«Τόση καταστροφή»: ο Τζο Μπάιντεν επιδόθηκε χθες Τρίτη σε επίθεση εφ’ όλης της ύλης εναντίον του διαδόχου του Ντόναλντ Τραμπ κατά την πρώτη δημόσια ομιλία του αφού εγκατέλειψε τον Λευκό Οίκο, την 20η Ιανουαρίου.

G/G το Σίλκεμποργκ – Άαλμποργκ στη Δανία.

Το εμβληματικό όνομα του Vitara επέλεξε η Suzuki για να λανσάρει το πρώτο της αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο ευρείας παραγωγής μετά από τη σχετική συνεργασία με την Toyota. Κυρίες και κύριοι αυτό είναι το ολοκαίνουργιο Suzuki e Vitara.

Η κυρίαρχη αντίληψη που επικρατεί στις συζητήσεις για το περιβάλλον είναι ότι ο καπιταλισμός και η ελεύθερη αγορά αποτελούν τους κύριους υπεύθυνους για την οικολογική καταστροφή. Σύμφωνα με το αφήγημα αυτό, η αχαλίνωτη ανάπτυξη, η συνεχής παραγωγή, και η αδιάκοπη κατανάλωση φυσικών πόρων είναι εγγενή χαρακτηριστικά ενός οικονομικού συστήματος που δεν υπολογίζει το κόστος για το περιβάλλον.

Επικίνδυνα μονοπάτια ακολουθεί η διακυβέρνηση Τραμπ με τους χειρισμούς της στην υπόθεση της απέλασης του Αμπρέγκο Γκαρσία στις φυλακές του Ελ Σαλβαδόρ, καθώς εγείρεται κίνδυνος θεσμικής κρίσης μεταξύ της δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας.

Τώρα που η υπόθεση της «Ομάδας Αλήθειας» καταλήγει σε μια ακόμα ήττα όσων πόνταραν σε αυτή την ανοησία, διερωτώμαι ποιο θα είναι το επόμενο παραμύθι που θα σκαρφιστούν για να αντιπολιτευθούν την κυβέρνηση. Βέβαια, οι αριστεροί είναι μανούλες σε κάτι τέτοια, όμως η ζωή έχει δείξει πως το ακροατήριο που καταπίνει αμάσητο ό,τι του σερβίρουν όλο και λιγοστεύει. Απεναντίας, τα χοντροκομμένα ψέματα και οι χυδαιολογίες προκαλούν αντιδράσεις...

Δηλώνω εδώ και δεκαετίες λάτρης της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας. Δεν ξέρω πόσο βαθύς γνώστης της είμαι, πάντως αυτός ο αξεπέραστος μαγικός ρεαλισμός που ξεχειλίζει απ’ τις σελίδες της, εμένα με συναρπάζει. Αυτή η τρομερή μίξη αγωνίας, μακαριότητας, πεσιμισμού, αγριότητας, αγωνιστικότητας, μοιρολατρίας και ερωτισμού που χαρακτηρίζει όλους τους μεγάλους συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής, με άφηνε σταθερά και διαχρονικά άναυδο.

Βαδίζουμε με τις σημαίες του αλήστου μνήμης συνθήματος των απανταχού τρωκτικών του δημόσιου χρήματος ψηλά. Βαδίζουμε με επικίνδυνο «ενθουσιασμό», γιατί το παιχνίδι το γνωρίζουμε καλά από τις προηγούμενες προσπάθειες διαπόμπευσης της δημοσιονομικής λογικής. Τα σημάδια, πέραν όσων διαδίδουν τα ίδια τα έχοντα την ευθύνη στελέχη της κυβέρνησης, βρίσκονται ακόμη και στις σε τρέχουσες ενημερωτικές ανακοινώσεις του Γενικού Λογιστηρίου, που κατέστησαν υποχρεωτικές λόγω των μνημονίων.

Οι άλλοτε συνοδοιπόροι στη μάχη του «ναι», στην προσπάθεια να μείνει όρθια η Ελλάδα απέναντι στη λαίλαπα του λαϊκισμού, έχουν υιοθετήσει μια πρακτική που μας γυρίζει πίσω στα χρόνια της δήθεν σοσιαλιστικής αθωότητας, τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου εξαπέλυε κεραυνούς κατά της Δεξιάς. Με την καθίζηση στις δημοσκοπήσεις είναι φυσικό να αναζητούν την αλήθεια στις ρίζες του «κινήματος». Δεν είναι λίγο να περιμένεις να κερδίσεις από το λουκέτο στον ΣΥΡΙΖΑ και να σου αρπάζει τους πελάτες το πειρατικό της Ζωής.

Σοβαρό πλήγμα δέχθηκε η προσπάθεια της Άγκυρας και προσωπικά του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να προωθήσει την αναβάθμιση του στάτους του ψευδοκράτους μέσω της αναγνώρισής του από τις χώρες που συμμετέχουν στο λεγόμενο Οργανισμό Τουρκικών Κρατών.

Στις εκλογές του 2019, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε πάνω από 31%, η Πλεύση της Ζωής Κωνσταντοπούλου μόλις κατάφερε να αποσπάσει το 1,47% των ψήφων και να μείνει εκτός Βουλής. Πέντε περίπου χρόνια αργότερα, έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Στην τελευταία έρευνα της MRB για το Open, στην ερώτηση ποιος μπορεί να ενώσει το χώρο της Κεντροαριστεράς, το 35,6% απαντούν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, το 35,7% ο Κανένας με τον «Δεν ξέρω» και το 28,7% ο Αλέξης Τσίπρας. Στην κυβέρνηση φαίνεται πως προτιμούν στις επόμενες εκλογές να έχουν απέναντι κάποιο πρόσωπο...

Στη νέα του δημιουργία, ο Πρελζοκάζ κατασκευάζει μια σειρά από φανταστικές τελετουργίες οι οποίες αποτυπώνουν τον πλούτο των συναισθημάτων που προκαλεί η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου.

Το χειρότερο - καλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσε να κάνει κάποιος στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι πως μοιάζει με τον μισητό της Αλέξη Τσίπρα.  Όχι μόνο στα χαρακτηριολογικά γνωρίσματα και στις μεθόδους.

Η εμβολιαστική συνείδηση και κουλτούρα διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας και στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής, σώζοντας εκατομμύρια ζωές σε παγκόσμιο επίπεδο.