Η συζήτηση για το «δίκαιο» των αιτημάτων των αγροτών και τη μορφή του «αγώνα» που έχουν πατεντάρει εδώ και δεκαετίες έχει επί της ουσίας εξαντληθεί. Ο κόσμος των μπλόκων…γράφει στα λάστιχα των τρακτέρ - που χρησιμοποιεί ως τανκς στην πολιορκία της κυβέρνησης μέσω της ταλαιπωρίας της κοινωνίας – το επιχείρημα ότι από τα 27 αιτήματα που έχουν τεθεί τα 16 έχουν ικανοποιηθεί, τα 4 είναι υπό επεξεργασία και 7 απλώς είναι μη εφαρμόσιμα.
Στην εθνική οδό βασανίζουν εκτός από ανέμελους εκδρομείς και ανθρώπους του μεροκάματου και χιλιάδες επαγγελματίες που βγάζουν το ψωμί τους πίσω από ένα τιμόνι αλλά δυστυχώς ακόμα και ανθρώπους που πηγαινοέρχονται σε νοσοκομεία και σε γιατρούς!
Κυνικά και εκβιαστικά αγροτοπατέρες και αγροτοπαίδες ανα την επικράτεια έχουν την απαίτηση η κοινωνία να καταβάλλει «λύτρα» για να λήξει η ταλαιπωρία της. Θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει νοήμων πολίτης που να μην αντιλαμβάνεται πως τα χρήματα για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, προέρχονται από τον κρατικό κορβανά και κατά συνέπεια από τους φόρους όλων. Για αυτό αξίζει μια μικρή επανάληψη των αιτημάτων ώστε να σταθμίσει ο καθένας πόσο ρεαλιστικές, δίκαιες και έντιμες είναι οι απαιτήσεις για τις οποίες μάλιστα εμφανίζονται ανυποχώρητοι.
Δεν είναι ο Μητσοτάκης ή ο Τσιάρας που θα πληρώσουν για διπλάσιες αγροτικές συντάξεις, πλήρη αναπλήρωση του εισόδηματος, κατώτατη εγγυημένη τιμή για τα προϊόντα τους, βιώσιμο εισόδημα αλλά και τα έξοδα για την επόμενη καλλιέργεια, κατάργηση ΦΠΑ σε μέσα και εφόδια, ακατάσχετες επιδοτήσεις αλλά και πάγωμα των οφειλών τους. Όλα θα πρέπει να καλυφθούν από το δημόσιο ταμείο, από το οποίο άλλωστε θα πρέπει να πληρωθούν και τα εκατομμύρια από τις διελεύσεις -δώρο στα διόδια με τις οποίες, καλοπιάνουν τους ταλαιπωρημένους εποχούμενους.
Όσο περνούν οι μέρες, οι κεντρικοί πρωταγωνιστές των μπλόκων εθίζονται στην τηλεοπτική δημοσιότητα, στην έκσταση ότι αυτοί κάνουν κουμάντο και στη βεβαιότητα ότι στο τέλος με όμηρο την κοινωνία θα πετύχουν το μείζον. Οι πολιτικοί πάτρωνες αυγάτεψαν και πάνω στο διαγκωνισμό τους, χάνεται ο λογαριασμός αν είναι ο Κουτσούμπας, η Ζωή, ο Ανδρουλάκης, ο Βελόπουλος, ο Χαρίτσης η Καρυστιανού κλπ αυτός που βάζει περισσότερη πλάτη και επιδοκιμάζει το στρίμωγμα της κυβέρνησης.
Τη γραμμή της αδιαλλαξίας δύσκολα φαίνεται ότι θα κάμψει η ομάδα των αγροτών από διάφορα μπλόκα της χώρας, που συμφώνησε ότι κάθε αγώνας έχει αρχή, μέση και τέλος και πρέπει να προσδιοριστεί τώρα , πότε είναι το τέλος και ότι αυτό δεν νοείται να είναι κατι άλλο περα από διαλογο με την κυβερνηση στο ιδιο τραπεζι.
Οι αγροτοσυνδικαλιστές που τραβάνε το κάρο της συνεχισης της διαμαρτυριας στους δρομους, γνωρίζουν ότι στο διάλογο δύσκολα θα σταθεί η μείζονα απαίτηση τους: το βασίλειο του ΟΠΕΚΕΠΕ να μείνει τόσο σάπιο οσο τους εξυπηρετούσε τόσα χρόνια.
Εδώ βρίσκεται και ο πυρήνας της εκβιαστικής διεκδίκησης στο δρόμο. Οι αυτοανακηρυγμένοι «τίμιοι» αγρότες, δεν γουστάρουν την πιστοποίηση της ΑΑΔΕ, όπως την λαμβάνουν κάθε χρόνο και όλοι οι υπόλοιποι που επίσης ζουν από το επάγγελμά τους και υποχρεώθηκαν να συμμορφωθούν και στα POS, και στα ηλεκτρονικά τιμολόγια, και στις αποδείξεις.
Οσο κι αν κρατήσουν κλειστούς τους δρόμους, δεν μπορούν να κλείσουν για πάντα τους λογαριασμούς, τα αρχεία και τους ελέγχους που συμφωνήσαμε ως χώρα να κάνουμε για να γλιτώσουμε το οριστικό μπλακ άουτ των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων. Διότι τότε θα υπάρξει πραγματική εξαθλίωση του αγροτικού κόσμου.
