Στη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής στην Αλάσκα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προσέρχονται με διαφορετικές επιδιώξεις αλλά και με πιθανές κοινές ευκαιρίες, αναφέρει το BBC και εξηγεί:
Ο Πούτιν επιδιώκει πρωτίστως τη διεθνή αναγνώριση και την αποκατάσταση της εικόνας του στη διεθνή σκηνή, θεωρώντας ότι η ίδια η πραγματοποίηση της συνάντησης με τον Αμερικανό ομόλογό του αποδεικνύει την αποτυχία της Δύσης να τον απομονώσει.
Η επιλογή της Αλάσκας προσφέρει στο Κρεμλίνο συμβολισμό, γεωγραφική εγγύτητα και απομάκρυνση από την Ουκρανία και την Ευρώπη, ενισχύοντας το μήνυμα ότι η Ρωσία απευθύνεται απευθείας στις ΗΠΑ.
Βασικός στόχος του Πούτιν παραμένει η κατοχύρωση όλων των εδαφών που η Ρωσία έχει καταλάβει σε τέσσερις ουκρανικές περιοχές (Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Ζαπορίζια, Χερσώνα) και η αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από τις υπόλοιπες.
Αν εξασφαλίσει την υποστήριξη του Τραμπ σε αυτές τις απαιτήσεις, μπορεί να υπολογίζει ότι η ουκρανική άρνηση θα οδηγήσει τον Αμερικανό πρόεδρο στη διακοπή βοήθειας προς το Κίεβο, ανοίγοντας τον δρόμο για ενίσχυση των διμερών σχέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας και οικονομική συνεργασία.
Παρά τις οικονομικές πιέσεις στη Ρωσία, ενδείξεις για διάθεση συμβιβασμού δεν υπάρχουν, με το Κρεμλίνο να επιμένει ότι διατηρεί την πρωτοβουλία στο πεδίο.
Ο Τραμπ, από την πλευρά του, είχε προεκλογικά υποσχεθεί γρήγορη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά οι κινήσεις του από την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο δείχνουν εναλλαγές μεταξύ πίεσης και υποχώρησης. Έχει ασκήσει κριτική τόσο στον Ζελένσκι όσο και στον Πούτιν, επιβάλλοντας προθεσμίες για κυρώσεις τις οποίες τελικά δεν υλοποίησε.
Η φιλοξενία του Πούτιν σε αμερικανικό έδαφος και οι αναφορές σε «ανταλλαγές εδαφών» προκαλούν ανησυχία στο Κίεβο και στην Ευρώπη ότι μπορεί να προωθηθούν παραχωρήσεις. Ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει τη συνάντηση «προετοιμαστική» και έχει μειώσει τις προσδοκίες, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο μη συμφωνίας.
Ωστόσο, ο Τραμπ θα επιδίωκε να παρουσιαστεί ως ο ηγέτης που πέτυχε πρόοδο προς την ειρήνη, ακόμη και αν αυτό περιοριστεί σε συμβολικές δηλώσεις. Η φιλοδοξία του να καταγραφεί στην ιστορία ως «ειρηνοποιός» και η επιθυμία για διεθνή αναγνώριση, ακόμη και για ένα Νόμπελ Ειρήνης, παραμένουν ισχυρά κίνητρα.
Ο Πούτιν, έμπειρος διαπραγματευτής, ενδέχεται να επιτρέψει στον Τραμπ να προβάλει μια τέτοια εικόνα, αλλά με όρους που θα εξυπηρετούν τα ρωσικά συμφέροντα.
CNN: Τι πραγματικά θέλει ο Πούτιν από τον Τραμπ - Δεν επιδιώκει την ειρήνη στην Ουκρανία
Η συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα, αν και απρόσμενη ως τοποθεσία, θεωρείται από τη Μόσχα κρίσιμη διπλωματική ευκαιρία., αναφέρει σε δημοσίευμά του το CNN το οποίο σκιαγραφεί τις προθέσεις του Πούτiν στο ουκρανικό ζήτημα.
Όπως σημειώνει, για το Κρεμλίνο, η ίδια η πραγματοποίηση Συνόδου Κορυφής με τον πρόεδρο των ΗΠΑ αποτελεί σημαντική νίκη, ακυρώνοντας τη ρητορική περί διεθνούς απομόνωσης της Ρωσίας και επαναφέροντας τον Πούτιν στο προσκήνιο της διεθνούς σκηνής. Η επιλογή της Αλάσκας έχει και συμβολικό βάρος, καθώς ιστορικά ανήκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία πριν πωληθεί στις ΗΠΑ το 1867, ενισχύοντας τα εθνικιστικά αφηγήματα στη Ρωσία.
Επισήμως, η Ουάσινγκτον δηλώνει ότι το κύριο θέμα θα είναι ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία. Ο Τραμπ προειδοποίησε για «σοβαρές συνέπειες» αν ο Πούτιν δεν συμφωνήσει σε ειρήνη, μετά από συνομιλίες με τον Ζελένσκι και Ευρωπαίους ηγέτες.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ρωσία σκοπεύει να κάνει ουσιαστικές παραχωρήσεις, καθώς θεωρεί ότι διατηρεί πλεονέκτημα στο πεδίο των μαχών. Η Μόσχα έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η θέση της για την Ουκρανία παραμένει αμετάβλητη, περιλαμβάνοντας μακροχρόνιες απαιτήσεις όπως τον περιορισμό της επέκτασης του ΝΑΤΟ και την αμφισβήτηση της ουκρανικής κυριαρχίας.
Ο Τραμπ εμφανίζεται πιο θετικός σε λύση «γη έναντι ειρήνης», κάτι που θα μπορούσε να επιτρέψει στον Πούτιν να παρουσιάσει την Ουκρανία και τους Ευρωπαίους ως εμπόδια στην ειρήνη και να μειώσει τη δυτική υποστήριξη προς το Κίεβο.
Ο Λευκός Οίκος χαρακτηρίζει τη σύνοδο «άσκηση ακρόασης», μειώνοντας τις προσδοκίες για άμεση ειρηνευτική λύση. Αυτό εξυπηρετεί τον Πούτιν, που φέρεται να ζήτησε τη συνάντηση, πιθανόν για να αποτρέψει την επιβολή νέων αμερικανικών δασμών και κυρώσεων.
Στρατηγικά, ο Ρώσος πρόεδρος στοχεύει στην επαναφορά των σχέσεων με τις ΗΠΑ, αποσυνδέοντας τες από το ουκρανικό ζήτημα και διχάζοντας τους δυτικούς συμμάχους.
Στην ατζέντα φαίνεται να περιλαμβάνονται οικονομικές, τεχνολογικές και διαστημικές συνεργασίες, καθώς και ενεργειακά και υποδομές, με την παρουσία του Κίριλ Ντμίτριεφ να ενισχύει αυτή την κατεύθυνση.
Αν ο Πούτιν πετύχει, η Ουκρανία μπορεί να υποβαθμιστεί σε δευτερεύον θέμα στις συνομιλίες με τις ΗΠΑ, με την προσοχή να στρέφεται σε διμερείς συμφωνίες μεγάλης κλίμακας.
