Αν και οι περισσότεροι τίτλοι αναφέρονται σε μια νέα γαλλική κρίση που συμπαρασύρει τις ευρωπαϊκές αγορές κ.ο.κ, εντούτοις η πολιτική και δημοσιονομική κρίση στη Γαλλία μόνο καινούργια δεν είναι.
Για την ακρίβεια είναι ένα ακόμη επεισόδιο της πολιτικής και δημοσιονομικής κρίσης που έχει ξεκινήσει εδώ και έναν περίπου χρόνο, με αποκορύφωμα τον φετινό Ιούλιο, όταν ο Γάλλος Πρωθυπουργός, Φρανσουά Μπαϊρού ανακοίνωσε ένα αρκετά βαρύ πρόγραμμα λιτότητας προκειμένου να υπάρξει αποκατάσταση της επιδεινούμενης κατάστασης των δημοσιονομικών της χώρας.
Περισσότερες λεπτομέρειες για το γαλλικό πρόγραμμα λιτότητας και γιατί η στιγμή που ανακοινώθηκε είναι αυτή που καταδίκασε την αποδοχή του από τους Γάλλους μπορείτε να διαβάσετε στην ανάλυση της στήλης την 18η Ιουλίου με τίτλο: Τον Σεπτέβριο όλοι οι Γάλλοι θα είναι στους δρόμους.
Όμως να υπενθυμίσουμε ότι σε μια αφοπλιστική κρίση ειλικρίνειας, ο Φρανσουά Μπαϊρού τον Ιούλιο συνέκρινε την τρέχουσα κατάσταση της Γαλλίας με τις κρίσεις χρέους της Ελλάδας και της Ισπανίας τα προηγούμενα χρόνια και είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «κάθε δευτερόλεπτο το γαλλικό χρέος αυξάνεται κατά 5.000 ευρώ».
Γιατί οι αγορές δεν θορυβήθηκαν όταν ειπώθηκαν αυτά τα σοκαριστικά λόγια στα μέσα του Ιουλίου και γιατί ξαφνικά αποφάσισαν τώρα να χάσουν την ψυχραιμία τους;
Για τον απλούστατο λόγο ότι η επενδυτική νιρβάνα μετά από τόσα χρόνια ανόδου είναι τόσο μεγάλη, που η όποια αντίδραση των επενδυτών προκύπτει μόνο όταν φτάνει ο «κόμπος στο χτένι».
Και στη Γαλλία όλα δείχνουν ότι είμαστε ακριβώς σε αυτό το σημείο.
Γιατί οι Γάλλοι είναι αποφασισμένοι να παραλύσουν τη χώρα
Ο Φρανσουά Μπαϊρού γνωρίζει ότι τα μέτρα για τη μείωση του προϋπολογισμού του 2026 κατά 43,8 δις ευρώ προκειμένου να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 4,6% του ΑΕΠ το επόμενο έτος- και πάλι θα είναι βέβαια πάνω από το 3% που ορίζει η ΕΕ- δεν πρόκειται να γίνουν κοινωνικά αποδεκτά αν η κυβέρνηση δεν εξασφαλίσει σημαντική κοινοβουλευτική υποστήριξη.
Ανακοίνωσε λοιπόν ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις 8 Σεπτεμβρίου, ήτοι δύο ημέρες πριν από τις μεγάλες διαδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί για τις 10 Σεπτεμβρίου από κόμματα της Αριστεράς και σχεδόν όλα τα συνδικάτα, προκειμένου να εκφράσει ο γαλλικός λαός την αντίθεση του για τις σκληρές πολιτικές όπως η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων, το πάγωμα μισθών και επιδομάτων, η μείωση των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης κατά 5 δισ. ευρώ κ.α.(σ.σ:Θα προηγηθούν κινητοποιήσεις των οδηγών ταξί στις 5 Σεπτεμβρίου).
Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι η κοινωνική αντίσταση στα μέτρα δεν αναμένεται μικρή, ειδικά από τη στιγμή που ο Γάλλος πρωθυπουργός τον Ιούλιο έκανε τις ανακοινώσεις περί του δημοσιονομικού «συμμαζέματος» λίγα μόλις 24ωρα μετά τις ανακοινώσεις του Μακρόν όσον αφορά την αύξηση των αμυντικών δαπανών κατά 3,5 δισ. το επόμενο έτος και άλλα 3 δισ. το 2027.
Από τη μια λοιπόν οι Γάλλοι πολίτες άκουσαν περί συλλογικής «θυσίας» για το κοινό καλό και το συμμάζεμα του ελλείμματος και από την άλλη για αύξηση αμυντικών δαπανών κατά 6,5 δισ. τα επόμενα δύο έτη!
Δεν ήθελε και μεγάλη φαντασία να υποθέσει κανείς ότι με τη λήξη των διακοπών θα κατέβουν όλοι στους δρόμους.
Η διαδήλωση στις 10 Σεπτεμβρίου οργανώνεται από το πρώτο διάγγελμα του Μπαϊρού τον Ιούλιο, μέσω των social media –όπως και τα Κίτρινα Γιλέκα το 2018- με τη συμμετοχή σχεδόν όλων των συνδικάτων και όλων των εργασιακών κλάδων.
Βασικό τους σύνθημα;Ειρηνική διαμαρτυρία σε όλη τη χώρα με στόχο « να «παραλύσουν τα πάντα στη χώρα».
