Στην πρωτεύουσα της καταπράσινης Βαυαρίας, το Μόναχο, στην Νότια Γερμανία, γεννήθηκε το 1837 η Ελισάβετ Αμαλία Ευγενία. Μετά από γάμο-express με τον Φραγκίσκο Ιωσήφ Α’ της οικογένειας των Αψβούργων, η 16χρονη Ελισάβετ γίνεται η Αυτοκράτειρα της Αυστρίας και, όπως ονομάστηκε αργότερα, της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας. Ίσως, όμως, να είναι γνωστότερη, από την ενσάρκωση της στην ταινία του 1957 από την Ρόμι Σνάιντερ, στην οποία αναφέρεται με το χαϊδευτικό της όνομα. Μιλάμε φυσικά για την περίφημη, βασίλισσα «Σίσσυ».
Η έφηβη αυτοκράτειρα, περιορισμένη από τους πολλούς νέους κανονισμούς και τα πρωτόκολλα της αυτοκρατορικής αυλής, βρήκε έναν τρόπο για να την… «σκαπουλάρει». Τι καλύτερο, λοιπόν, από τα ταξίδια; Γνωστή, εκτός από την ομορφιά της, για την ευφυΐα και την ευρεία της μόρφωση, η Σίσσυ ήταν επίσης πολύγλωσση. Επισκεπτόμενη διάφορα μέρη της Μεσογείου, επιδιδόταν στην εκμάθηση της γλώσσας του μέρους που βρισκόταν κάθε φορά. Πρέπει να σημειωθεί, λοιπόν, εδώ, ότι η αυτοκράτειρα γνώριζε και ελληνικά.
Αγαπημένο της καταφύγιο, το νησί της Κέρκυρας. Εκεί απομονώθηκε μετά το 1889, όταν η τραγική για εκείνη απώλεια του μοναχογιού της Ροδόλφου, έριξε την ψυχολογία της στα Τάρταρα.
Που θα έμενε, όμως, μια αυτοκράτειρα σε ένα ελληνικό νησί εκείνης της εποχής; Μέσα σε ένα δάσος, στη πλαγιά ενός βουνού, στο χωριό Γαστούρι (νότια της σημερινής πόλης της Κέρκυρας), ολοκληρώθηκε το 1891, ένα νεοκλασικό θερινό ανάκτορο. Η Σίσσυ ήταν λάτρης της αρχαιοελληνικής μυθολογίας. Αγαπημένος της χαρακτήρας, ήταν ο πρωταγωνιστής της Ιλιάδας. Ο ηρωικός Αχιλλέας. Ονόμασε, λοιπόν, το ανάκτορό της «Αχίλλειο».
Ακόμα και η διακόσμηση, δεν ξέφυγε από τη θεματική του ονόματός του. Το τριώροφο κτίριο, βρίθει από έργα τέχνης με σκηνές εμπνευσμένες από το πασίγνωστο ομηρικό έπος. Γλυπτά και τοιχογραφίες κοσμούν κάθε χώρο.
Από τις πολυτελείς σκάλες στο εσωτερικό του, μπορεί κανείς να δει την σκηνή του θριάμβου του Αχιλλέα, κατά την οποία ο ήρωας σέρνει τον νεκρό πρίγκιπα της Τροίας Έκτορα, έξω από τα τείχη της πόλης. Στους πανέμορφους δε κήπους του ανακτόρου, είχε τοποθετηθεί ένα μεγαλοπρεπές άγαλμα του Αχιλλέα, το οποίο αναπαριστά την σκηνή του θανάτου του, καθώς βρίσκεται κατάκοιτος, προσπαθώντας να βγάλει από την λαβωμένη πτέρνα του το βέλος που του στέρησε τη ζωή. Οι εννέα Μούσες και οι τρεις Χάριτες, κοσμούν επίσης άλλες πλευρές των κατάφυτων αυτών κήπων.
Το ανάκτορο, όμως, δεν πρόλαβε να στεγάσει για πολύ την καταρρακωμένη μητέρα. Λίγα χρόνια μετά, η αυτοκράτειρα έχει ένα αναπάντεχο τέλος. Το 1898, δολοφονείται στην Ελβετία. Το Αχίλλειο, χάνει την ιδιοκτήτριά του και μένει έρημο και ακατοίκητο για 9 χρόνια. Από εκείνο το σημείο και μετά, ακολουθεί μια πορεία απόλυτα εξαρτημένη από τα ιστορικά γεγονότα που ακολούθησαν.
Το 1907, ο Κάιζερ (ο αυτοκράτορας) της Γερμανίας Γουλιέλμος Β’, σε συνεννόηση με τον τότε βασιλιά της Ελλάδας Γεώργιο Α’, αγόρασε το εγκαταλελειμμένο παλατάκι. Πρόσθεσε ένα ακόμα άγαλμα με τον Αχιλλέα σε νικητήρια στάση και μια μεγάλη γέφυρα, η οποία οδηγούσε μέχρι την θάλασσα, στην κοντινή παραλία.
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κέρκυρα καταλαμβάνεται από τον γαλλικό και σερβικό στρατό και το Αχίλλειο αποκτά έναν τελείως αλλοπρόσαλλο για αυτό ρόλο. Γίνεται στρατηγείο και νοσοκομείο.
Μετά τον Ψυχρό πόλεμο, κατά τη περίοδο του Μεσοπολέμου, περνά στο Ελληνικό Δημόσιο. Ως εκ τούτου, πολλά αντικείμενα και έπιπλα απ’ το κτίριο καταλήγουν σε διάφορες εύπορες οικογένειες του νησιού.
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ιταλοί και Γερμανοί κατακτητές λεηλατούν το άλλοτε αριστοκρατικό κτίριο και το μετατρέπουν πάλι σε στρατηγείο και νοσοκομείο.
Μετά το πέρας και αυτού του πολέμου, το εκμεταλλεύεται η τοπική κοινότητα και στεγάζει Τεχνικές Σχολές και Βασιλικά Ιδρύματα. Μετά από τόσα χρόνια πολλαπλών και διαφορετικών χρήσεων, το Αχίλλειο άρχισε να «καταρρέει».
Σήμερα, ανακαινισμένο και μεταμορφωμένο σε μουσείο, στέκει ακόμα στην πλαγιά, με θέα τον Βορρά του νησιού και την θάλασσα, αποπνέοντας αυτή την αρχική του αίγλη, όταν η αυτοκράτειρα της Αυστρίας περιπλανιόταν ακόμα στους κήπους του.
Βιβλιογραφία:
https://achillion-corfu.gr/istoria/
https://hppc.gr/business-units/moyseio-achilleio-tis-kerkyras/
http://odysseus.culture.gr/h/3/gh352.jsp?obj_id=19311
https://www.kathimerini.gr/istoria/563211319/san-simera-10-septemvrioy-1898-dolofoneitai-i-aytokrateira-tis-aystrias-sissy/
