Πριν από μερικές εβδομάδες, γνωστός ηθοποιός οδηγώντας σε κατάσταση μέθης προκάλεσε ζημιές σε πολλά παρκαρισμένα οχήματα. Λίγες μέρες αργότερα, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει την κατακραυγή των μέσων ενημέρωσης και των κοινωνικών δικτύων, κάλεσε φωτογράφους για να απαθανατίσουν την επίσκεψη - συμπαράστασή του σε έναν άνθρωπο που πραγματοποιούσε – υποτίθεται – απεργία πείνας ζητώντας την εκταφή του παιδιού του, θύματος της τραγωδίας των Τεμπών.
Ο απεργός πείνας, ενώ είχε εξασφαλίσει άδεια εκταφής, δεν την πραγματοποίησε ποτέ, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα για τις πραγματικές προθέσεις του και για το κατά πόσο επεδίωκε δημοσιότητα αντί για δικαίωση.
Μόλις πριν από δύο - τρεις ημέρες, τα κοινωνικά δίκτυα πήραν φωτιά όταν ο ίδιος εθεάθη να διασκεδάζει σε γνωστό νυχτερινό κέντρο. «Δεν μπορώ να βγω για ένα ποτό με έναν φίλο;» απάντησε, λες και η θεατρικότητα της δημόσιας εικόνας του δεν είχε προηγηθεί.
Στο ίδιο μοτίβο, η μητέρα των Τεμπών συνεχίζει ακάθεκτη την προσπάθεια δημιουργίας κόμματος που θα «σώσει» την Ελλάδα – μια χώρα που δεν σώθηκε ούτε από τρία μνημόνια σε μια δεκαετία, ούτε από πέντε χρεοκοπίες σε δύο αιώνες.
Η εποχή μας βρίθει ανθρώπων με μηδενικό «αριθμητή» – χωρίς έργο, χωρίς ουσία, χωρίς προσωπική αρετή – οι οποίοι πιστεύουν πως αν αυξήσουν τον «παρονομαστή» της δημοσιότητας θα γίνουν κάτι περισσότερο από το μηδέν που είναι. Όμως, ακόμα και στην Τετάρτη Δημοτικού μαθαίνεις ότι όταν ο αριθμητής είναι μηδέν, όση φασαρία κι αν κάνεις στον παρονομαστή, το αποτέλεσμα παραμένει μηδέν.
Σχεδόν καθημερινά, παιδικές συμμορίες ξυλοκοπούν συνομηλίκους για ένα κινητό ή ένα εικοσάρικο.
Το ερώτημα είναι αναπόφευκτο: ήταν πάντα έτσι ο κόσμος ή βυθιζόμαστε σε μια σταδιακή ηθική εξουθένωση του ανθρώπινου είδους;
Με απλά λόγια: πάντα έτσι οι άνθρωποι ή απλώς τώρα με τις πολλές οθόνες τους βλέπουμε όλους γυμνούς;
Η απάντηση δεν είναι ηθική, είναι βιολογική. Οι εξελικτικοί βιολόγοι Heying και Weinstein το λένε καθαρά: ζούμε σε υπερ-νεωτερικότητα, σε ένα περιβάλλον που δεν μοιάζει σε τίποτα με αυτό που γέννησε τον εγκέφαλό μας.
Επί χιλιάδες γενιές, η φήμη ήταν σπάνια και κόστιζε. Έπρεπε να σκοτώσεις το μαμούθ, να υπερασπιστείς τη φυλή, να θάψεις τον νεκρό σου με τιμή. Σήμερα η φήμη μοιράζεται τζάμπα σε όποιον κλάψει πιο δυνατά ή ποζάρει πιο θεατρικά.
📬🖊️ Επιστολές αναγνωστών
1)Αποπροσανατολίζουν το καταναλωτή, φτάνει πια!
Αξιότιμε κύριε,
Στο σούπερ μάρκετ μεταξύ Βριλησσίων και Χαλανδρίου τα μισά είδη είναι σε «προσφορά» - μείον 20%, μείον 1€ κ.λπ.
Φυσικά, αυτές οι «προσφορές» είναι μια παραδοξότητα· δεν είναι δυνατόν να τίθεται σε προσφορά το μισό εμπόρευμα.
Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να ταλαιπωρούνται οι υπάλληλοι να βάζουν και να βγάζουν ταμπελάκια «προσφοράς» κάθε λίγο και λιγάκι;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: για να αποπροσανατολίσουν τον καταναλωτή, ο οποίος δεν μπορεί να σχηματίσει καθαρή εικόνα.
Η αποπροσανατολισμένη αγορά είναι η χαρά του καρχαρία.
Η πρότασή μου είναι απλή και βασίζεται σε γερμανικό πρότυπο: στα σούπερ μάρκετ να απαγορεύεται να αναγράφεται «μείον 20%» ή «μείον 1€». Να αναγράφεται μόνο η παρούσα τιμή.
Μείωσε ή αύξησε την τιμή όσο νομίζεις, αλλά πάψε να τη συγκρίνεις με την προηγούμενη - συνήθως παράλογα υψηλή.