Τι προεξοφλεί η καμπύλη απόδοσης των γαλλικών ομολόγων
Δεδομένου ότι οι περικοπές δαπανών επικρίνονται τόσο από την Αριστερά όσο και από τη Δεξιά, οι επενδυτές αναγνωρίζουν ότι η κυβέρνηση μειοψηφίας του Μπαϊρού θα χάσει πιθανότητα την ψήφο εμπιστοσύνης με κίνδυνο η κυβέρνηση να καταρρεύσει. Άλλωστε και τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δηλώσει ότι δεν θα υποστηρίξουν την κυβέρνηση.
Πιο συγκεκριμμένα, η ακροδεξιά και οι Πράσινοι έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα καταψηφίσουν, ενώ οι Σοσιαλιστές των οποίων οι ψήφοι θεωρούνται καθοριστικοί για την πολιτική επιβίωση του Μπαϊρού ,υπογράμμισαν ότι δύσκολα θα τον στηρίξουν, εκτός εάν αλλάξει ριζικά γραμμή στο ζήτημα του προϋπολογισμού, κάτι που θεωρείται μάλλον απίθανο.
Αν θα υποχωρήσει σε κάτι ο Μπαϊρού είναι ίσως στο θέμα της κατάργησης των αργιών. Μπορεί να θεωρηθεί όμως κάτι τέτοιο ριζική αλλαγή γραμμής στο ζήτημα του προϋπολογισμού; Μάλλον όχι.
Δηλώσεις δε όπως εκείνη του υπουργού Οικονομικών της χώρας, Έρικ Λόμπαρντ, ότι υπάρχει κίνδυνος να παρέμβει το ΔΝΤ αν η κυβέρνηση πέσει τον επόμενο μήνα, ναι μεν έχουν σαν στόχο να συσπειρώσουν την Εθνοσυνέλευση, όμως την ίδια στιγμή οπλίζουν το χέρι των πωλητών στα γαλλικά assets.
Αρκεί να δει κανείς την καμπύλη των αποδόσεων των γαλλικών ομολόγων για να συνειδητοποιήσει το βαρομετρικό που περικυκλώνει την γαλλική οικονομία και όχι μόνο.
Βλέπετε, αν η κατάσταση εκτροχιαστεί και έχουμε μια ανεξέλεγκτη αύξηση των αποδόσεων σε μια χώρα με την αξιολόγηση της Γαλλίας –αυτή τη στιγμή η απόδοση της 10ετίας είναι ελαφρώς πάνω από το 3,50%- πιθανότατα να δούμε πίεση στις καμπύλες απόδοσης και άλλων χωρών της Ευρωζώνης.
Και αυτή τη φορά η κρίση δεν θα πρόερχεται από κάποιο κακό παιδί των PIGS ,αλλά από τη δεύτερη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης.
Τα επόμενα σενάρια και οι τεχνικές στηρίξεις
Για πολλούς αναλυτές η Γαλλία εισέρχεται σε μια περίοδο αστάθειας ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της ψήφου εμπιστοσύνης.
Το σκεπτικό εδώ είναι ότι ακόμη και αν κερδίσει ο Μπαϊρού την ψήφο εμπιστοσύνης, το πραγματικό τεστ θα είναι η ψήφιση του ίδιου του προϋπολογισμού αργότερα μέσα στη χρονιά.
Aν όμως καταρρεύσει η κυβέρνηση τον Σεπτέμβριο, ποια είναι τα επόμενα σενάρια; O πρόεδρος Μακρόν μπορεί να ορίσει νέο πρωθυπουργό, να ζητήσει συγκατάθεση για ανασχηματισμό ή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.
Το καθένα από τα παραπάνω τρια σενάρια έχει το ρίσκο του με το τρίτο να ενσωματώνει το μεγαλύτερο - εκ νέου εκλογές είναι μια κίνηση ακόμη πιο επικίνδυνη από αυτή έναν χρόνο πριν- και οι 7500 μονάδες, οι 7200 και οι 6350 να αποτελούν τα πρώτα προπύργια αντίστοιχα για τον CAC-40.
Οι μετοχές των γαλλικών τραπεζών είναι στο μάτι του κυκλώνα με την BNP Paribas, Credit Agricole και Societe Generale να έχουν υποχωρήσει ήδη κατά 7,2%, 8% και 10% αντίστοιχα, ενώ την ίδια στιγμή ο δείκτης μετοχών της Barclays, που περιλαμβάνει εταιρείες με τη μεγαλύτερη έκθεση σε εσωτερικούς κινδύνους της Γαλλίας υφίσταται επίσης σημαντικές πιέσεις.
Όπως γίνεται κατανοητό, οι μεγαλύτερες ανησυχίες εστιάζονται στην αγορά των ομολόγων.
Το επιπλέον επιτόκιο σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα αναφοράς έφτασε σχεδόν τις 0,8 ποσοστιαίες μονάδες, κοντά στα υψηλά επίπεδα που είχε σημειώσει κατά τη διάρκεια της πολιτικής κρίσης του περασμένου έτους.
H απόδοση της γαλλικής 10ετίας αυξήθηκε χθες κατά 9 μονάδες βάσης- όπως αναφέραμε πιο πάνω κινείται πέριξ του 3,51% - με το 3,62% να αποτελεί ένα σημείο καμπής για την επενδυτική ψυχολογία σε περίπτωση που διασπαστεί ανοδικά, δεδομένου ότι το δημόσιο χρέος της Γαλλίας ανέρχεται στο 114% του ΑΕΠ της, είναι δηλαδή το τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη, μετά από εκείνα της Ελλάδας και της Ιταλίας.
Aποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
