Ο γνωστός 1.5 TSI κινητήρας «πασπαρτού» του Volskwagen Group κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την περίπτωση του Taigo που γίνεται πιο γρήγορο – και κατά συνέπεια ακόμα πιο ασφαλές. Έτσι το γερμανικό κουπέ-crossover, που ούτως ή άλλως είναι ένα πολύ πρακτικό αυτοκίνητο, κλείνει πλέον το μάτι σε οδηγούς που ζητούν κάτι πιο ξεχωριστό, απολαμβάνοντας σταθερά και την ευκολία που προσφέρει το στάνταρ αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη.
Είναι τελικά εκνευριστικό το πως οι Γερμανοί μπορούν να φτιάχνουν κάποια αυτοκίνητα που να είναι τόσο λειτουργικά ώστε να καταφέρνουν τελικά να σε «κερδίσουν» ακόμα κι αν οπτικά δε σε έχουν πείσει με την αισθητική τους. Ο λόγος για το Volkswagen Taigo, με το οποίο είχαμε επαφή και στο παρελθόν στην έκδοση 1.0 TSI 116 PS, ωστόσο αυτή την φορά αυτή βρέθηκε στα χέρια μας η ισχυρότερη έκδοσή του, με τον «πασπαρτού» ανάμεσα στις μάρκες του VW Group, «χιλιοπεντακοσάρι» τετρακύλινδρο turbo κινητήρα που αποδίδει 150 ίππους. Μάλιστα έχει και σύστημα που σε συνθήκες μειωμένου φορτίου μπορεί να κόβει την παροχή καυσίμου στους 2 κυλίνδρους για οικονομία, χωρίς φυσικά κάτι να γίνεται αντιληπτό, πέρα από μια ένδειξη στον πίνακα οργάνων στη διάρκεια της 2-κύλινδρης λειτουργίας.
Η αλήθεια είναι πως το Taigo, παρά το κουπέ στυλάκι, είναι ένα από τα πιο πρακτικά αυτοκίνητα που μπορεί κανείς να βρεις σήμερα στην αγορά, με πραγματικά πολύ λίγες εργονομικές ατέλειες. Είναι ένα από τα πιο βολικά αυτοκίνητα - και μάλιστα με στάνταρ το αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη επτά σχέσεων της Volkswagen, που στην πράξη αποδεικνύεται ό,τι καλύτερο για τον οδηγό στην καθημερινότητα της Αθήνας.
Το συγκεκριμένο κιβώτιο, που το έχουμε δει και σε δεκάδες άλλα μοντέλα του VW Group, έχει δύο λειτουργίες, την νορμάλ και την σπορ, με τη δεύτερη να αλλάζει τις σχέσεις πιο ψηλά και κάνοντας πιο δυναμικές αλλαγές. Παράλληλα, ο οδηγός μπορεί να χρησιμοποιήσει το κιβώτιο σαν σειριακό κάνοντας χειροκίνητες αλλαγές, ωστόσο θα τολμούσαμε να πούμε ότι είναι τόσο καλά ρυθμισμένο αυτό το κιβώτιο που κάνοντας κατεβάσματα μόνο του σου επιτρέπει να «φρενάρεις» με τον κινητήρα τις περισσότερες από τις φορές που θα το χρειαστείς, οπότε σπανίως βρίσκεσαι στην ανάγκη να χρησιμοποιήσεις τη δυνατότητα αυτών των χειροκίνητων αλλαγών.
Στο εσωτερικό το design δεν είναι συναρπαστικό, η ποιότητα κατασκευής όμως, το φινίρισμα και η εργονομία, είναι αρκετά υψηλού επιπέδου. Η κορυφαία σε ιπποδύναμη έκδοση του Volkswagen Taigo έχει τα πάντα από πλευράς εξοπλισμού (διαθέσιμο μόνο στην πλούσια έκδοση Style), αλλά αυτό που είναι πραγματικά άξιο λόγου είναι το πως η Volkswagen έχει βρει τον τρόπο να χωρέσει σε ένα περιορισμένο σχετικά περίγραμμα αμαξώματος (που εξασφαλίζει ευελιξία) τουλάχιστον τέσσερις μεγαλόσωμους ενήλικες με χαρακτηριστική άνεση.
