Η επιλογή Μητσοτάκη είναι πολιτικά διαυγής. Η χώρα δεν πρέπει και δεν θα μπει με ευθύνη του -ακόμη κι αν κάποιοι το επιδιώκουν μετά μανίας- σε ένα σπιράλ εκλογολογίας, υπαρκτών εκλογικών ενδεχόμενων αλλά και σεναρίων επιστημονικής φαντασίας, που θα εξουδετερώσουν το σκληρότερο «νόμισμά» της αυτή τη στιγμή, την αξιοπιστία.
Αξιοπιστία που χτίστηκε βήμα-βήμα, με σχέδιο, μεταρρυθμιστική ατζέντα, διαχειριστική επάρκεια αλλά και το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο του ιδίου του πρωθυπουργού.
Η πανδημία χτύπησε και την Ελλάδα ενώ η χώρα επιχειρούσε μια μεγάλη μετάβαση για την οποία χρειαζόταν και χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, χρόνος και ασφαλές διεθνές περιβάλλον για να ολοκληρωθεί.
Με την επιλογή να «καίει» την εκλογολογία επαναλαμβάνοντας την δέσμευσή του για εξάντληση της τετραετίας, ο πρωθυπουργός δείχνει θεσμική ορθότητα, πολιτική και προσωπική αυτοπεποίθηση παρέχοντας αίσθηση σταθερότητας στη χώρα και ύπαρξης χρόνου για την ολοκλήρωση της μετάβασης.
Πρωταρχικό μέλημα του Μεγάρου Μαξίμου είναι να μειωθούν τα ρίσκα, να μην πυροδοτηθεί μια επιζήμια αμφισβήτηση για τις δυνατότητες της χώρας, κάτι που θα ανέκοπτε το κύμα των επενδύσεων, να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που μεταφράζονται σε ευημερία για τον μέσο Έλληνα.
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο αισιοδοξούν ότι παρά τις δυσκολίες η νέα πραγματικότητα θα είναι ορατή μόλις υποχωρήσει η πανδημία. Ως ισχυρή ένδειξη προβάλλουν τη σημαντική μείωση της ανεργίας και το γεγονός ότι σε ορισμένους τομείς οι εργοδότες δεν βρίσκουν προσωπικό, τις ξένες και εγχώριες επενδύσεις, την ψηφιακή προσαρμογή και τις χειρουργικές παρεμβάσεις (πχ στον ΕΦΚΑ) που αλλάζουν ριζικά και την ανταπόκριση του δημοσίου τομέα.
Το Μέγαρο Μαξίμου ταυτόχρονα επενδύει στην αξιοπιστία και στη δύναμη των μεταρρυθμίσεων και κατά την επικείμενη διαπραγμάτευση για τυχόν αλλαγή των ευνοϊκών όρων, που επέβαλε στην ΕΕ η οικονομία της πανδημίας.
Η αισιοδοξία βεβαίως δεν ακυρώνει ούτε τους κινδύνους ούτε τις δυσκολίες αλλά δικαιούται η κυβέρνηση να επικαλείται ότι μέχρι σήμερα ιδίως στην οικονομία και σχέδιο και πυξίδα έχει. Θα της χρειαστούν και τα δυο γιατί την εκλογική της μοίρα θα την σφραγίσει η οικονομία. Ιδίως όταν η αξιωματική αντιπολίτευση έχει εξοντώσει πολιτικά τον εαυτό της.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πατεντάρει μια αντιπολιτευτική τακτική συντριβής κάθε προοπτικής να είναι «αντίπαλος» του Κ. Μητσοτάκη για την πρωθυπουργία. Επιτρέπει και υποθάλπει ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την θεσμική απρέπεια και την αντιθεσμική λειτουργία ανθρώπων που έχρισε υπουργούς για να υπηρετήσουν το Σύνταγμα και του νόμους. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα έχει πατεντάρει την πολιτική βαρβαρότητα και τον εκτσογλανισμό για να θυμηθώ τον όρο του Ευ.Βενιζέλου.
