Ο Βόλος και η ευρύτερη περιοχή του Πηλίου συγκαταλέγονται σταθερά στους αγαπημένους προορισμούς των χριστουγεννιάτικων αποδράσεων. Βουνό και θάλασσα, καφές με θέα τον Παγασητικό, περίπατοι στα χωριά και μια πόλη που κινείται σε ήρεμους, χειμερινούς ρυθμούς. Σε αυτή τη διαδρομή, μια στάση με πολιτιστικό βάθος έρχεται να συμπληρώσει ιδανικά το πρόγραμμα: η έκθεση στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, με επιλεγμένα έργα από τη συλλογή της Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ.
Γιώργος Ρόρρης, «Πορτρέτο Τατιάνας Α.» (2002)
Με τίτλο «Διαδρομές στη Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη. Από τον Μεταπόλεμο στον 21ο Αιώνα – Η Συλλογή της Πινακοθήκης Αβέρωφ», η έκθεση φέρνει στον Βόλο ένα αντιπροσωπευτικό απόσταγμα μιας από τις σημαντικότερες συλλογές νεοελληνικής τέχνης. Τριάντα τέσσερα έργα ταξιδεύουν για πρώτη φορά στη Θεσσαλία έναν διάλογο γενεών και καλλιτεχνικών αναζητήσεων, από τη μεταπολεμική ζωγραφική έως τις σύγχρονες μορφές έκφρασης.
Χωρίς διδακτισμούς, η έκθεση που έστησε με γερή γνώση της συλλογής η Κατερίνα Καρρά, λειτουργεί ως μια ουσιαστική πρόταση για τον επισκέπτη: μια ευκαιρία να δει πώς η ελληνική τέχνη επαναδιαπραγματεύεται το τοπίο, την ανθρώπινη μορφή και την ίδια την υλικότητα της ζωγραφικής, μέσα από έργα που κουβαλούν μνήμη και συνέχεια.
Μανώλης Χάρος «Ελληνικό φως» (1994)
Η συλλογή, καρπός του οράματος του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, συνεχίζει να εμπλουτίζεται ως τις μέρες μας φέρνοντας μαζί δασκάλους και μαθητές, οι οποίοι με τη σειρά τους γίνονται δάσκαλοι για τις αυριανές γενιές. Δεν παραμένει δηλαδή στατικός θησαυρός, ενώ τα έργα διαβάζονται ξανά μέσα σε άλλους χώρους, όπως τώρα στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, προκειμένου να αφηγηθούν τη δική τους ιστορία του εγχώριου εικαστικού λόγου. Έτσι, η συλλογή δεν είναι μια «ωραία επιλογή», αλλά ένα δίχτυ ερωτήσεων και απαντήσεων για το πώς η τέχνη σμίγει με τον τόπο και τον χρόνο, πώς μεταμορφώνει μνήμες σε εικόνες και πώς αφήνει περιθώρια να δούμε ξανά αυτό που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε.
Αλέξανδρος Ψυχούλης, «Ο κύκλος» (2019, τμήμα του έργου στην κεντρική φωτ.)
Πριν από έναν χρόνο, μέρος της συλλογής είχε ταξιδέψει στην Καλαμάτα. Τώρα, η σκυτάλη περνά στον Βόλο, επιβεβαιώνοντας τη νέα, εξωστρεφή φάση για την Πινακοθήκη του Μετσόβου, όπου η συλλογή Αβέρωφ παύει να λειτουργεί ως τοπικό απόθεμα και μετατρέπεται σταδιακά σε κοινό, εθνικό κτήμα. Έως τις 10 Ιανουαρίου, έργα των Φασιανού και Τέτση, αλλά και των Αδαμάκου και Ρόρρη, ανάμεσα σε άλλα, προσφέρουν ένα κοίτασμα της σύγχρονης ελληνικής τέχνης ως μια ενιαία, ανοιχτή αφήγηση που συνεχίζει να γράφεται.
Έργο του Παναγιώτη Τέτση, «Ύδρα-Αρχοντικό Κριεζή» (1984)
