Κατά τη σημερινή (1/12) συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Δένδιας, επισήμανε την ανάγκη για ενισχυμένη αμυντική ετοιμότητα και ολοκληρωμένη προστασία του ευρωπαϊκού χώρου, προτάσσοντας την ελληνική οπτική και εμπειρία.
Προσερχόμενος στο Συμβούλιο εστίασε στην «αμυντική ετοιμότητα» και στην «προστασία του κοινού ευρωπαϊκού χώρου», Δηλαδή, στη σημασία της ταχείας αντίδρασης σε κρίσεις και απειλές, στον συντονισμό μεταξύ κρατών-μελών για καλύτερη αξιοποίηση πόρων, στη θωράκιση των συνόρων, αλλά και των κρίσιμων υποδομών (ενέργεια, επικοινωνίες), καθώς και στην αντιμετώπιση υβριδικών απειλών (κυβερνοπόλεμος, παραπληροφόρηση).
Η Ευρώπη προγραμματίζει την αμυντική της στρατηγική έως το 2030.
Η Ελλάδα, με την «Ατζέντα 2030», προτείνει μια ολιστική προσέγγιση, που συνδυάζει πολιτικά, στρατιωτικά, τεχνολογικά και διπλωματικά εργαλεία. Είτε αυτά αφορούν στη διασύνδεση τομέων (άμυνα, εσωτερική ασφάλεια, εξωτερική πολιτική, ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής) είτε αφορούν στη συνεργασία με ΝΑΤΟ και άλλους διεθνείς φορείς, χωρίς αποκλεισμούς.
Ωστόσο, η επιτυχία του εγχειρήματος προϋποθέτει συμφωνία στο επίπεδο πολιτικής βούλησης. Κάθε χώρα πρέπει να δεσμευθεί σε κοινές δαπάνες και εξοπλιστικά προγράμματα.
Αναλυτικά η δήλωση του Ν. Δένδια:
«Θα συζητήσουμε σήμερα μαζί με τους συναδέλφους στο επίπεδο του Συμβουλίου των Υπουργών Άμυνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ζήτημα της αμυντικής ετοιμότητας της Ευρώπης, της προστασίας του κοινού μας ευρωπαϊκού χώρου. Σ’ αυτή τη συζήτηση η Ελλάδα έχει να προσφέρει. Η συζήτηση ούτως ή άλλως έχει ορίζοντα το 2030 και εμείς με την ατζέντα του 2030 μπορούμε να δώσουμε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση τη δική μας προοπτική και τη δική μας αντίληψη ολιστικής προσέγγισης, ολιστικής προστασίας».
Η τοποθέτηση του υπουργού Άμυνας αναδεικνύει την ενεργό συμβολή της Ελλάδας στη διαμόρφωση μιας κοινής ευρωπαϊκής άμυνας που σέβεται την εθνική ιδιαιτερότητα αλλά ταυτόχρονα προωθεί την αλληλεγγύη και την αυτονομία.
Με ορίζοντα το 2030, η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να μετατρέψει τις διακηρύξεις σε απτά βήματα, αξιοποιώντας την ελληνική «ολιστική προσέγγιση» ως πρότυπο συνεργασίας.
