Η πολιτική είναι κάτι που διαμορφώνεται στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, στη ζώσα πραγματικότητα. Όσα σχέδια κι αν απεργάζονται διάφοροι οπαδοί του Μακιαβέλι, αυτά τελικά καίγονται με τις πρώτες αχτίδες της Ανατολής. Ακριβώς επειδή δεν καταφέρνουν να πιάσουν τον «παλμό» μιας κοινωνίας που έχει τις δικές της αναζητήσεις, μακριά και πέρα από τις ίντριγκες της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας. Μην περιμένετε αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη από Τσίπρα, Ανδρουλάκη. Την κούρσα θα κερδίσει κάποιος που θα καταλάβει τι ακριβώς λέει η βουή πάνω από την πόλη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τείνει να γίνει ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στη χώρα. Επειδή αυτός έχει αντιληφθεί τι ακριβώς ζητάει το 40% που τον ψήφισε. «Μιλάει» με αυτό το κοινό και αυτό είναι το μεγάλο του όπλο για τις επόμενες εκλογές. Κάτι που δεν το έχει αυτήν τη στιγμή ως δυνατότητα κάποιος άλλος μέσα στη ΝΔ. Είναι άλλο πράγμα η επικοινωνία με το κομματικό ακροατήριο και άλλο πράγμα η επικοινωνία με την κοινωνία.
Στην αντιπολίτευση τα πράγματα είναι πιο «σκληρά». Εκεί ο κόσμος έχει την αίσθηση ότι δεν ακουμπάει κάπου. Ψάχνεται, αλλά δεν βρίσκει αυτό το «κάτι» που θα του μιλήσει μέσα του. Αυτό δηλαδή που συνέβη στο παρελθόν με τον Ανδρέα Παπανδρέου και με τον Αλέξη Τσίπρα σε μικρότερο βαθμό. Σήμερα δεν υπάρχει κάποιος στην αντιπολίτευση που να μπορεί να συντονιστεί με τον κόσμο. Αν θα συμβεί σύντομα ή όχι δεν το γνωρίζουμε. Όσο πάντως αυτός ο «ένας» δεν βρίσκεται τόσο θα ενισχύονται τα άκρα. Εκείνοι που δεν βρίσκουν έκφραση εντός του πλαισίου, θα δοκιμάσουν στο τέλος τον κόσμο έξω από τα όρια…
Στην Κύπρο ο 24χρονος Youtuber Φειδίας Παναγιώτου κατέβηκε ανεξάρτητος στις Ευρωεκλογές του 2024 και κέρδισε ποσοστό 19,4%. Ήταν ο πρώτος ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής στην ιστορία της Κύπρου. Έκπληξη; Είπαν πως ναι. Αλλά τον ψήφισε ένας στους πέντε Κύπριους. Αυτό κάτι λέει. Σίγουρα ότι το πολιτικό σύστημα της Κύπρου δεν αντιλήφθηκε αυτό που θα συνέβαινε. Γι αυτό και το ονόμασε έκπληξη. Διαφορετικά θα έπρεπε να παραδεχτεί ότι κάτι δεν έκανε σωστά για να ψάξει ο κόσμος να βρει μία «άλλη λύση».
Στην Ελλάδα η Μαρία Καρυστιανού «απείλησε» να αποτελέσει έναν άλλον πόλο απέναντι στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν ξέρουμε αν έχει τελειώσει ή όχι το θέμα του κόμματός της, αλλά η αλήθεια είναι ότι το κοινό ήταν πολύ θετικό απέναντι σε κάτι νέο. Όχι, απαραίτητα απέναντι στην κα Καρυστιανού, αλλά σίγουρα σε κάτι που θα «ανακατέψει την τράπουλα».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν συγκινεί τα πλήθη, στον βαθμό τουλάχιστον που το έκανε στο παρελθόν. Ούτε ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα να αξιοποιήσει ούτε μια από τις ευκαιρίες που του δόθηκαν. Υπάρχουν, προς το παρόν, επειδή δεν υπάρχει κάτι άλλο απέναντι στον κ. Μητσοτάκη και δεν μπορεί να ψηφίσουν όλοι Μητσοτάκη!
Το «σύστημα» προσπαθεί να καταλάβει το «κενό» που έχει δημιουργηθεί με διάφορα τεχνάσματα. Το τελευταίο ήταν η επιστροφή του Αλέξη. Δεν τραβάει. Τώρα ψάχνουν σε παλιά υλικά για να στηρίξουν μία «κυβέρνηση συνεργασίας». Ούτε αυτό θα τους βγει. Αποτυχαίνουν επειδή δεν τους ακούει ο κόσμος. Επειδή οι δικές τους ανάγκες είναι μακριά από τις ανάγκες των κανονικών ανθρώπων. Τους ακούνε τα μέσα ενημέρωσης και τα μέλη των διαφόρων κλαμπ που συμμετέχουν για να παίξουν τένις. Αλλά αυτό δεν έχει σχέση με όσα κυοφορούνται μέσα στην κοινωνία.
Θανάσης Μαυρίδης
