Πριν καλά—καλά κυκλοφορήσει η άποψη του Γιώργου Τσίπρα πως ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώθηκε στην υπόθεση της νεκρής και άταφης Μαρίας του Έβρου, ήρθε η είδηση από τη Γερμανία πως απομακρύνθηκε από τη θέση του ο αρχισυντάκτης της περιοδικού «Σπήγκελ», Στέφεν Κλούσμαν γιατί—πέραν των άλλων—του χρέωσαν και την άστοχη διαχείριση του συγκεκριμένου ζητήματος.
Λόγω αυτής της αστοχίας το περιοδικό αναγκάστηκε πρώτα να κάνει μια διορθωτική δήλωση και στη συνέχεια, όταν αποκαλύφθηκε πως όλη αυτή η ιστορία ήταν μια καραμπινάτη απάτη, κατέβασε από την ιστοσελίδα του ό,τι είχε γράψει για αυτό το θέμα.
Μεγάλη ντροπή για ένα περιοδικό διεθνούς κύρους.
Στην Ελλάδα, στην αποκάλυψη του ψεύδους συνέβαλε αποφασιστικά το εκτενές, επιτόπιο ρεπορτάζ της κυρίας Βασιλικής Σιούτη που δημοσιεύτηκε στον ιστοσελίδα Lifo. Ήταν τόσο τεκμηριωμένα τα όσα υποστήριζε που δεν άφηναν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Και ο ίδιος ο διαχειριστής της εγχώριας ΜΚΟ που ανέδειξε το θέμα των 38 προσφύγων αναγκάστηκε σε πλήρη αναδίπλωση.
Βέβαια, πριν από το ρεπορτάζ της κυρίας Β. Σιούτη, δύο-τρείς σχολιαστές στο Διαδίκτυο, δεν ήμασταν περισσότεροι, υποστηρίξαμε βασισμένοι στη διαίσθηση μας πως όλη αυτή η ιστορία με τη νεκρή και άταφη Μαρία και τον σκορπιό που τη δάγκωσε, ήταν μια απάτη. Προφανώς και δεν είχαμε στοιχεία—πού να τα βρούμε εκείνη τη στιγμή—αλλά ο τρόπος που προέκυψε το ζήτημα, η ταχύτητα και ο ομοιόμορφος τρόπος που κυκλοφόρησε η «είδηση» και κυρίως βλέποντας ποιοι διακινούν και υποστηρίζουν, μετά πάθους, την όλη υπόθεση, μας έκανε να αντιληφθούμε σε χρόνο μηδέν πως επρόκειτο περί ψεύδους.
Και δικαιωθήκαμε πανηγυρικά, αφού πρώτα μας εξύβρισαν, μας λοιδόρησαν, μας απείλησαν.
Εκείνο που δε μπορούσαμε να καταλάβουμε αμέσως ήταν τα κίνητρα όσων υποστήριζαν αυτή την ψευδή είδηση. Τελικά, αποδείχθηκε πως αυτή την ομάδα την αποτελούσαν: πρώτον, καλοπροαίρετοι, πλην όμως αφελείς άνθρωποι, δεύτερον, επαγγελματίες του είδους που έβγαζαν χοντρό μεροκάματο από τη διακίνηση εξαθλιωμένων ανθρώπων και τρίτον, αυτοί που ήθελαν να πλήξουν την εικόνα της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο εξωτερικό.
Η τελευταία κατηγορία ήταν η πιο επικίνδυνη, γιατί είχε διασυνδέσεις με ομάδα ευρωβουλευτών που στοχοποιούσε συστηματικά την Ελλάδα για την πολιτική της στο μεταναστευτικό, με μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα που αναδημοσίευαν δικά τους άρθρα και ρεπορτάζ και τέλος με ΜΚΟ που είχαν εκδιωχθεί από την ελληνική κυβέρνηση.
Χωρίς καμιά αμφιβολία, πρόσκαιρα, η ζημία είχε γίνει. Η πατρίδα μας βρέθηκε απολογούμενη για μια οφθαλμοφανή απάτη μέχρι το λυτρωτικό ρεπορτάζ της κυρίας Σιούτη.
Προχθές έπεσε η αυλαία στην όλη υπόθεση με την απομάκρυνση του αρχισυντάκτη του «Σπήγκελ». Τι απέμεινε; Οι καλοπροαίρετοι αφελείς που στο μέλλον θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί στα όσα πιστεύουν και οι επαγγελματίες «ανθρωπιστές» που απλώς κοιτάνε τη δουλειά τους. Και ο… σκορπιός που περιμένει την επόμενη μικρή Μαρία.
