Ο Νίκολα Γιόκιτς έγινε MVP του ΝΒΑ γιατί (δεν) το ήθελε

Ο Νίκολα Γιόκιτς έγινε MVP του ΝΒΑ γιατί (δεν) το ήθελε

Στο μπάσκετ, η αθλητική ιδιοφυία είναι συχνά κάτι ξεχωριστό. Στην περίπτωση του Νίκολα Γιόκιτς είναι παράλληλα και κάτι παράδοξο, όπως και η πορεία του. Ο 26χρονος Σέρβος σέντερ είχε εξαρχής το μπόι να γίνει καλαθοσφαιριστής, όμως δεν ήξερε αν πραγματικά το ήθελε. Είχε μάθει από μικρός να ακολουθεί τα πάθη (αλλά και τα λάθη) του και αυτό του άρεσε, τον απελευθέρωνε. Οι «ταμπέλες» δεν τον εξέφραζαν ποτέ. Οι κατηγορίες τα πρώτα χρόνια της καριέρας του δεν τον επηρέασαν. Η τελευταία «ταμπέλα», αυτό το «καλύτερος παίκτης του φετινού ΝΒΑ» μάλλον του αρέσει...

Ο σταρ των Ντένβερ Νάγκετς αναδείχθηκε τα ξημερώματα της Τετάρτης (9/6) MVP της regular season της αμερικανικής Λίγκας, σε μία επιλογή που πριν από τρία χρόνια θα φαινόταν απίθανή, ωστόσο πλέον γράφει ιστορία. Δεν είναι απλώς ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της ομάδας του που κατακτά το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη του ΝΒΑ. Δεν είναι μόνο ο μόλις έκτος μη Αμερικανός που το λαμβάνει, μετά τους Χακίμ Ολάζουον (Χιούστον – Νιγηρία), Τιμ Ντάνκαν (Σαν Αντόνιο – Παρθένες Νήσοι), Στιβ Νας (Φίνιξ – Καναδάς), Ντιρκ Νοβίτσκι (Ντάλας – Γερμανία) και Γιάννη Αντετοκούνμπο (Μιλγουόκι – Ελλάδα).

Ο Γιόκιτς, που φέρει το παρωνύμιο «Joker», κατέγραψε φέτος μ.ό. 26,4 πόντων, 10,8 ριμπάουντ και 8,3 ασίστ και έγινε ο παίκτης με τη χαμηλότερη επιλογή στο ντραφτ που κερδίζει το σημαντικότερο ατομικό βραβείο του ΝΒΑ. Αν εξαιρεθεί ο θρυλικός Μόουζες Μαλόουν, ο οποίος αναδείχθηκε τρεις φορές MVP δίχως να έχει γίνει ντραφτ, προερχόμενος από το ΑΒΑ, ο Σέρβος ξεπέρασε ως πολυτιμότερος παίκτης το ρεκόρ των Αντετοκούνμπο και Νας, οι οποίοι το κέρδισαν ως επιλογές στο Νο15 του ντραφτ του 2013 και του 1996 αντίστοιχα.

Στις 26 Ιουνίου 2014, οι Νάγκετς επέλεξαν τον Νίκολα Γιόκιτς στο Νο41, σε μία μέρα που δεν γνώριζαν τότε ότι θα αλλάξει την ιστορία τους. Το Ντένβερ αναζητούσε ακόμη απαντήσεις μετά την παραχώρηση του μεγάλου σταρ του, Καρμέλο Αντονι, στους Νικς και στην προ επταετίας διαδικασία κατόρθωσε μέσω συμφωνιών να έχει τρεις επιλογές. Η ομάδα του Κολοράντο έστειλε στο Σικάγο το Νο11 (Νταγκ ΜακΝτέρμοτ), λαμβάνοντας το Νο16 και το Νο19, με τα οποία επέλεξε τους Γιουσούφ Νούρκιτς και Γκάρι Χάρις αντίστοιχα. Ο Γιόκιτς «έπεσε» στο Νο41, λόγω αμφιβολιών πολλών ομάδων για τη φυσική κατάστασή του και το βάρος του...

