Το «ανθρωπιστικό έργο της Χαμάς» και τα βίντεο της βαρβαρότητας

Μια οργάνωση χαρακτηρίζεται τρομοκρατική ή αντιστασιακή, ανάλογα από το πώς την προσεγγίζουμε. Ως εκ τούτου υπάρχουν πολλές ενστάσεις για τον σχετικό χαρακτηρισμό. Μετά την 7η Οκτωβρίου δε θα πρέπει να υπάρχει καμιά ένσταση για το ότι η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση. Τις αποδείξεις για αυτό τις έδωσαν οι ίδιοι οι τρομοκράτες, καθώς κατέγραφαν με τα κινητά τους τις κτηνωδίες που διέπρατταν και στη συνέχεια αυτές τις εικόνες τις αναρτούσαν, πανηγυρίζοντας, στο Διαδίκτυο.

Πριν από λίγες ώρες έδωσαν στη δημοσιότητα εικόνες από 5 νεαρά κορίτσια, στρατιώτες του Ισραήλ, που απήχθησαν εκείνη την ημέρα. Σήμερα η τύχη τους αγνοείται. Δε χρειάζεται να γράψω περισσότερα για να αποδείξω πως αυτοί οι άνθρωποι - τρόπος του λέγειν «άνθρωποι» - δεν εισέβαλαν στο Ισραήλ για να πολεμήσουν, αλλά για να δολοφονήσουν άμαχους πολίτες, γυναίκες και μικρά παιδιά. Για να σπείρουν τον θάνατο και τον φόβο.

Ο Στέφανος Κασσελάκης, ενώ παραδέχθηκε πως πρόκειται για μια τρομοκρατική οργάνωση - κάτι προωθημένο για ηγέτη κόμματος της Αριστεράς - άφησε να εννοηθεί πως η Χαμάς έχει να επιδείξει «ένα τοπικό έργο σε ζητήματα ανθρωπιστικής βοήθειας». Συγχρόνως δήλωσε πως θα πρέπει να παρέμβουμε για να αναπτυχθεί η περιοχή και να μην έχει ανάγκη της Χαμάς.

Το ερώτημα είναι ποιο ανθρωπιστικό έργο επιτέλεσε η Χαμάς στη Γάζα από το 2007 - έχουν περάσει 17 χρόνια - πώς διέθεσε τα δισεκατομμύρια δολάρια της ανθρωπιστικής βοήθειας και τελικά τι παρείχε στους Παλαιστίνιους όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Το γεγονός πως απέναντί της είχε μια διεφθαρμένη Παλαιστινιακή Αρχή, αυτό δεν αναιρεί τον τρομοκρατικό χαρακτήρα της, απεναντίας καταδεικνύει το έλλειμμα ηγεσίας των Παλαιστινίων.

Τώρα αποκαλύπτεται πως τα πολυδαίδαλα και πανάκριβα τούνελ που έσκαψε - μέσω των οποίων διεξαγόταν και το λαθρεμπόριο - δεν ήταν για την προστασία των αμάχων, δηλαδή δεν ήταν καταφύγια, αλλά δρόμοι για να διακινούνται όπλα, εμπορεύματα και τρομοκράτες. Τα δε περίφημα νοσοκομεία αποδείχθηκε πως στα υπόγειά τους έκρυβαν τα διοικητήρια των τοπικών διοικητών της Χαμάς.

Αλλά ο ασφαλέστερος δείκτης για την αδιαφορία της τρομοκρατικής οργάνωσης για τους Παλαιστίνιους ήταν το γεγονός πως περίπου 20.000 από αυτούς, σε καθημερινή βάση, έμπαιναν στο Ισραήλ για να εργαστούν με μεροκάματα πολλαπλάσια από τα ανάλογα της Γάζας. Ως γνωστόν τις άδειες τις παρείχε το Κράτος του Ισραήλ και κάποιοι από αυτούς τους εργαζόμενους συμμετείχαν στις βαρβαρότητες της 7ης Οκτωβρίου.

Όμως, ο αψευδέστατος μάρτυρας για το πόσο η ηγεσία της Χαμάς αδιαφορούσε για τη ζωή των πολιτών της Γάζας είναι η ίδια η 7η Οκτωβρίου, την οποία οι ίδιοι ομολογούν πως την οργάνωναν επί δύο χρόνια. Γνώριζαν, πως εξαπολύοντας αυτής της εκτάσεως τρομοκρατική ενέργεια, τα αντίποινα του Ισραήλ θα ήταν συντριπτικά και θα έσπερναν τον θάνατο και τις καταστροφές στη Γάζα. Όχι μόνον δεν προνόησαν για την προστασία των αμάχων Παλαιστινίων, αλλά τους απαγόρευαν να μετακινηθούν από τις περιοχές που είχε προειδοποιήσει ο ισραηλινός στρατός ότι θα βομβαρδιστούν. Και σα να μην έφτανε αυτό, οι τρομοκράτες της Χαμάς λεηλατούσαν την ανθρωπιστική βοήθεια που προοριζόταν για τους κατοίκους της Γάζας.

Ας το ξεκαθαρίσουμε. Μια τρομοκρατική οργάνωση από τη φύση της δεν μπορεί να επιτελέσει ανθρωπιστικό έργο. Οι τρομοκράτες είναι μόνον τρομοκράτες.