Όση χολή και χλεύη να επιστρατευτεί για τον Ανδρέα Λοβέρδο από παλαιούς συντρόφους και όψιμους εχθρούς, παραμένει ένας πολιτικός ευρωπαϊκής κοπής, με καθαρό εκσυγχρονιστικό και αντι-λαϊκίστικο αποτύπωμα, συνεπή στράτευση στη λογική και στον υπεύθυνο πατριωτισμό.
Κατά μια έννοια λοιπόν η προσχώρηση στη ΝΔ του Μητσοτάκη είναι πλήρως συμβατή με τα χαρακτηριστικά και τη διαδρομή του ανδρός. Αυτό που είναι ανεξήγητο, είναι το υπόγειο μένος που διοχετεύεται από τη Χαριλάου Τρικούπη με χυδαίους υπαινιγμούς, βιτριολικά σχόλια και γηπεδικά κλισεδάκια.
Για ένα κόμμα που ισχυρίζεται ότι έχει βάλει πλώρη για νίκη έστω και μια με μια ψήφο διαφορά και αποτελεί το μοναδικό φορέα πολιτικής απαλλαγής από τον Μητσοτάκη, είναι σόλοικο να επιχειρεί να απαξιώσει τον Αν. Λοβέρδο ως δήθεν ηλικιωμένο, ως δήθεν αποτυχημένο και ως δήθεν συναλλασσόμενο.
Ο ηλικιακός ρατσισμός στον οποίο καταφεύγουν διάφοροι ανδρουλακικοί οπαδοί είναι φαιδρός για το κόμμα που αποθέωνε τον 74χρονο και ασθενή Ανδρέα όταν εξελέγη ξανά πρωθυπουργός. Η αποτυχία να εκλεγεί βουλευτής το ‘23 οφείλεται στην επιτυχία της δολιοφθοράς από το προεδρικό περιβάλλον που πριμοδότησε την κυρία Μιλένα Αποστολάκη για να κλαδέψουν τον ανθυποψήφιο του Ανδρουλάκη στις προεδρικές εκλογές.
Τα κάτω από τη ζώνη χτυπήματα με αναφορές σε συναλλαγές, συνδιαλλαγές και ανταλλαγές είναι παραδοχή τρομερής αδυναμίας και μικροπρέπειας από πλευράς Χαριλάου Τρικούπη που καμώνεται επισήμως ότι αδιαφορεί.
Ασχέτως πως αξιολογεί και αποτιμά η ηγεσία του κόμματος συμπόρευση του Λοβέρδου με τη ΝΔ, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ βλέπουν μετά τους Χρυσοχοΐδη, Φλωρίδη, Πιερρακάκη, και Λιβάνιο ένα ακόμη στέλεχος του λεγόμενου εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, να συγχρονίζεται με το κυβερνητικό σχέδιο του πρωθυπουργού. Σηματοδοτείται για μια ακόμη φορά η δυνατότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη να απευθύνεται και να ενώνει πολιτικά πρόσωπα και δυνάμεις πέριξ του Κέντρου.
Ταυτοχρόνως αναδεικνύεται η ισοδύναμη αδυναμία Νίκου Ανδρουλάκη. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι διαρκώς αμήχανος απέναντι στο κέντρο. Δεν μπορεί ή δεν θέλει να συνομιλήσει επί της ουσίας με το ακροατήριο που τοποθετείται στο κέντρο και θέλει κάτι παραπάνω από συνθήματα αισθήματα και ηθικά πλεονεκτήματα.
Το αποτέλεσμα είναι η αποδυνάμωση της έκφρασης των κεντρώων ψηφοφόρων μέσω του ΠΑΣΟΚ και η αναπόφευκτη παραμονή τους στη ζώνη πολιτικής επιρροής του Μητσοτάκη. Η επιχείρηση απαξίωσης του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ θα συνεχιστεί με αμφίβολα όμως αποτελέσματα. Διότι το κοινό με το οποίο συνομιλεί πολιτικά του αναγνωρίζει ότι μόχθησε δυναμικά και με ευπρέπεια, για να ηττηθεί ο λαϊκισμός και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός των ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ και δεν συμμάχησε με τους ισαποστάκηδες του ΠΑΣΟΚ.
Για την ιστορία όταν παραιτήθηκε στις 5 Ιουλίου του 2023 απ’ όλα τα καθοδηγητικά όργανα και από μέλος του ΠΑΣΟΚ είχε στείλει μια εμπιστευτική επιστολή στον πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη. Παραθέτοντας, όπως είχε δηλώσει τότε, τους αμιγώς πολιτικούς λόγους της παραίτησής του.
Οι κύκλοι της Χαριλάου Τρικούπη ισχυρίστηκαν ότι το 2024 στις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ δεν βγήκε δεύτερο κόμμα επειδή τάχα ο Λοβέρδος ίδρυσε κόμμα με μοναδικό στόχο να τους στερήσει τη δεύτερη θέση. Μάλλον λογάριαζαν με τα ίδια μαθηματικά που κοστολογούν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Ή απλώς είπαν ένα τερατώδες αθώο ψέμα. Στις ευρωεκλογές του ‘ 24 ο Νίκος Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ πέτυχε το θηριώδες ποσοστό του 7,72%, έχοντας να συναγωνιστεί τον σπαρασσόμενο ΣΥΡΙΖΑ του… τουρίστα Στ. Κασσελάκη που πέτυχε 23,75%.
Οι Δημοκράτες του Α. Λοβέρδου είχαν πάρει 1,45%! Ακόμη κι αυτό να είχαν, δεύτερο κόμμα δεν έβγαιναν. Και σήμερα εξάλλου τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης την οφείλουν στις διασπάσεις και στην αποσάθρωση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολίτες αλλού τους είχαν τάξει.
