Το σημερινό άρθρο αδικεί κατάφορα τις εταιρίες που είναι εντάσεως εργασίας και το αποτέλεσμα τους εξαρτάται σημαντικά από το πλήθος των εργαζομένων τους.
Για παράδειγμα, μια κατασκευαστική εταιρία, ένα δίκτυο λιανικής, μια βιομηχανική μονάδα έχουν την ανάγκη εργατικών χεριών για να αυξήσουν την παραγωγή τους και ακολούθως τα κέρδη τους με αποτέλεσμα ο δείκτης κέρδη/εργαζόμενο να εμφανίζει πιο αργό ρυθμό αύξησης σε σχέση με μια εταιρία υπηρεσιών που έχει επαναλαμβανόμενο συμβασιοποιημένο έσοδο.
Αν και φέτος έχουμε την υψηλότερη κερδοφορία όλων των εποχών στο ΧΑ από τον σχετικό δείκτη προκύπτει ότι η καλύτερη χρονιά για τα κέρδη ανά εργαζόμενο ήταν το 2023.
Και τούτο διότι όπως φαίνεται η προσθήκη νέων δραστηριοτήτων απέδωσε μόνο σε κάποιο μέρος της χρήσης. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια καλύτερη εικόνα μεγεθών στη χρήση που διανύουμε. Η βασική διαπίστωση είναι ότι φέτος η παραγωγικότητα σε όρους καθαρών κερδών διατηρήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Το 2008 είναι η χρονιά στην οποία έχει καταγραφεί το πολυπληθέστερο εργατικό δυναμικό στις εισηγμένες εταιρίες του ΧΑ. Βέβαια, στη χρήση του 2008 το πλήθος των εισηγμένων εταιριών ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο από ότι τώρα ενώ πολλές εισηγμένες είχαν προχωρήσει σε εξαγορές εταιριών που είχε αυξήσει σημαντικά το δυναμικό τους και εκτός Ελλάδας.
Οι 287 εταιρίες τότε απασχολούσαν 440.351 υπαλλήλους σύμφωνα με τους ετήσιους ισολογισμούς χρήσης του 2008. Μετά ήρθε η κρίση, οι εταιρίες μείωσαν το προσωπικό καθώς η μείωση της ζήτησης έθεσε θέμα ακόμα και στη βιωσιμότητα τους, άλλες πουλήθηκαν άλλες συγχωνεύθηκαν, με αποτέλεσμα ο αριθμός των εταιριών στο ταμπλό να πέσει κάτω από τις 150. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις πωλήσεις των θυγατρικών των τραπεζών, του ΟΤΕ εκτός Ελλάδος, τις δεκάδες εθελούσιες στις οποίες προχώρησαν οι εταιρίες, την παύση λειτουργίας δεκάδων βιομηχανικών ομίλων ή την έξοδο από το ταμπλό.
Πέρα από τις «παθητικές» μειώσεις που αφορούν την έξοδο από το ταμπλό των εταιριών και την πώληση των θυγατρικών η μείωση του αριθμού των εργαζομένων ήταν και αποτέλεσμα της κρίσης. Η ύφεση είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας ακόμα και στο 28% το 2013 γεγονός που δεν άφησε ανεπηρέαστες τις εισηγμένες.
Η αισθητή βελτίωση της κερδοφορίας μετά το 2020 άλλαξε την τάση και από το 2021 και μετά παρατηρείται προσθήκη νέου δυναμικού στο δυναμικό των εισηγμένων εταιριών. Τα χαμηλά του 2020 έγραψαν 193 χιλιάδες εργαζόμενους, αριθμός από τον οποίων ξεκίνησε η ανάκαμψη η οποία μας έφερε στους 219.425 απασχολούμενους του 2024.
Η αύξηση σε σχέση με το 2023 είναι 5,89% ή 12.199 εργαζόμενοι. Ο μεγαλύτερος εισηγμένος εργοδότης του ΧΑ είναι η Coca Cola με 33.018 εργαζομένους και ακολουθεί η ΔΕΗ με 20.157 απασχολούμενους η οποία προσέθεσε προσωπικό μετά την εξαγορά της Enel Romania.
Οι πιο κερδοφόρες εταιρίες ανά εργαζόμενο στο ΧΑ είναι οι εταιρίες ακινήτων. Αυτό είναι αναμενόμενο και λογικό αφού η διαχείριση των παγίων στοιχείων δεν απαιτεί ανάλογη ένταση στο εργατικό δυναμικό ενώ κατά περίπτωση υπάρχουν και έκτακτα αποτελέσματα από την ανατίμηση των ακινήτων.
Για την ιστορία τα καθαρά κέρδη ανά εργαζόμενο της Premia Properties το 2024 ήταν 2,39 εκατ. ευρώ κατατάσσοντας την στην κορυφή της σχετικής λίστας.
Εξαιρώντας τις ΑΕΕΑΠ και τις εταιρίες διαχείρισης ακινήτων οι πιο κερδοφόροι εργαζόμενοι απασχολούνται στο Ελ. Βενιζέλος. Το ΔΑΑ το 2024 εμφάνισε κέρδη ανά εργαζόμενο 284,6 χιλ. ευρώ ενώ στη δεύτερη θέση βρέθηκε ο ΟΠΑΠ με 248,9 χιλ. ευρώ βελτιώνοντας κατά 12% την σχετική επίδοση.
Το προσωπικό της Optima είναι στην τρίτη θέση με 243 χιλ. ευρώ/εργαζόμενο. Οι τράπεζες το 2024 δεσπόζουν στις πρώτες θέσεις του πίνακα καθώς οι κινήσεις εξοικονόμησης σε συνδυασμό με τα αυξημένα έσοδα βελτίωσαν σημαντικά το σχετικό δείκτη.
Η ανταπόκριση των επιχειρήσεων ωστόσο στη ζήτηση της οικονομίας πλέον παρουσιάζει δυσκολίες στην εύρεση του κατάλληλου προσωπικού για την αύξηση της παραγωγής τους.
Τέτοια φαινόμενα είναι πιο έντονα σε κλάδους όπως η κατασκευή, η πληροφορική και ο τουρισμός. Η αναπροσαρμογή του εργοδοτικού κόστους σε αυτούς τους κλάδους προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα επιχειρηματικά πλάνα των εταιριών φαίνεται αναπόφευκτη με ότι αυτό συνεπάγεται για τα λειτουργικά περιθώρια των επιχειρήσεων.