Ο ίδιος, ο οποίος μετά τη βράβευσή του δήλωσε σεμνά πως «για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα φανταστεί ποτέ και δεν ξέρω αν ήθελα να βρεθώ στο ΝΒΑ», αποκαλεί την αρχή της πορείας του «ένα τυχαίο σκάουτινγκ!». Ο πρόεδρος των Νάγκετς, Τιμ Κόνελι, τόνισε στην ιστοσελίδα «The Athletic» πως «θα μπορούσαμε να τον επιλέξουμε με τις δύο αρχικές επιλογές μας Ρισκάραμε και δεν τον χάσαμε. Στην αρχή η κριτική ήταν έντονη. Ομως τον πιστέψαμε και δικαιωθήκαμε». Τα αστεία για το κορμί και το ταλέντο του είναι πια μακρινή και άστοχη ανάμνηση, όπως υπενθύμισε και ο προπονητής του, Μάικ Μαλόουν με σχετική μπλούζα!

Την επαγγελματική πορεία του Γιόκιτς χάραξε σε μεγάλο βαθμό στην πατρίδα του ο δαιμόνιος ατζέντης (εκπρόσωπος, μεταξύ άλλων, του Βασίλη Σπανούλη και του γκαρντ του Παναθηναϊκού, Νεμάνια Νέντοβιτς), Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Παρά το ατημέλητο σουλούπι του, τον πήρε στην ομάδα του, Μέγκα Λεκς (νυν Μέγκα Βιζούρα) κι ενώ είχαν δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του 2014, αρχικά την απέσυραν... «Δεν είχαμε εγγυήσεις ότι θα τον επιλέξουν», σχολίασε επίσης στο «The Athletic» για τη μπλόφα του ο Σέρβος μάνατζερ. «Ωστόσο, “ξυπνήσαμε” πολλές ομάδες».

Το κόλπο του είχε πιάσει. Εστω και στα μισά του 2ου γύρου, οι Νάγκετς επέλεξαν ένα παιδί που ως τα 15 του περνούσε πολλές ώρες στον οικογενειακό στάβλο στην πόλη Σόμπορ (κοντά στη Βοϊβοντίνα) και είχε παραδεχθεί πως ως την εφηβεία του έτρωγε μόνο κόκκινο κρέας, πατατάκια, γλυκά και έπινε δύο μπουκάλια ενός διάσημου αναψυκτικού κάθε μέρα! Οταν δεν ήταν στο σχολείο, εργαζόταν στον στάβλο του πατέρα του και έπαιζε μπάσκετ με τα αδέρφια του μόνο όταν έκαναν κάποιο διάλειμμα από τις εργασίες τους. Ενασχόληση, όμως, που δεν αφαιρούσε κιλά από το στρουμπουλό παρουσιαστικό του.

Ο Νίκολα Γιόκιτς είχε φανταστεί τη ζωή του σε εκείνο τον στάβλο. Του άρεσε, του πρόσφερε ελευθερία. Αποδείχθηκε, τελικά, ότι λάτρευε το μπάσκετ. Οπως όταν αρχικά πήγε να ζήσει στο Βελιγράδι, όταν μετακόμισε στο Ντένβερ πήρε μαζί του και τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του, ώστε να τον προσέχουν. Το 2014 ζύγιζε 134 κιλά, όμως έναν χρόνο αργότερα έφτασε στα 123, έχοντας χάσει 13 κιλά λίπους και προσθέσει δύο μυϊκά κιλά. Αρχισε να πίνει... νερό αντί για αναψυκτικά, ακολούθησε πιστά τη διατροφή με ψάρια και σαλάτες και πλέον έχει μόλις 9% λίπος (-12% από το 2014!) στο σώμα του.   

Οι γυμναστές τον Νάγκετς είχαν τη γνώση να μην τον ζορίσουν στα βάρη, αλλά να δουλέψουν άλλα πράγματα, γνωρίζοντας επίσης πως είναι αργός σε πολλές κινήσεις. Τον Νοέμβριο του 2016 το Ντένβερ τον άφησε στον πάγκο, προτιμώντας ως βασικό τον Νούρκιτς. Οταν ο τελευταίος παραχωρήθηκε στο Πόρτλαντ, ο Γιοκιτς απέδειξε πως μπορεί να σκοράρει, να πασάρει, να δημιουργήσει και να γίνει ηγέτης. Θεωρείται τόσο καλός πασέρ για ψηλός όσο και ο θρυλικός Αρβιντας Σαμπόνις και έγινε ο πρώτος σέντερ μετά τον Σακίλ Ο’Νιλ που αναδεικνύεται MVP. Γι’ αυτό και ο «Σακ» τού είπε «ευχαριστώ εκ μέρους των ψηλών!». Τον Νίκολα Γιόκιτς δεν τον ενδιέφερε να γίνει MVP. Αλλωστε, για χρόνια δεν ήξερε αν θέλει να παίξει μπάσκετ.