Οι δύο «μεγάλοι» της αντιπολίτευσης, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις τους, δεν κατάλαβαν τίποτα από την ετυμηγορία των πολιτών, δεν πήραν το μήνυμα και πολιτεύονται σαν να μην έχει μεσολαβήσει τίποτα. 

«Ο Μικρός Πρίγκιπας», το «Χόμπιτ»,το κορίτσι των Άλπεων, η «Χάιντι», τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και ορισμένα ακόμη περιλαμβάνονται στη λίστα των 20 σπουδαιότερων, που κρατούν λογοτεχνική συντροφιά στην παιδική αλλά και την ενήλικη ζωή μας.

Ήταν παρόντες πάντα, καταβάλλοντας το αναλογούν τίμημα, ιδίως όταν η ιδεολογική τρομοκρατία έφτανε στις υπηρεσίες, τους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές και στις παρέες. Δεν δείλιασαν. Κι αυτό το τελευταίο, είναι, ίσως, εκείνο που κάνει πολλούς να τους μισούν και να προσπαθούν να τους μειώσουν με υποτιμητικούς, ταπεινωτικούς επιθετικούς προσδιορισμούς. Προφανώς, το κάνουν, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια. Ο τόπος είναι μικρός, γνωριζόμαστε όλοι. Ας μην ξύνονται, λοιπόν, πολλοί στην γκλίτσα του τσομπάνη. Ντρέπεται και η ντροπή. 

Μπορείς και να το χαρακτηρίσεις ως το αυτοκίνητο του οικολόγου πολύτεκνου ή ως ένα εξαιρετικό μεταφορικό μέσο για επαγγελματικές μετακινήσεις με αυξημένη άνεση – αλλά και με πολύ ωραίο στιλ.

Χωρίς καμιά αμφιβολία, πρόσκαιρα, η ζημία είχε γίνει. Η πατρίδα μας βρέθηκε απολογούμενη για μια οφθαλμοφανή απάτη μέχρι το λυτρωτικό ρεπορτάζ της κυρίας Σιούτη. Προχθές έπεσε η αυλαία στην όλη υπόθεση με την απομάκρυνση του αρχισυντάκτη του «Σπήγκελ». Μεγάλη ντροπή για ένα περιοδικό κύρους. Τι απέμεινε; Οι καλοπροαίρετοι αφελείς που στο μέλλον θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί στα όσα πιστεύουν και οι επαγγελματίες «ανθρωπιστές» που απλώς κοιτάνε τη δουλειά τους. Και ο… σκορπιός που περιμένει την επόμενη μικρή Μαρία.   

Ο Ερντογάν δεν θα κάνει βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις της Γαλάζιας Πατρίδας. Τα μετεκλογικά παράθυρα συνεννόησης έχουν πλέον κλείσει ερμητικά…

Η Ελλάδα έρχεται πλέον να δώσει από πλεονεκτικότερη θέση τον αγώνα της για την περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας, για την επίτευξη σημαντικών δημοσιονομικών στόχων, για τη μείωση του δημοσίου χρέους και για την αύξηση της απασχόλησης. Ειδήσεις που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο η διεθνής κοινότητα προσλαμβάνει και κρίνει τις εξελίξεις. H Wall Street Journal, σε ανάρτηση της στα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρει ότι η Ελλάδα επανήλθε στο δρόμο της.

Όμως περισσότερο από το ποιος θα ορίζει ομιλητές, από το ποιοι θα κόβονται και ποιοι θα προβάλλονται, καίρια σημασία έχει αν οι επιλεγμένοι ή οι προβεβλημένοι έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν. Γραμμή έχουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ; Στρατηγική διαθέτουν; Σχέδιο ξεκάθαρο και κατανοητό; Αν υπάρχουν αυτά, τότε όλοι οι περιορισμοί και οι προφυλάξεις είναι άνευ νοήματος. Και ο πιο άσχετος να δώσει συνέντευξη, θα τα υπηρετήσει, θα τα αποδώσει σωστά και δίχως παρατιμονιές.

Ο κ. Ανδρουλάκης δε θα στηρίξει μια κυβέρνηση Μητσοτάκη, ακόμη και αν η ΝΔ έχει 149 βουλευτές. Θα προτιμήσει, δηλαδή, να δει τη χώρα να βουλιάζει στην ακυβερνησία. Για τέτοιο προσωπικό μένος μιλάμε. Είναι υποχρεωμένο το ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ; Ασφαλώς και όχι! Είναι όμως υποχρεωμένο να ξεκαθαρίσει αν συνεχίζει να είναι ενταγμένο στο μέτωπο του «ναι» και τι θα έκανε ο κ. Ανδρουλάκης αν βρισκόταν στη θέση του κ. Βενιζέλου το 2012.

Τα καλά νέα για την Τουρκία είναι ότι είναι μια δυναμική οικονομία και το Δημόσιο δεν είναι υπερχρεωμένο. Τα κακά νέα είναι ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να αυξήσει τα επιτόκια και θα «σκοτώσει» την ανάπτυξη.