Η χώρα έχει πάψει να παράγει εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμη και σκόρδα! Εισάγουμε μέχρι και τα αγγούρια. Γι αυτό ευθύνονται κατά κύριο λόγο οι κυβερνήσεις που «βολεύτηκαν» στη διαχείριση του πακτωλού των εκατομμυρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν φρόντισαν να χαράξουν πολιτικές για την ύπαιθρο και την αγροτική οικονομία. Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Τα μπλόκα της οργής μας δείχνουν ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι ένα απλό σύμπτωμα. Είναι βαριά και ανίατη ασθένεια.
Το αλισβερίσι των πολιτικών με τις τοπικές κοινωνίες θα συνεχιστεί και αυτή η συναλλαγή θα γεννήσει τον επόμενο ΟΠΕΚΕΠΕ. Θα βρεθεί τρόπος να «ξεγελαστεί» το σύστημα για άλλη μια φορά. Αρκεί να έρχονται τα ψηφαλάκια. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
Να μην ξεκινήσουμε να λέμε για τι θα μπορούσε να γίνει. Τα έχουμε πει άπειρες φορές. Τα είπαμε με την χρεοκοπία των αγροτικών συνεταιρισμών, τα είπαμε με το «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά». Άλλωστε, οι απάτες στον χώρο αυτόν δεν είναι κάτι νέο ούτε και ελληνικό μόνο φαινόμενο.
Ας πούμε όμως τι θα γίνει! Οι αγρότες θα συνεχίζουν τα μπλόκα και θα κλιμακώσουν με αποκλεισμούς αεροδρομίων και κρατικών κτιρίων. Δίπλα τους εργάτες, φοιτητές και... ένστολοι που θα ζητούν να σταματήσουν οι πόλεμοι του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση θα σπεύσει να διαπραγματευτεί. Θα προσπαθήσει κάτι να δώσει εδώ, κάτι να αποφύγει εκεί. Τέλος πάντων να κερδίσει χρόνο, όπως έκαναν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Κι αν ζορίσουν πολύ τα πράγματα θα ακολουθήσει την πολιτική του Κώστα του Καραμανλή του Δευτέρου: Όλα τα κιλά όλα τα λεφτά. Πληρώσαμε τότε έναν σκασμό λεφτά τα βρεγμένα βαμβάκια. Και φάγαμε και μερικά πρόστιμα. Αλλά κάπως έτσι έρχονται οι χρεοκοπίες…
Οπότε, φίλοι και φίλες, ας μην αγχωνόμαστε. Έχουμε πατεντάρει την διαδικασία. Και όποιος νομίζει ότι είναι εύκολο να αλλάξει η νοοτροπία με την οποία μεγάλωσαν γενιές αγροτών, ας τολμήσει να βάλει μπροστά το θέμα των ελέγχων για τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η αγροτική υπόθεση είναι μια θλιβερή ιστορία. Είναι η απόδειξη της χρεοκοπίας ενός λαού. Βλέπετε οι οικονομικές χρεοκοπίες δεν συμβαίνουν από μόνες τους. Έχει προηγηθεί η χρεοκοπία των θεσμών και η κατάρρευση των αξιών. Ο αγροτικός κόσμος αξίζει πράγματι ένα καλύτερο μέλλον. Όπως και η ίδια η χώρα. Αρκεί να το θέλουμε. Αυτό δεν μπορεί να μας το επιβάλλει κάποιος Ευρωπαίος εισαγγελέας. Ή θέλουμε ή δεν θέλουμε.
Θανάσης Μαυρίδης
