Ο ένας είναι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου και ο άλλος ο ηγέτης της Παλαιστινιακής Αρχής. Ο Νετανιάχου, με δημόσιο λόγο σε ακροατήριο εκατομμυρίων Αμερικανών, αναφέρθηκε στη γενοκτονία που διέπραξε η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε βάρος των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων. Μπορεί αυτή η παραδοχή να μην αποτελεί την de jure αναγνώριση της γενοκτονίας, καθώς απαιτούνται άλλες θεσμικού χαρακτήρα διαδικασίες, όμως σίγουρα αποτελεί μια πολιτική δήλωση και για αυτό προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας.
Το γραφείο του Μαχμούντ Αμπάς σε ανακοίνωσή του αναφέρθηκε στην Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία, ευθύς ως το πληροφορήθηκε, αντέδρασε έντονα. Είναι γνωστές οι σχέσεις στοργής των Παλαιστινίων με την Τουρκία.
Τώρα, ένας Έλληνας που αγαπά την πατρίδα του δίπλα σε ποιον από τους δύο ηγέτες θα σταθεί; Σε αυτόν που τον στηρίζει ή σε αυτόν που υποστηρίζει κράτος το οποίο διεκδικεί εδάφη και κυριαρχικά δικαιώματα από την Ελλάδα; Η απάντηση μοιάζει πολύ εύκολη, όμως δεν είναι. Διότι τελικά σημασία έχει τι έννοια δίνει ο καθένας στη λέξη «πατριωτισμός».
Υπάρχουν αυτοί που αναγνωρίζουν την ύπαρξη συνόρων, που αγαπούν και τιμούν τη σημαία, που βάζουν τα συμφέροντα της πατρίδας τους υπεράνω όλων. Υπάρχουν και οι άλλοι οι οποίοι θέλουν την κατάργηση των συνόρων, αντιμετωπίζουν τη σημαία ως ένα κομμάτι πανί και βάζουν τον διεθνισμό πάνω από τον πατριωτισμό. Οι πρώτοι τάσσονται αναφανδόν με αυτούς που στέκονται στο πλευρό μας, οι άλλοι με αυτούς που βρίσκονται πλησιέστερα στις ιδεοληψίες τους.
Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία: αυτοί που απλώς θέλουν να πέσει ο Μητσοτάκης. Είναι με ό,τι μπορεί να συντελέσει στην πτώση του. Αποτελούν μια κατηγορία μόνοι τους. Μπορεί να πάνε και με τους Παλαιστίνιους και με τους Ισραηλινούς, αν αυτό βολεύει τον στόχο τους. Πρόκειται για ψυχωσικές καταστάσεις.
Την ίδια ώρα που ο Νετανιάχου μιλούσε για τη γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων από τους Οθωμανούς, στην Αθήνα διαδηλωτές φριπαλεστάιν εκτόξευαν ρουκέτες κατά της πρεσβείας του Ισραήλ υπό την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ. Δεν διαδήλωναν απλώς, προέβαιναν σε πράξεις επιθετικές. Ουδεμία σύλληψη ούτε καν προσαγωγή. Άνωθεν εντολές; βαριεστιμάρα; Ή κάτι άλλο; Περιττό να αναφέρω ότι το σχετικό, ντροπιαστικό για την κυβέρνηση, βίντεο έκανε τον γύρο του Διαδικτύου, με τον ανάλογο σχολιασμό.
Και για να το ολοκληρώσω το θέμα. Χθες, προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας ισραηλινά μεταγωγικά C-130J, που μετέφεραν 17 πλήρεις συστοιχίες των περίφημων Spike NLOS για τις ανάγκες του Στρατού Ξηράς. Πρόκειται για πυραύλους βεληνεκούς 30 χιλιομέτρων οι οποίοι μαζί με τα ηλεκτρονικά τους συστήματα αλλάζουν τους συσχετισμούς σε συγκεκριμένα επιχειρησιακά πεδία.
Οι no borders και οι αριστερές ψυχούλες μπορούν να συμπαρατάσσονται με τους φριπαλεστάιν. Άλλωστε, δεν το κρύβουν. Όσοι βάζουν την πατρίδα τους πάνω απ΄όλα, μια επιλογή έχουν: αδιαπραγμάτευτα δίπλα στο Ισραήλ.
