Η «βολική ζώνη» του Τρέι Γιανγκ που «εκτροχίασε» την άμυνα των Μπακς

Η «βολική ζώνη» του Τρέι Γιανγκ που «εκτροχίασε» την άμυνα των Μπακς

Οι ικανότητες και τα όνειρά του έμοιαζαν ξεκάθαρα. Οι απορίες και οι «ταμπέλες», ωστόσο, πρόσθεταν ένα βάρος στους ώμους του που ο ίδιος δεν ήθελε, αλλά στην πορεία αποφάσισε να «πετάξει» με την (σχεδόν χορευτική «shimmy») κίνησή του. Ο Τρέι Γιανγκ «προσγειώθηκε» το 2018 στον «πλανήτη» ΝΒΑ αλλά δεν ήταν πολλοί εκείνοι που περίμεναν πως θα «απογειωθεί» προς την καταξίωση. Τουλάχιστον όχι τόσο σύντομα.

Η πρώτη «ετικέτα» πλάι στο όνομά του ήταν εκείνο το «νέος Στεφ Κάρι». Παράλληλα, όμως, ορισμένοι αναρωτιόνταν αν είναι απλώς «fun to watch», κοινώς θεαματικός και όχι ουσιαστικός και επιδραστικός. Το βάρος έγινε μεγαλύτερο στη ρούκι σεζόν του. Κοινό και Τύπος έγιναν επικριτικοί για το Φίνιξ και το Σακραμέντο, καθώς επέλεξαν στο Νο1 και Νο2 του ντραφτ τους ΝτιΑντρε Εϊτον και Μάρβιν Μπάγκλεϊ αντίστοιχα, σνομπάροντας τον Λούκα Ντόντσιτς. Οι επικρίσεις ήταν πιο σκληρές για την Ατλάντα, η οποία είχε συμφωνήσει να επιλέξει τον Σλοβένο γκαρντ της Ρεάλ Μαδρίτης στο Νο3 και να τον ανταλλάξει με τον Τρέι Γιανγκ, από το Νο5.

Η φετινή χρονιά, παρότι ο Ντόντσιτς είναι πλέον αναγνωρισμένος ηγέτης των Μάβερικς, ήταν η δικαίωση των Σανς και Χοκς. Οι πρώτοι έφτασαν στους δυτικούς τελικούς με βασικό σέντερ τον Εϊτον και η Ατλάντα απέδειξε και τα ξημερώματα της Πέμπτης (24/6) ότι δεν είναι απλώς η έκπληξη των Playoffs. Τα «Γεράκια» επικράτησαν με 116-113 στο Μιλγουόκι και πέτυχαν το 1-0 στη σειρά, «κλέβοντας» από νωρίς το πλεονέκτημα έδρας. Κάτι συνηθισμένο στη φετινή post season, με ρεκόρ 6-2 μακριά από την Ατλάντα (δύο νίκες, στη Νέα Υόρκη, τρεις στη Φιλαδέλφεια και μία στο Μιλγουόκι)!

Οι Χοκς επιβεβαίωσαν πως δεν είναι – όπως ο σταρ τους – απλώς «fun to watch». Για άλλη μία φορά απέδειξαν την ικανότητα και αποτελεσματικότητά τους σε «κλειστά» παιχνίδια, αφού από τη μέρα που ο κόουτς Νέιτ ΜακΜίλαν αντικατέστησε τον Λόιντ Πιρς, στα μέσα Μαρτίου, η Ατλάντα έχει 13 νίκες σε 15 αγώνες που κρίθηκαν με διαφορές μικρότερες των πέντε πόντων! Ο ΜακΜίλαν επιμένει πως δεν υπάρχει μυστικό για αυτό. Πάντως, υπάρχει μία κίνηση που αν και απλή, αποδεικνύεται ασταμάτητη.

Ο Τρέι Γιανγκ πέτυχε τους 31 από τους 48 πόντους (με 13/21 δίποντα, 4/13 τρίποντα, 10/12 βολές) στο ματς έπειτα από το pick ‘n roll. Οι Χοκς, μάλιστα, πολλές φορές επέλεξαν να «στήσουν» το σκριν του ψηλού τους πολύ μακριά από τη γραμμή του τριπόντου, αφήνοντας πολύ χώρο στον Αμερικανό είτε να εκτελέσει από μακριά είτε να φτάσει σε μέση απόσταση και να σκοράρει με το σήμα – κατατεθέν του, το «floater» (λέι απ με καμπύλη).

Οι Μπακς φάνηκε να γνωρίζουν ότι αυτό που είχαν να κάνουν ήταν να το σταματήσουν. Μονάχα που στην πλειονότητα των pick ‘n rolls ο εκάστοτε σέντερ τους (Μπρουκ Λόπεζ ή Μπόμπι Πόρτις) επέλεγε να μένει «καρφωμένος» στη ρακέτα. Με αυτή την απόφαση εξέθεσαν τον βασικό αμυντικό του Γιανγκ, τον Τζρου Χόλιντεϊ, ο οποίος αν και σκόραρε 33 πόντους στην επίθεση, δεν κατόρθωσε να περιορίσει τον σταρ των Χοκς.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο οποίος πέτυχε 34 πόντους στο ματς, τόνισε πως «αφήσαμε τον Τρέι Γιανγκ στη “βολική ζώνη” του». Και εξήγησε ότι «στη συνέχεια της σειράς πρέπει να κάνουμε καλύτερη δουλειά πάνω του». Τα «Ελάφια» επιθυμούν να αναγκάσουν τον Γιανγκ να «μοχθήσει» περισσότερο σε καταστάσεις ενός εναντίον ενός, προκειμένου και να περιορίσουν την παραγωγικότητά του και να «πλήξουν» την αυξανόμενη αυτοπεποίθησή του.

Μία προσαρμογή που αποφάσισε να κάνει ο προπονητής των Μπακς, Μάικ Μπούντενχόλζερ, ήταν το χαμηλό σχήμα, το οποίο οι Χοκς «τιμώρησαν» με τέσσερα επιθετικά ριμπάουντ στο τελευταίο τρίλεπτο, που «μεταφράστηκαν» σε επτά καθοριστικούς πόντους... Αυτό που τους «πλήγωσε» κυρίως, όμως, ήταν ο Γιανγκ, ο οποίος πέτυχε ρεκόρ καριέρας στα Playoffs, έγινε ο πρώτος παίκτης της Ατλάντα με τόσους πόντους μετά τον Ντομινίκ Ουίλκινς και το 1988 αλλά και ο δεύτερος παίκτης κάτω των 22 ετών με τέτοια επίδοση σε τελικό περιφέρειας, μετά τον ΛεΜπρον Τζέιμς!