Συνεχώς ρωτώ να μου πει κάποιος ποιος πολιτικός ηγέτης μπορεί να αντικαταστήσει τον Μητσοτάκη. Ένα όνομα ζητώ και όχι εκθέσεις ιδεών. Και η ερώτησή μου είναι καλόπιστη. Εντύπωση μου κάνει πως ακόμα και από τον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ουδείς τολμά να φωνάξει «Νίκος Ανδρουλάκης». Η πιο συνηθισμένη απάντηση που παίρνω είναι «να φύγει ο Κούλης και μετά βλέπουμε». Μόνον που στις δημοκρατίες για να φύγει ένας πρωθυπουργός πρέπει να τον διαδεχθεί ένας άλλος. Και αυτός ο άλλος έχει ονοματεπώνυμο. Αυτό ακριβώς ζητώ να μάθω και ουδείς τολμά να μου το πει. Ενδεχομένως να ντρέπονται καθώς, αν μου απαντήσουν, αντιλαμβάνονται πως διακυβεύεται η όποια σοβαρότητά τους.
Αν δούμε την ιστορία της Μεταπολίτευσης πάντα υπήρχε μια αξιόπιστη διάδοχη κατάσταση στον εκάστοτε πρωθυπουργό. Ίσως μια-δυό φορές να υπήρξε εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Τα δύο μεγάλα κόμματα, μετά τους πατριάρχες τους, εξέλεγαν ηγέτες με αποκλειστικό κριτήριο την ικανότητά τους να κερδίσουν τον αντίπαλό τους. Σήμερα, με την πανσπερμία των κομμάτων, ο μόνος συγκροτημένος χώρος είναι αυτός της Νέας Δημοκρατίας με αρχηγό που τυγχάνει παγκόσμιας αναγνώρισης. Στις εκλογές ίσως το βασικότερο δίλημμα είναι αυτό γύρω από το πρόσωπο του πρωθυπουργού. «Ποιος θέλετε να σας κυβερνήσει;»
Φυσικά, πολλοί θα πουν «το χάος» βέβαιοι πως δεν θα νικήσει το χάος καθώς, πλην των κλινικά ηλιθίων, αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτή η λέξη στην καθημερινότητά τους. Γιατί τότε τι λένε; Ε, τι να πουν; Ανδρουλάκης, Φάμελλος, Βελόπουλος, Ζωή ή Χαρίτσης; Πιθανόν κάποιοι να αναμένουν την έλευση κάποιου Μεσσία, αλλά στην πολιτική και οι «Μεσσίες» ακόμα έχουν ένα ονοματάκι.
Για να μην πάω πολύ πίσω, στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις το δίλημμα ήταν σαφές: Τσίπρας ή Μητσοτάκης. Στις επόμενες ποιο θα είναι; Έρχεται κάποια ή κάποιος από τον πάγκο; Συνήθως οι «εξωφυλαρούχα» δεν κάνουν για διάφορους λόγους για το παιχνίδι και για αυτόν τον λόγο είναι «εξωφυλαρούχα». Και επειδή σήμερα πολλοί «παγκίτες» έγιναν αρχηγοί κομμάτων, η ελληνική πολιτική ζωή στερείται πάγκου. Όλοι οι παίκτες βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που κάνουν ζέσταμα, αλλά ίσως μείνουν στο ζέσταμα.
Έγραφα πριν από ένα μήνα περίπου πως ο Μητσοτάκης είναι ο μοναδικός ηγέτης που δεν χάνει ούτε στις δημοσκοπήσεις. Επί εννέα χρόνια, αδιαλείπτως πρώτος και συνεχίζει αυτή τη μοναχική πορεία της κορυφής στον έκτο χρόνο της πρωθυπουργίας του. Αντί για όλα αυτά θα μπορούσα να αναφέρω μόνον τα όσα πέτυχε τις τελευταίες ημέρες, αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Τα δημοκρατικά πολιτεύματα λειτουργούν με τις συγκρίσεις που καθορίζουν και τις συμπεριφορές των πολιτών.
Για τον λόγο αυτόν επιμένω να ρωτώ: πείτε το όνομα αυτού που θα διαδεχθεί τον Μητσοτάκη. Δε ζητώ πολλά, μόνον ένα ονοματάκι.
