Με μια ανάρτηση του στην πλατφόρμα Truth Socia, ο πρόεδρος Τραμπ προσπαθεί να προλάβει τη δικαστική απόφαση κατάργησης της χρήσης των εξουσιών έκτακτης ανάγκης που έχει επιβάλει για να δικαιολογήσει την επιβολή των σαρωτικών δασμών.
Με αναφορά στην θετική πορεία των δεικτών επικρίνει τους δικαστές που «δεν πρέπει να λάβουν τη λάθος απόφαση» και να σταματήσει το 70% του κερδοσκοπικού μας πλανήτη να επενδύει και να κερδίζει στην Μέκκα του Καπιταλισμού!
«Οι δασμοί έχουν τεράστιο θετικό αντίκτυπο στο Χρηματιστήριο. Σχεδόν κάθε μέρα, σημειώνονται νέα ρεκόρ. Επιπλέον, εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια εισρέουν στα ταμεία της χώρας μας. Εάν ένα Δικαστήριο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς αποφάσιζε εναντίον μας σε αυτή την καθυστερημένη ημερομηνία, σε μια προσπάθεια να μειώσει ή να διαταράξει το μεγαλύτερο χρηματικό ποσό, τη δημιουργία πλούτου και την επιρροή που έχουν δει ποτέ οι ΗΠΑ, θα ήταν αδύνατο να ανακτήσουμε ή να αποπληρώσουμε αυτά τα τεράστια χρηματικά ποσά και την τιμή.
Θα ήταν ξανά το 1929, μια ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ! Αν επρόκειτο να αποφανθούν κατά του πλούτου, της δύναμης και της ισχύος της Αμερικής, θα έπρεπε να το είχαν κάνει ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ, στην αρχή της υπόθεσης, όπου ολόκληρη η χώρα μας, ενώ δεν θα είχε ποτέ ξανά την ευκαιρία να ζήσει αυτό το ΜΕΓΑΛΕΙΟ, δεν θα είχε τεθεί σε κίνδυνο όπως το 1929.
Δεν υπάρχει περίπτωση η Αμερική να ανακάμψει από μια τέτοια δικαστική τραγωδία, αλλά γνωρίζω το δικαστικό μας σύστημα καλύτερα από τον καθένα, δεν υπάρχει κανείς στην ιστορία που να έχει περάσει από δοκιμασίες, ταλαιπωρίες και αβεβαιότητες όπως εγώ, και απολύτως τρομερά, αλλά και εκπληκτικά όμορφα, πράγματα μπορούν να συμβούν. Η χώρα μας αξίζει ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΟ, ΟΧΙ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ, ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ. Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ!»
Να υπενθυμίσω ότι το Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου των ΗΠΑ έκρινε τον Μάιο ότι ο Τραμπ υπερέβη τη νόμιμη εξουσία του επιβάλλοντας πολλούς από τους σαρωτικούς δασμούς του σε ξένα προϊόντα.
Οι δείκτες υποχώρησαν έντονα στο άκουσμα της απόφασης, αλλά όπως γίνεται το τελευταίο τρίμηνο και αυτό το νέο αποτέλεσε μια αγοραστική ευκαιρία, καθώς η απόφαση πήγε στο Εφετείο. Την περασμένη εβδομάδα, το Εφετείο των Ηνωμένων Πολιτειών για το Ομοσπονδιακό Περιφερειακό Δικαστήριο εξέτασε την έφεση της κυβέρνησης Τραμπ και η επιτροπή των 11 δικαστών εξέφρασε σκεπτικισμό σχετικά με το γεγονός ότι ο νόμος έδινε στον Τραμπ την εξουσία να επιβάλλει δασμούς.
Οι δικαστές του εφετείου δεν έχουν ακόμη εκδώσει την απόφασή τους για την υπόθεση, για την οποία αναμένεται να ασκηθεί έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Και φυσικά κανένας δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα μιας ανεξάρτητης δικαστικής αρχής, ιδίως στις ΗΠΑ. Κανένας αναλυτής δεν θα μπορούσε να φανταστεί τον αντίκτυπο μιας αρνητικής απόφασης που θα ακύρωνε όλη την πολιτική Τραμπ και θα ενίσχυε την αβεβαιότητα με δραματικά αποτελέσματα για την οικονομία των ΗΠΑ, που θα έπρεπε να βρει «νέο story» άμεσα.