Τελικά το κουπέ στυλ που χαρακτηρίζει το τελείωμα της οροφής όχι μόνο δε λειτουργεί εις βάρος των χωρών, αλλά αντιθέτως λειτουργεί υπέρ του πορτ-μπαγκάζ, που αποδεικνύεται μεγαλύτερο από αυτό του ομόσταβλου T-Cross – που από την άποψη βασικών μηχανικών μερών αποτελεί τη βάση του Τaigo - και το οποίο βρίσκεται με τα 440 λίτρα του να είναι από τα μεγαλύτερα της κατηγορίας. Από άποψη μεταφορικής ικανότητας δηλαδή, το Taigo είναι ένα πλήρες αυτοκίνητο προσφέροντας άνεση και στους πιο ψηλούς πίσω επιβάτες που θα βρεθούν πίσω από έναν πολύ ψηλό οδηγό/συνοδηγό, απολαμβάνοντας μπόλικο αέρα και για τα γόνατα, και τα κεφάλια τους.
Έχοντας τώρα υπόψη μας ότι πριν από ένα χρόνο είχαμε γράψει πολύ καλά λόγια και για το VW Taigo των 116 ίππων γεννάται το ερώτημα τι τελικά είναι αυτό που προσφέρουν οι 150 ίπποι και τα 250 Nm ροπής. Μήπως είναι υπερβολή; Η απάντηση είναι ότι αν θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι επιπλέον 34 PS δεν είναι απαραίτητοι, ωστόσο κάθε φορά που βρίσκεσαι στην ανάγκη να προσπεράσεις καταλαβαίνεις τελικά τι έχεις κερδίσει εάν οδηγείς το «χιλιοπεντακοσάρι» αυτοκίνητο αντί για το «χιλιάρι». Συνδυασμένο αποκλειστικά με το γνωστό αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη DSG 7 σχέσεων, το μοτέρ έχει αρκετή ροπή και το κιβώτιο κάνει άμεσο kickdown (αυτόματο κατέβασμα σχέσεων στη βύθιση του πεντάλ γκαζιού) για γρήγορες ρεπρίζ και ασφαλείς προσπεράσεις, ακόμη και με πλήρες φορτίο.
Αν ο οδηγός επιλέξει το πρόγραμμα «Sport» ή χρησιμοποιήσει τα paddles πίσω από το τιμόνι, η απόκριση γίνεται πιο άμεση, χωρίς όμως να αλλοιώνεται ο γενικά πολιτισμένος χαρακτήρας του αυτοκινήτου, αν και στις υψηλές στροφές υπάρχει ένα «γρέζι».
Το ενδιαφέρον είναι ότι όλα αυτά προσφέρονται χωρίς παραχωρήσεις στον τομέα της κατανάλωσης: 7,0 lit./100 km μέση κατανάλωση μετά από 1.302 χιλιόμετρα με σχεδόν πλήρες φορτίο και μέση ωριαία ταχύτητα 36 km/h δεν είναι καθόλου κακή επίδοση. Ενώ στο ταξίδι με ήρεμους ρυθμούς βρίσκεσαι συχνά να φλερτάρεις ακόμα και με τα 6,5 lit./100 km.
Το τιμόνι είναι τυπικά Volkswagen, ήτοι ελαφρύ στην πόλη, με σωστή πληροφόρηση και ακρίβεια όταν χρειάζεται σε μια επαρχιακή διαδρομή. Στο ταξίδι, η κύλιση είναι ήσυχη και το Taigo, που έχει «σφιχτούτσικη» ανάρτηση πατάει σταθερά, χωρίς να χάνει τελικά σε άνεση σε σχέση με το T-Cross.
Στα πολύ σοβαρά υπέρ του αυτοκίνητου η ύπαρξη ρεζέρβας (ανάγκης έστω, αλλά ρεζέρβας που δεν θα σε αφήσει στη μέση του πουθενά αν έχεις την ατυχία να σκίσεις ένα λάστιχο σε κάποια κακοτοπιά…) κάτω από το πάτωμα του πορτμπαγκάζ!
Εν κατακλείδι, η κορυφαία εκδοχή του VW Taigo είναι πιο πρόταση που εμφανίζει μια ευχάριστη ισορροπία σε όλους τους τομείς και που κατά τη γνώμη μας αξίζει τα 1.100 ευρώ παραπάνω σε σχέση με την αντίστοιχη σε εξοπλισμό και κιβώτιο έκδοση με τον 1.0 TSI κινητήρα των 116 ίππων.
Volkswagen Taigo 1.5 TSI 150 PS DSG7
