Στη Γερμανία η εύρεση κατάλληλης κατοικίας δεν είναι εύκολη υπόθεση – ιδίως για όσους δεν είναι λευκοί Γερμανοί.
Αυτό διαπίστωσε νέα μελέτη του Γερμανικού Κέντρου Έρευνας για την Ένταξη και τη Μετανάστευση (DeZIM). Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη ανάλυση για τις διακρίσεις που υφίστανται άτομα από εθνοτικές και φυλετικές μειονότητες στην αγορά κατοικίας.
Το Εθνικό Παρατηρητήριο Διακρίσεων και Ρατσισμού (NaDiRa), που αποτελεί μέρος του DeZIM, διεξήγαγε έρευνα σε περισσότερα από 9.500 άτομα μεταξύ Αυγούστου 2024 και Ιανουαρίου 2025. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν στατιστικά και συνδέθηκαν με επίσημα δεδομένα, όπως πληροφορίες για την περιβαλλοντική ρύπανση σε συγκεκριμένες περιοχές.
Μουσουλμάνοι (35%) και μαύροι (39%) δήλωσαν ότι αποκλείονται από επισκέψεις σε διαμερίσματα λόγω διακρίσεων πολύ συχνότερα από άλλους (11%).
Οι ερευνητές συνέλεξαν και εμπειρικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν το μοτίβο αυτό: έστειλαν αιτήσεις σε πραγματικές αγγελίες διαμερισμάτων, μεταβάλλοντας μόνο τα ονόματα των υποτιθέμενων αιτούντων, ενώ το εισόδημα και το μορφωτικό επίπεδο παρέμεναν τα ίδια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αιτούντες με γερμανικά ονόματα είχαν πιθανότητα 22% να κληθούν να δουν το διαμέρισμα, ενώ μόνο το 16% των αιτούντων με ονόματα που παραπέμπουν στη Μέση Ανατολή, την Τουρκία ή την Αφρική έλαβαν πρόσκληση.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι άτομα από φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες είναι πιο πιθανό να ζουν σε επισφαλείς μισθωτικές συνθήκες: το 12% των ατόμων από μειονότητες είχε συμβάσεις ορισμένου χρόνου, έναντι μόλις 3% για τους λοιπούς πολίτες.
Επιπλέον, τα άτομα αυτά αντιμετωπίζουν σημαντικά μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση από το κόστος στέγασης, δαπανώντας το 40% ή και περισσότερο του εισοδήματός τους για την καταβολή ενοικίου.
Οι ιδιοκτήτες σπανίως δηλώνουν ανοιχτά ότι απορρίπτουν κάποιον λόγω φυλετικών χαρακτηριστικών, καθώς αυτό είναι παράνομο, αναφέρει ο Ντέλα. Ωστόσο, είναι συνηθισμένο μαύρα άτομα με γερμανικά ονόματα να προσκαλούνται να δουν ένα διαμέρισμα διά ζώσης, μόνο και μόνο για να τους πουν επιτόπου ότι το διαμέρισμα έχει ήδη ενοικιαστεί.
Η μελέτη του DeZIM αποκαλύπτει επίσης ανισότητες στην ποιότητα, το κόστος και το μέγεθος της κατοικίας. Η πιθανότητα να ζει κάποιος σε κατοικία με ελαττώματα είναι περίπου 57% για άτομα από φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες, έναντι 48% για τους λοιπούς πολίτες. Οι μειονότητες αυτές ζουν πιο συχνά σε περιοχές με υψηλότερα επίπεδα περιβαλλοντικής ρύπανσης, όπως και σε μικρότερα σπίτια.
Πηγή: DW
