Είναι κανόνας στη ζωή πως όσες προσπάθειες και να κάνει κάποιος να κρύψει τον πραγματικό του χαρακτήρα, αυτός σε μια στιγμή θα αποκαλυφθεί. Όσα rebranding και να επιχειρήσει ο Τσίπρας, όσους επικοινωνιακούς χορηγούς και να έχει σε αυτό το εγχείρημά του, δεν μπορεί, πολύ σύντομα θα φανούν τα δομικά πολιτικά χαρακτηριστικά του, το πολιτικό του DNA. Και η χθεσινή συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ήταν ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Ποια είναι τα χοντρά γράμματα αυτής της συνέντευξης; Ενώ η πατρίδα μας ανέκτησε την κανονικότητά της που είχε διαταραχθεί επί της δικής του πρωθυπουργίας και ενώ βαδίζει προς το μέλλον με βήματα σταθερότητας, ο Α. Τσίπρας έρχεται τώρα και ζητά ένα σοκ, επιβεβαιώνοντας αυτό που είχε πει μια παλιά συντρόφισσά του: «εμάς δε μας συμφέρει η κανονικότητα».
Σήμερα λοιπόν, ονειρεύεται επιστροφή στις μέρες του 2015 όταν όλη η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση σοκ και δέους. Αντί να παραδεχτεί τα θετικά βήματα που έγιναν σε αυτή την εξαετία με τη Νέα Δημοκρατία και αυτός να θελήσει να βελτιώσει αυτά τα βήματα και να απορρίψει τα αρνητικά - αυτό θα ήταν ένα πραγματικό rebranding - έρχεται ως γενικός κατεδαφιστής, ως νέος αρχάγγελος της κάθαρσης, για να σπείρει για μια ακόμα μια φορά τη διχόνοια. (Αυτή η τακτική είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να στείλει τον Μητσοτάκη στο 45%).
Προφανώς νομίζει πως ξεχάσαμε τον Τσίπρα που επιχείρησε να βάλει στη φυλακή 10 πολιτικούς του αντιπάλους και είχε εγκαταστήσει μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου ένα παρά - υπουργείο Δικαιοσύνης. Νομίζει πως ξεχάσαμε τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα και την απόπειρα να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο.
Νομίζει, αυτός ο αρχάγγελος της κάθαρσης, πως ξεχάσαμε την εξαγορά βουλευτών των ΑΝΕΛ, σύμφωνα με τις καταγγελίες Καμμένου, και ξεχάσαμε επίσης τις παρακολουθήσεις στελεχών της δικής του κυβέρνησης από τη δική του ΕΥΠ. Είναι αφελής αν πιστεύει πως το παρελθόν του θα πάψει να τον ακολουθεί, επειδή αυτό τον βολεύει. Το παρελθόν δε διαγράφεται ούτε τα ανομήματα παραγράφονται στις κάλπες. Υπάρχουν και αποτελούν όπλα στη μάχη για την πολιτική εξουσία.
Συγχρόνως, και αυτό είναι το τραγελαφικό, πιστεύει πως αυτός κομίζει το καινούργιο, νομίζει πως βρίσκεται εκτός του πολιτικού συστήματος. Είναι ο εκδότης των διαβατηρίων - για να χρησιμοποιήσω τη δική του έκφραση -που οδηγούν από τον παλιό κόσμο στον νέο. Παλιότερα όλους αυτούς - που, ενώ ήταν εκπεσόντες, νόμιζαν ότι ήταν οι Μεσσίες - τους αποκαλούσαμε και «ψώνια». Σήμερα, ελέω επικοινωνιακών χορηγών, ο Α. Τσίπρας πιστεύει πως θα ξαναγίνει πρωθυπουργός.
Όμως όσοι επιζητούν τη ρεβάνς με αξιώσεις, προηγουμένως έχουν μελετήσει τα αίτια της ήττας τους ώστε να διδαχθούν και να βελτιωθούν. Ο Α. Τσίπρας, ως γνωστόν, ουδέποτε άνοιξε δημόσια συζήτηση για το ταπεινωτικό 17.5% και τα όσα επακολούθησαν. Για τον λόγο αυτόν υποπίπτει και πάλι στα ίδια λάθη. Αμετανόητος κομιστής του σοκ και της πολιτικής ανωμαλίας, θα έχει απέναντί του όλους αυτούς που επιθυμούν την πολιτική σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη.
