γίνουν οι απαιτούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και πόσο χαμηλά θα φτάσουν τα επιτόκια αν το ΑΕΠ απογοητεύσει για μία ακόμα φορά; Υπάρχει περίπτωση να συμφωνηθεί η χρήση του «μπαζούκα», της έκδοσης δηλαδή ευρωομολόγων οποιασδήποτε μορφής;
Ας ξεκινήσουμε από τη βιομηχανία, η οποία κάποια στιγμή «πρέπει» να ανακάμψει, πόσω μάλλον αν υποχωρήσει σημαντικά το ενεργειακό κόστος. Οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες – με επίκεντρο τη Γερμανία - πελαγοδρομούν από το 2022 με φόντο την ενεργειακή κρίση, την ενίσχυση του ευρώ, τον αυξημένο ανταγωνισμό από την Κίνα και προσφάτως τον εμπορικό πόλεμο. Μία νέα βιομηχανική άνθηση μπορεί να βγάλει την ευρωπαϊκή οικονομία από το τέλμα. Αν, για παράδειγμα, η Γερμανία κάνει πράξη την υπόσχεσή της να μειώσει το κόστος του ηλεκτρισμού για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, θα προσφέρει μεγάλη ανάσα στην οικονομία.
Παράλληλα, τα εναπομείναντα ποσά του Ταμείου Ανάκαμψης θα πρέπει να δαπανηθούν μέσα στο 2026, ενώ θα αρχίσει να γίνεται αισθητός και ο αντίκτυπος της αύξησης των αμυντικών δαπανών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε και τα έργα υποδομής που αναμένεται να υλοποιήσει η Γερμανία, τότε οι οιωνοί είναι καλύτεροι για την Ευρωζώνη. Παρά, λοιπόν, τον κινεζικό ανταγωνισμό, οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες έχουν την ευκαιρία να πάρουν τα πάνω τους μέσα στο νέο έτος.
Γι’ αυτό η ING προβλέπει ότι το ΑΕΠ της Γερμανίας θα αναπτυχθεί με ρυθμό 1% το 2026 και 2% το 2027, αφήνοντας πίσω τρία χρόνια απόλυτης στασιμότητας. Όμως οι άλλες δύο μεγάλες οικονομίες, της Γαλλίας και της Ιταλίας, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Η Γαλλία έχει το δημοσιονομικό βάρος και τον κίνδυνο πολιτικής αποσταθεροποίησης, ενώ στην Ιταλία το πρόβλημα συνεχίζει να σχετίζεται με την εσωτερική ζήτηση. Αν οι δύο αυτές χώρες δεν ανακάμψουν, τότε η υπεραπόδοση της Ισπανίας (αναμένεται ανάπτυξη κοντά στο 3%) θα μείνει αναξιοποίητη.
Τι θα γίνει όμως με τον πληθωρισμό; Η εξασθένηση του πληθωρισμού εξαιτίας εξωτερικών παραγόντων - και όχι λόγω της μειωμένης εσωτερικής ζήτησης – αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα «στοιχήματα» του 2026. Οι τιμές της ενέργειας θα μπορούσαν λ.χ. να αποδειχθούν χαμηλότερες του αναμενόμενου λόγω της μειωμένης παγκόσμιας ζήτησης και των προσδοκιών για αυξημένη προσφορά, ενώ το ισχυρότερο ευρώ θα επηρεάσει αρνητικά τις εξαγωγές για μία ακόμα χρονιά.
Επιπλέον, η ING σημειώνει ότι ο αυξανόμενος ανταγωνισμός από την Κίνα και η ανακατεύθυνση ευρωπαϊκών προϊόντων που προορίζονταν για τις ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή αγορά, ενισχύουν την πιθανότητα μείωσης των τιμών. Κατά συνέπεια, οι τιμές εισαγωγών για βασικά αγαθά ενδέχεται να δεχθούν νέες πιέσεις.
Ενώ λοιπόν η εσωτερική ζήτηση θα συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη, είναι μεγάλη η πιθανότητα υποχώρησης του πληθωρισμού έως και κάτω από το 1,5%. Και μπορεί οι παράγοντες αυτοί να είναι προσωρινού χαρακτήρα, ωστόσο στο σενάριο που επιβεβαιωθούν η ΕΚΤ θα δεχθεί πιέσεις να μειώσει περαιτέρω τα επιτόκια, με τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία να παίζει σημαντικό ρόλο.
Και πάμε στον μεγάλο γρίφο που για μία ακόμα φορά έχει να κάνει με την αμοιβαιοποίηση του χρέους. Έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από την έκθεση Ντράγκι και δεν έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην υλοποίηση των προτάσεων που η ίδια η Κομισιόν έχει κρίνει απαραίτητες, όπως η βαθύτερη ενοποίηση, η προσαρμογή του ρυθμιστικού πλαισίου, η ενοποίηση των κεφαλαιαγορών και η τραπεζική ένωση, καθώς και οι μεταρρυθμίσεις στους κλάδους της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.
Υπάρχει κανείς που να περιμένει ότι η Ευρώπη θα υιοθετήσει και θα υλοποιήσει όλες τις προτάσεις Ντράγκι μέσα στο 2026; Όχι. Αν όμως οι χώρες - μέλη συνεχίσουν να δίνουν προτεραιότητα στις δικές τους οικονομίες, η πρόοδος της Ένωσης θα μείνει και πάλι στα χαρτιά.
Η Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες του πυρήνα αντιτίθενται στην αμοιβαιοποίηση του χρέους όμως η ING πιστεύει ότι μπορεί να δούμε μία έκπληξη. Ένα «ομόλογο Ουκρανίας» για την ανοικοδόμηση της χώρας, στο σενάριο που θα τερματιστεί ο πόλεμος, θα έχει τη στήριξη των περισσότερων μελών. Η έκδοσή του θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προς την ολοκλήρωση της Ένωσης Κεφαλαιαγορών, καθώς και μία ακόμα έκδοση ευρωομολόγου, από την πίσω πόρτα.
Μπορεί λοιπόν πολλοί επενδυτικοί οίκοι να εκτιμούν ότι οι ευρωπαϊκές μετοχές εμφανίζουν μεγαλύτερα περιθώρια ανόδου λόγω αύξησης των κερδών, σε περιβάλλον ευνοϊκών πολιτικών (υποδομές, άμυνα), όμως όλα θα εξαρτηθούν από την πολιτική βούληση και την αποτελεσματικότητα των μέτρων. Μένει επίσης να αποδειχθεί αν η Ευρώπη είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να μειώσει το τεχνολογικό χάσμα σε σύγκριση με τις ΗΠΑ και την Κίνα.
