Ποιος πληρώνει τον βαρκάρη;

Ο κύβος ερρίφθη. Οι χαμασίτες με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα βγουν από το πολιτικό παιγνίδι, προκαλώντας στρατηγική ήττα στο πολιτικό ισλάμ και στους μεγάλους χορηγούς του, το Κατάρ και το Ιράν. Ταυτόχρονα θα μπει φρένο στις ηγεμονικές ονειρώξεις της Τουρκίας. Και τι θα απογίνουν τώρα τα ... ορφανά της Χαμάς; θα στηρίξουν μία Παλαιστίνη που θα σέβεται την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ και δεν θα απειλεί να στήσει τη σημαία του Χαλιφάτου στις Βρυξέλλες και στο Λονδίνο;  

Το αξιοπερίεργο είναι ότι στην Ελλάδα με τα πολλά ανοικτά μέτωπα και με την Τουρκία να αποτελεί μόνιμη απειλή, υπάρχουν Έλληνες που στηρίζουν τη φιλοτουρκική Χαμάς και απαιτούν να τερματιστεί η αμυντική συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ. Κι όπως έλεγαν κάποιοι παλαιοί φίλοι μαρξιστές, από κείνους τους μπαρουτοκαπνισμένους και όχι τους άκαπνους του καναπέ, το σημαντικό στις υποθέσεις αυτές είναι να βρίσκουμε ποιος κερδίζει από μία δράση. Το μόνο βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι από την υποστήριξη της φιλοτουρκικής Χαμάς δεν κερδίζει η Ελλάδα...  

Και κάπου εκεί τέθηκε σε εφαρμογή η λειτουργία ενός τεράστιου προπαγανδιστικού μηχανισμού που προσπάθησε να διαγράψει τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Σαν να μην υπάρχουν σήμερα όμηροι, σαν να βρίσκονται οι χαμασίτες σε ... νόμιμη άμυνα. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Ότι μπόρεσαν και το έκαναν. Ότι κάποιοι φαίνεται να βρίσκονται σε ευθεία συνεννόηση με δίκτυα στο εξωτερικό που δρουν ακούσια ή εκούσια σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.  

Για να μην παρεξηγηθούμε. Σε Δημοκρατία ζούμε και ο κάθε ένας μπορεί να υποστηρίζει ό,τι θέλει. Υπάρχει όμως μια κόκκινη γραμμή η οποία έχει να κάνει με τα συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις Δημοκρατίες του κόσμου. Η ελευθερία δεν σημαίνει ασυδοσία. Πού αρχίζει η εθνική ασφάλεια για να τελειώσει η «νόμιμη διαμαρτυρία»; Εδώ είναι το πρόβλημα! Η συζήτηση δεν γίνεται για την άποψη. Το πρόβλημα είναι στις δράσεις που έχουν ως  αίτημα να σταματήσει η συνεργασία με το Ισραήλ σε αμυντικά προγράμματα. Κι εδώ αναρωτιέται κανείς ποιος και γιατί ενοχλείται από αυτή τη συνεργασία και ποιος θα «τιμωρηθεί» πραγματικά στην περίπτωση που σταματήσει η συνεργασία. Η Ελλάδα ή το Ισραήλ;  

Θανάσης Μαυρίδης 

[email protected]