Οι επιδοτήσεις των αγροτών δεν είναι εκατομμύρια ευρώ, είναι τα χρήματα με τα οποία ο αγρότης θα βγάλει τη χρονιά του. Πέντε χιλιάδες εδώ, 7.000 εκεί, για τέτοια ποσά μιλάμε στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Και κυρίως είναι λεφτά που τα πληρώνουν «οι άλλοι», οι Ευρωπαίοι. Δεν είναι δικά μας λεφτά ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε. Κι ο κόσμος αυτός, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, έχουν μάθει στα επιδόματα. Με αυτά έζησαν οι ίδιοι, με αυτά μεγάλωσαν και σπούδασαν παιδιά. Είναι βαθιά ριζωμένο το σημερινό σύστημα των επιδομάτων.
Οι βουλευτές δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τους αγρότες. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση. Κανείς δεν θέλει να μπει στην ουσία του θέματος. Το οποίο θέμα είναι το ίδιο και το αυτό εδώ και σαράντα χρόνια: Η Ελλάδα, μια άλλοτε αγροτική κατά βάση χώρα, έχει σκοτώσει αυτό το κομμάτι του εαυτού της και αυτό είναι κάτι που θέλει να το θάψει βαθιά, να το ξεχάσει. Είναι βολικό για όλους να δίνουν επιδόματα και να εισπράττουν ψήφους.
Είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία. Στην πραγματικότητα όλοι βγαίνουν ζημιωμένοι στο τέλος, αλλά το μακροπρόθεσμο δεν ενδιαφέρει. Εκείνο που έχει νόημα είναι να πετάξουν όλοι το τενεκεδάκι πιο κάτω. Οι πολιτικοί να μην πουν σκληρές αλήθειες στους αγρότες, οι αγρότες να μην αναγκαστούν να μπουν σε δύσκολες διαδικασίες. Όλοι έχουν κάτι να κερδίσουν σήμερα ή αύριο και δεν βλέπουν την καταστροφή που προκαλούν στους εαυτούς τους.
Η κυριότερη ευθύνη, φυσικά, ανήκει στις κυβερνήσεις. Αυτές έχουν το πεπόνι και το μαχαίρι. Θα μπορούσαν να μην δεχτούν λογικές του τύπου «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά». Να μην αποδέχονται ως κάτι φυσιολογικό την υπερβολική αύξηση του ζωϊκού κεφαλαίου. Αλλά δεν κάνουν αυτό. Πιέζονται για να κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Να περάσει έτσι η φετινή χρονιά και μέχρι να φτάσουμε στην επόμενη, στα μπλόκα του Δεκεμβρίου του 2026.
Δεν μας έχει πει μέχρι σήμερα κάποιος από τους πολιτικούς που «στηρίζουν» τα μπλόκα των αγροτών αν συμφωνούν ή διαφωνούν με τους ελέγχους και την επιστροφή των επιδοτήσεων που παρανόμως δόθηκαν. Δεν θα φορτώσουμε το σκάνδαλο στις πλάτες των αγροτών.
Αλλά και δεν θα προσπεράσουμε έτσι εύκολα τις νουθεσίες βουλευτών ακόμη και της κυβερνητικής παράταξης να ακούσει ο κ. Μητσοτάκης τους αγρότες. Τι ακριβώς, δηλαδή, να ακούσει; Το αίτημα να μην γίνουν έλεγχοι όσο είναι σε εξέλιξη τα μπλόκα; Αυτό σημαίνει να δοθούν τα χρήματα και σε εκείνους που δεν πρέπει. Λένε δηλαδή στον Πρωθυπουργό να παραβιάσει τη συμφωνία που έκανε πριν λίγες ημέρες με την Κομισιόν! Περί αυτού πρόκειται.
Ο κ. Αβραμόπουλος, όπως και άλλα πρώην σημαίνοντα στελέχη της ΝΔ, κάλεσε την κυβέρνηση να δώσει τέλος στην … αντιπαράθεση με τους αγρότες. Για ποια αντιπαράθεση μιλάνε; Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μας έχουν πιάσει με την γίδα στην πλάτη. Πώς πιστεύει ο κ. Αβραμόπουλος με την ευρωπαϊκή του εμπειρία ότι μπορεί αυτό να ξεπεραστεί; Στο ίδιο μήκος κύματος είναι όλες οι δηλώσεις των πολιτικών. Κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων. Ξεχνάνε τι μας έχει φέρει εδώ και ζητούν να κλείσει το θέμα των μπλόκων όπως - όπως.
Δηλαδή, να συνεχιστεί το καθεστώς του ΟΠΕΚΕΠΕ. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Το ξαναλέμε ότι δεν είναι αθώα η κυβέρνηση. Αλλά στην ιστορία αυτή δεν υπάρχουν αναμάρτητοι. Και η μόνη αλήθεια είναι ότι λέγονται πολλές μισές αλήθειες που όλες μαζί δημιουργούν ένα μεγάλο ψέμα, περί αντιδικίας. Δεν υπάρχει αντιδικία, αλλά συμμετοχή όλων σε αυτό που έλεγε ο συγχωρεμένος ο Πάγκαλος, ότι κλέβουμε συστηματικά τους Ευρωπαίους. Ήταν τότε που ο Πάγκαλος κάλεσε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη να… κλέβουν λελογισμένα, διότι διαφορετικά θα γινόμασταν ρεζίλι. Αυτό έγινε τώρα. Ξεχείλωσε το πράγμα και γίναμε ρεζίλι.
Έχει διάθεση να ασχοληθεί κάποιος με την αγροτική οικονομία; Δεν το βλέπουμε. Είπαμε. Από το να μπούμε όλοι τώρα σε δουλειά, καλές είναι και οι επιδοτήσεις!
Θανάσης Μαυρίδης