Κάντο όπως στην FED
Πιθανότατα θα μπορούσε να γίνει κάτι όπως με την FED θα αναρωτιούνται πολλοί. Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει εντείνει την κριτική του προς τον πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Τζερόμ Πάουελ, προτρέποντας το διοικητικό συμβούλιο της Fed να παρακάμψει τον Πάουελ και να μειώσει τα επιτόκια. Σε μια σειρά αναρτήσεων στην πλατφόρμα του Truth Social, ο Τραμπ αποκάλεσε τον Πάουελ «πεισματάρη» και «ηλίθιο» επειδή δεν μείωσε τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια τον Ιούλιο, παρά την εντολή της Fed να σταθεροποιήσει τις τιμές και να μεγιστοποιήσει την απασχόληση
Ο πρόεδρος Τραμπ βλέπει τις μειώσεις των επιτοκίων ως μέσο για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και τη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους με μείωση τουλάχιστον 3 μονάδων (και μετά θα ξυπνήσει). Έχοντας με το μέρος του δύο από τους επτά διοικητές της Fed, τον Κρίστοφερ Γουόλερ και την Μισέλ Μπόουμαν,( οι οποίοι διορίστηκαν από τον Τραμπ, έχουν υποστηρίξει μέτριες μειώσεις επιτοκίων, αλλά δεν έχουν φτάσει στο σημείο που απαιτούν οι απαιτήσεις του Τραμπ. Θεωρούν ότι οι δασμοί έχουν εφάπαξ αντίκτυπο στις τιμές και την αγορά εργασίας, η οποία είναι πιθανό να αμβλυνθεί) και με τον νεοδιοριζόμενο πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων Στίβεν Μίραν (+3 από τους επτά), θα μπορούσε να περάσει οριακά μια μείωση επιτοκίων. Πλέον, θα μπορούσαν να υπάρχουν τουλάχιστον τρεις διαφωνούντες στην FED που θα υποστηρίξουν ότι μια αποδυνάμωση της αγοράς εργασίας δικαιολογεί μια μείωση των επιτοκίων.
Η αγορά εργασίας κλειδί για την συνέχεια
Η τρέχουσα μεγάλη συζήτηση στις ΗΠΑ, είναι εάν η αδυναμία στην έκθεση για την απασχόληση της Παρασκευής 1ης του Αυγούστου αντανακλά μια αγορά εργασίας στην οποία η ζήτηση για εργασία αποδυναμώνεται ή εάν υπάρχει έλλειψη εργαζομένων.
Πιθανότατα να ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα. Από την πλευρά της ζήτησης, η αναταραχή στους δασμούς από τον Απρίλιο έχει οδηγήσει πολλούς εργοδότες να αναβάλουν τα σχέδια προσλήψεων τους μέχρι να είναι πιο σίγουροι για τον αντίκτυπο των δασμών στις επιχειρήσεις τους.
Το ουσιαστικό όμως πρόβλημα βρίσκεται κυρίως στην πλευρά της προσφοράς της αγοράς εργασίας (διάγραμμα). Επίσης, το τεράστιο πρόβλημα όλων των Δυτικών οικονομιών, είναι ότι το 67% των εσόδων τους προέρχονται από υπηρεσίες.
Τις βαριές δουλειές τις αφήνουν για τους μετανάστες, που τώρα δεν θέλουν. Άραγε ποιος θα φυτέψει πατάτες και ρύζι για να τραφούν τα δισ. των ανεπτυγμένων οικονομιών; Όλοι θα κονομάνε από τα κρυπτονομίσματα και τις αγορές και θα τρώνε πέτρες και χρυσό; Εδώ χρειάζεται πολύ σκέψη για να κατανοήσουμε σε ποια φάση του οικονομικού κύκλου βρισκόμαστε και εάν έχει δίκιο ο πρόεδρος Τραμπ που προετοιμάζει για ύφεση.