(Αλήθεια, γιατί δεν γράφουν ποτέ «έληξε η προσφορά, η τιμή ανέβηκε 30%»; Γιατί άραγε;)
Επιπλέον, να απαγορευτούν οι προσφορές του τύπου «στα δύο παίρνεις ένα δώρο», καθώς αποτελούν ουσιαστικά το ίδιο τέχνασμα.
Προτείνω επίσης να αναγράφεται στις τιμές από πότε ισχύει η τρέχουσα τιμή.
Τέλος, να θεσπιστεί ότι όταν αλλάζει μια τιμή, οφείλει να παραμένει σταθερή για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα (π.χ. έξι εβδομάδες). Το διάστημα αυτό μπορεί η κυβέρνηση να το προσαρμόζει κατά την κρίση της.
Μετά τιμής,
Χρήστος Καραγιαννίδης
Χαλάνδρι
2) Ο Μητσοτάκης τώρα δικαιώνεται - Άρθρο σας στο Liberal
Αγαπητέ κύριε Στούπα,
Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο σας στο Liberal. Παρότι ευθυγραμμίζομαι πλήρως με τον πυρήνα της θέσης σας σχετικά με την ιδιωτικοποίηση, θα ήθελα - ως επαγγελματίας του χώρου της ενέργειας - να επισημάνω κρίσιμες πτυχές της πρόσφατης πρωτοβουλίας της ΔΕΗ και της θυγατρικής ΔΕΗFiber να εισέλθουν στην αγορά τηλεπικοινωνιών.
1. Υποβάθμιση αστικού τοπίου
Η επιλογή εναέριας διέλευσης οπτικών ινών, με ογκώδη μαύρα καλώδια, παραπέμπει αισθητικά σε υποαναπτυγμένες αγορές. Οι δήμοι όπου εφαρμόζεται πιλοτικά υφίστανται εμφανή οπτική υποβάθμιση, γεγονός που αντιστρατεύεται κάθε σύγχρονη στρατηγική αστικού εξωραϊσμού.
2. Ρυθμιστική αντίφαση με την υπογειοποίηση
Ο ΔΕΔΔΗΕ έχει όχι μόνο ευθύνη αλλά και ρυθμιστική υποχρέωση να προχωρήσει σε υπογειοποίηση υφιστάμενων δικτύων. Το να εγκαθίστανται νέα εναέρια καλώδια το 2025 δεν είναι απλώς αντιαισθητικό - δημιουργεί ευθεία σύγκρουση με τη σχετική νομοθεσία.
3. Το αμφίσημο πλαίσιο ΔΕΗFiber – ΔΕΔΔΗΕ
Παρότι και οι δύο είναι θυγατρικές της ΔΕΗ, λειτουργούν ως ανεξάρτητες οντότητες. Ο ΔΕΔΔΗΕ έχει προφανώς παραχωρήσει στην ΔΕΗFiber - με κάποιο αντάλλαγμα - τη χρήση του πρώην δημόσιου δικτύου. Εδώ αναδεικνύεται μια ουσιώδης αντίφαση: ο ΔΕΔΔΗΕ ανήκει κατά 49% στη Macquarie Asset Management. Πρόσφατα, όταν η ρευματοκλοπή εκτοξεύθηκε, η ΡΑΑΕΥ εισηγήθηκε αύξηση στο κονδύλι των ρυθμιζόμενων χρεώσεων των λογαριασμών ρεύματος για να καλυφθεί η ζημία. Όταν ένας ιδιώτης μέτοχος μιας μονοπωλιακής εταιρείας μετακυλίει επιχειρησιακό ρίσκο στους καταναλωτές μέσω των ρυθμιζόμενων χρεώσεων, τίθεται ξεκάθαρο ερώτημα τι χαρακτήρα έχει τελικά η εταιρεία: δημόσιο αγαθό ή ιδιωτική επιχείρηση;
4. Κίνδυνος για de facto στρέβλωση ανταγωνισμού
Οι τρεις υφιστάμενοι πάροχοι έχουν επενδύσει σε εκτεταμένες υπογειοποιήσεις, αναλαμβάνοντας πλήρες κόστος CAPEX. Η είσοδος ενός παίκτη που αξιοποιεί υπάρχον δίκτυο χαμηλού κόστους δημιουργεί δυνητικά μη ισότιμους όρους αγοράς. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι οι πάροχοι παρακολουθούν την εξέλιξη, ώστε - όταν η ΔΕΗFiber αποκτήσει ουσιαστικό αποτύπωμα - να κινηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για αθέμιτο ανταγωνισμό. Τότε, το ρίσκο για την μητρική ΔΕΗ θα είναι σημαντικότερο από ένα απλό ζήτημα μεριδίων αγοράς.
Η στρατηγική εισόδου στην αγορά τηλεπικοινωνιών μπορεί να έχει επιχειρησιακή λογική για τη ΔΕΗ, αλλά ο τρόπος υλοποίησης εγείρει σοβαρά ζητήματα αισθητικής, ρυθμιστικής συνέπειας, νομιμότητας και ανταγωνιστικής ουδετερότητας.
Πρόκειται για μια όχι τόσο απλή υπόθεση που απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση από την αγορά.
Στην διάθεσή σας
Με εκτίμηση
Ιωάννης Ζολώτας
MSc. Chemical Engineering / Renewables & Energy Transition
