Καλλιεργείται ένα σενάριο στην κοινωνία ότι επέρχεται κάποιος «τρίτος γύρος» στην Ελλάδα. Κι ότι στον έναν πόλο βρίσκεται ο «εχθρός» Κυριάκος Μητσοτάκης και ο... Μητσοτακισμός. Στον άλλο πόλο δεν έχω καταλάβει καλά - καλά ποιος ακριβώς βρίσκεται. Η αλήθεια είναι ότι όταν ακούω «τρίτος γύρος» σκιάζομαι και το μυαλό μου πάει στον εμφύλιο. Ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ που θα έπαιρνε την ρεβάνς από εκείνη την - ευτυχώς - χαμένη ευκαιρία των συντρόφων να μας κάνουν «δημοκρατία». Απ’ ό,τι καταλαβαίνω στους επόμενους μήνες κάποιοι επιδιώκουν να κάνουν τη χώρα «ίσιωμα» και μέχρι να πέσει ο Μητσοτάκης.
Τη λογική τους τη διαβάζουμε στις αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τι μας λένε; Ότι η κυβέρνηση συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις ποσοστό μειοψηφίας και ότι όλοι οι άλλοι μαζί είναι πλειοψηφία. Με αυτά τα φωτεινά μυαλά που πορεύεται η αντιπολίτευση καταλαβαίνει κανείς γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί για μια ακόμη εκλογική νίκη. Ωστόσο, όλο αυτό που συμβαίνει δεν είναι τυχαίο. Είναι η συνέχεια των υβριστικών συνθημάτων σε βάρος του κ. Μητσοτάκη και της εκστρατείας μίσους που στήθηκε με αφορμή τα Τέμπη. Ο στόχος των «κινηματιών» είναι σαφής: Η πολιτική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και η πτώση της στο πεζοδρόμιο. Επειδή γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν εύκολα στις κάλπες.
Η επιχείρηση «αποδόμησης» του εκλεγμένου πρωθυπουργού ξεκίνησε από μια πεζοδρομιακή «διαμαρτυρία» με συνθήματα του τύπου «Μητσοτάκη γα@@@@@@». Αδιανόητα κακόγουστο, δείγμα της βαθιάς πολιτισμικής κρίσης που ζει η χώρα. Στη «δράση» αυτή συμμετείχαν ομάδες χούλιγκανς, αλλά και μέλη ακραίων πολιτικών σχηματισμών της αριστεράς που τους συναντήσαμε και πάλι στο προσφυγικό και πιο πρόσφατα στην υπεράσπιση της Χαμάς. Μπορεί να είναι τυχαίο, μπορεί και όχι. Μάλλον, αυτοί είναι οι «αντίπαλοι» του κ. Μητσοτάκη στον «τρίτο γύρο», για τον οποίον μιλάνε συγκροτήματα του Τύπου και «διανοούμενοι». Οπότε η μπαχαλοποίηση είναι επιλογή και όχι κάτι που θα προκύψει από σύμπτωση ή λάθος.
Ποιος έχει όφελος από ένα μπάχαλο; Ποιος θέλει να τινάξει την χώρα στον αέρα, βάζοντάς της σε απίστευτους κινδύνους; Ποιος πραγματικά ηγείται της «αντιπολίτευσης» απέναντι στον κ. Μητσοτάκη και τι ακριβώς επιδιώκει; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει καλή οργάνωση. Αυτό θα πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε. Οργάνωση που απαιτεί αυξημένους οικονομικούς πόρους. Ότι δεν είναι ένα... αυθόρμητο λαϊκό κίνημα, είναι φανερό. Ότι χρησιμοποιούνται «πληρωμένα πιστόλια», για να χτυπηθεί η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, είναι κι αυτό ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Εκείνο που δεν βλέπουμε, είναι η επόμενη μέρα. Τι έχουν στο μυαλό τους, αν πετύχουν τους στόχους τους.
Θανάσης Μαυρίδης