Σε ποια φάση του οικονομικού κύκλου βρίσκονται οι οικονομίες;
Υπάρχουν δύο κύριες φάσεις από τις οποίες διέρχεται η οικονομία στη διάρκεια ενός οικονομικού κύκλου: η φάση της ανόδου ή της άνθησης και η φάση της καθόδου ή της ύφεσης. Η μετάβαση από την άνοδο στην κάθοδο και αντίστροφα δε γίνεται αμέσως ή απότομα, αλλά απαιτεί χρόνο. Επίσης, περνάει από τη φάση της κρίσης που είναι η κορυφή του κύκλου. Με μια ματιά στις αγορές του πλανήτη σίγουρα το τελευταίο που σκέφτεται κανείς είναι εάν έρχεται ύφεση.
Με μια ανάγνωση της καθημερινότητας της πραγματικής οικονομίας των ΗΠΑ (εκτός οι αγορές), παρατηρούμε ότι η τάση για αύξηση των τιμών είναι πιο έντονη, καθώς η οικονομία έφθασε το επίπεδο της πλήρους απασχόλησης. Αρχίζουν τώρα να εμφανίζονται «στενότητες», δηλαδή οι ελλείψεις, αρχικά σε ορισμένες κατηγορίες εξειδικευμένης εργασίας και αργότερα σε εργατικό δυναμικό (κυρίως σε μεταποίηση και βιομηχανική δραστηριότητα).
Η αύξηση της παραγωγής γίνεται δυσκολότερη, το κόστος αυξάνεται και η αύξηση των τιμών γενικεύεται (οι τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης εκτοξεύονται). Η οικονομία βρίσκεται στην κορυφή του κύκλου, δηλαδή στο τελευταίο στάδιο της ανοδικής της πορείας.
Οι κύκλοι διαφέρουν τόσο ως προς τη διάρκειά τους όσο και ως προς την έκταση των φαινομένων που παρατηρούνται. Έτσι, άλλες φορές η φάση της καθόδου τελειώνει γρήγορα, οπότε η οικονομία ξαναρχίζει την ανοδική πορεία σχετικά ανώδυνα, και άλλες φορές οδηγεί σε παρατεταμένη ύφεση.
Το εργατικό δυναμικό έχει σταματήσει να αυξάνεται μέχρι στιγμής φέτος ως αποτέλεσμα του πολύ αποτελεσματικού κλεισίματος των συνόρων από την κυβέρνηση Τραμπ, καθώς και των συνεχιζόμενων απελάσεων.
Σε αυτό το στάδιο η οικονομία είναι πιο ευαίσθητη και περισσότερο ευάλωτη στους διάφορους παράγοντες που μπορούν να ανακόψουν την ανοδική πορεία της.
Αν αυτό συμβεί, τότε θα επέλθει και η κρίση, καθώς η οικονομία έχει ξεπεράσει το ανώτατο σημείο και θα εισέλθει στη φάση της καθόδου.
Τα φαινόμενα που παρατηρούνται στη φάση της καθόδου είναι τα αντίθετα απ' αυτά που συναντάμε στην ανοδική πορεία της οικονομίας: μείωση της κατανάλωσης, στασιμότητα ή μείωση των επενδύσεων, μείωση του εισοδήματος και της απασχόλησης.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω είναι αυτά που γράφει η οικονομική θεωρία. Δυστυχώς, ή ευτυχώς οι κανόνες στην νέα εποχή των αναταράξεων και των τουίτ δεν έχουν καμία σχέση με την οικονομία. Θα έχουν απλά όταν θα είναι πολύ αργά! Έως τότε θα είμαστε αναγκασμένοι, οι φίλοι της πραγματικής οικονομίας να παρακολουθούμε όλους τους ειδικούς του καναπέ, που γνωρίζουν τα πάντα στις αγορές και κονομάνε κάθε ημέρα!
Η κρίση που θα έρθει θα είναι αποτέλεσμα και πάλι της κακής διαχείρισης της προσφοράς χρήματος από τις νομισματικές αρχές και εν συνεχεία από τις τράπεζες και τους επενδυτές, που οδήγησαν για ακόμη μία φορά τον πλανήτη μας σε μια τεράστια υπερβολή «υπερεπένδυσης» σε ότι μας προτείνουν οι «ανανεωμένοι γκουρού» της παγκόσμιας καθοδηγούμενης πληροφόρησης! Με απλά λόγια η οικονομική θεωρία περιμένει να πάρει το «αίμα της πίσω»!
