Ο κακός χαμός έχει γίνει με τα ΕΛΤΑ. Φώναξε ο πρόεδρος Κυριάκος τους Πιερρακάκη και Σκέρτσο, και τους ανέθεσε το project. Τελικώς κάπου εξυπηρετεί η διεύρυνση. Σκεφτείτε να ανέθετε ο πρόεδρος τα ΕΛΤΑ στον Καράογλου. Λέμε τώρα! Πάντως, το θέμα έσκασε από το πουθενά, αποδεικνύοντας ότι ένα καράβι μπορεί να βουλιάξει ακόμη και μέσα στο λιμάνι. Αν οι ναύτες είναι του γλυκού νερού, συμβαίνουν κι αυτά...
Ο Κυριάκος Πιερρακάκης, και ο Άκης Σκέρτσος, αναλαμβάνουν το project ΕΛΤΑ. Να βγουν, δηλαδή, δημόσια και να υπερασπιστούν τα αυτονόητα. Ο πρόεδρος Κυριάκος αποφάσισε να βάλει τάξη και να μην αφήσει τα υποκείμενα (τους υπουργούς του) σε αυτενέργειες και άλλα τέτοια συμμετοχικά. Για να μην ξεχνιόμαστε, για τη ΝΔ μιλάμε, για ένα κόμμα με ένα μεγάλο φοβικό σύνδρομο. Κλαράκι σπάσει στην άλλη πλευρά του δρόμου και τρέχουν άπαντες στα καταφύγια!
Όχι, ο Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρης Παπαστεργίου, δεν συμμετέχει στα δρώμενα. Τυχαίο; Δεν νομίζω...
Βγήκε ο άλλος με δάκρυα στα μάτια και είπε ότι τον πήρε η μάνα του από το χωριό και του είπε ότι θα κλείσουν τα ΕΛΤΑ. Τα βλέπει αυτά ο κεντρώος ψηφοφόρος και αναρωτιέται «εγώ τώρα που έμπλεξα».
Υπάρχει θέμα με τα ΕΛΤΑ; Προφανώς, και υπάρχει. Όπως υπάρχει με κάθε εταιρεία που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Ότι η διοίκηση δεν τα κατάφερε καλά, είναι αυταπόδεικτο. Σίγουρα δεν είναι μόνο θέμα επικοινωνίας. Δεν είναι όλα τα πράγματα στην ζωή επικοινωνία.
Τα ΕΛΤΑ θα έπρεπε να μετασχηματιστούν σε κάτι νέο. Αυτό το ξέρουμε. Έχουμε πληρώσει και μερικά εκατομμύρια σε εταιρείες συμβούλων για να εξασφαλίσουμε την υπογραφή τους. Και επί Νίκου Παππά, και επί Δημήτρη Παπαστεργίου.
Το πρόβλημα δεν είναι τα καταστήματα που θα έκλειναν. Αυτό έχει ξαναγίνει στο παρελθόν και δεν είχε ανοίξει μύτη. Το μεγάλο πρόβλημα δημιουργήθηκε εσωτερικά με την συγχώνευση ΕΛΤΑ και ΕΛΤΑ courier και για το πως θα μοιραζόντουσαν οι θέσεις ευθύνης στο νέο οργανόγραμμα. Εκεί κόλλησαν τα πράγματα. Κάτι αυτό, κάτι η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται όλα τα πράγματα σε αυτή την χώρα, κάτι η αγωνία ορισμένων βουλευτών για την επανεκλογή τους, κάτι τα αλληλοκαρφώματα των υπουργών και ιδού πως δημιουργήθηκε ένας νέος πονοκέφαλος για την κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα υπήρξε υποτίμηση του προβλήματος και ταυτόχρονα σοβαρό έλλειμμα πληροφόρησης για τα δρώμενα στην εταιρεία. Αν κάποιος έκανε τον κόπο να επισκεφτεί τα νέα γραφεία της διοίκησης, όπως κάνει με τα γραφεία των δημάρχων στην μέλλουσα εκλογική του περιφέρεια, θα καταλάβαινε. Μία εταιρεία υπό κατάρρευση με σοβαρό πρόβλημα στρατηγικής, για παράδειγμα, δεν μπαίνει σε νέα γραφεία που θα τα ζήλευαν ακόμη και εύρωστοι τραπεζικοί όμιλοι! Τόσο καιρό δεν πήγε κάποιο κυβερνητικό στέλεχος εκεί; Δεν άκουσε κάτι; Δεν άκουσε για τις νέες γενναιόδωρες συμβάσεις των 4.000 και 5.000 ευρώ; Σε μια εταιρεία που καταρρέει, όχι σε μια κερδοφόρο εταιρεία… Αν θέλουν να γκρινιάξουν, λοιπόν, υπάρχουν λόγοι. Όχι γιατί θα κλείσουν μερικά ζημιογόνα καταστήματα, αλλά γιατί δεν κλείνουν όλη την εταιρεία να σταματήσουμε να πληρώνουμε τους ηγεμονικούς τους μισθούς από την τσέπη μας.
Ο Ανάλγητος
