Όταν τον Φεβρουάριο αυτού του έτους τόλμησα να εκφέρω την άποψη ότι η πυρόσφαιρα που κατέκαψε την ηλεκτράμαξα και τα 3 πρώτα βαγόνια ήταν απλά ένα δευτερεύον φαινόμενο της σύγκρουσης και δεν προήλθε από κάποιο λαθραίο εύφλεκτο φορτίο, αλλά από τις καταστροφικές δυνάμεις που διέλυσαν τις δύο αμαξοστοιχίες, έγινα στόχος χλευασμού, απειλών, απαξίωσης της 47χρονης ακαδημαϊκής και επαγγελματικής καριέρας μου και λεκτικών επιθέσεων από μερίδα συμπολιτών μας που πάντα ψάχνει «πίσω από τα γεγονότα» για να ανακαλύψει κάποιες κρυφές αιτίες, ενόχους και συνωμοσίες.
Πολλοί συνάδελφοι, αλλά και δήθεν συνάδελφοι, έδειχναν μία εμμονική πίστη ότι τα ψυκτικά σιλικονούχα υγρά των μετασχηματιστών ήταν άφλεκτα, μέχρι που άρχισαν να βγαίνουν περισσότερες εκθέσεις, πραγματογνωμοσύνες και δημοσιεύσεις από το Εξωτερικό που συντάσσονταν με την άποψη ότι η πυρόσφαιρα προήλθε από ανάφλεξη των υγρών αυτών, παρουσία ηλεκτρικού τόξου και ταυτόχρονης εκνέφωσής τους λόγω των καταστροφικών παραμορφώσεων.
Παρόλο που κάποιοι από αυτούς εξακολουθούν να προσπαθούν να πείσουν το (διαρκώς μειούμενο) ακροατήριό τους, «ανακαλύπτοντας» διάφορες εξωτικές χημικές ενώσεις μέσα από τους ρυπαντές μιας ατελούς καύσης (ξυλόλιο, τολουόλιο, βενζόλιο κλπ), οι πλέον οξυδερκείς εκ των νομικών συμβούλων των οικογενειών καταλαβαίνουν ότι η «υστερία του ξυλολίου» έχει τελειώσει και δεν μπορούν να προσάψουν στην Hellenic Train το αδίκημα της λαθραίας μεταφοράς εύφλεκτων υλικών.
Ήταν δε τόση η πρεμούρα κάποιων από αυτούς, να το πετύχουν, που φέρθηκαν με αισχρό τρόπο στους δύστυχους γονείς των νεκρών μηχανοδηγών, διασπείροντας ακόμα και τη φήμη ότι ήταν συμμέτοχοι στη λαθρεμπορία αυτή. Έφτασαν δε ακόμα και στο σημείο να καταστρέψουν το μικρό εικονοστάσι που είχε φτιαχτεί στη μνήμη αυτών των νέων ανθρώπων.
Όπως όλα δείχνουν όμως, το αφήγημα αυτό κατέπεσε παταγωδώς, συμπαρασύροντας δημοσκοπικά ποσοστά, αλλά και ελπίδες για μεγάλες αποζημιώσεις, που ίσως είχαν κάποιοι Δικηγόροι και Τεχνικοί Σύμβουλοι.
Εκ του πονηρού σκεπτόμενοι λοιπόν, έκαναν τον εξής συλλογισμό: «Αφού τα έλαια σιλικόνης είναι αναφλέξιμα (αν και όχι εύφλεκτα) και τα χρησιμοποιεί η εταιρεία Siemens στους μετασχηματιστές των ηλεκτρομηχανών της, θα κάνουμε αγωγή τόσο στη Siemens, όσο και στην κατασκευάστρια των ελαίων Bayer, γιατί κατασκεύασαν επικίνδυνες μηχανές που έκαψαν τα παιδιά των πελατών μας».
Την δεκαετία του 1970 κυκλοφορούσε στις ΗΠΑ ένα αυτοκίνητο, το Ford Pinto, το οποίο σε δεκάδες περιπτώσεις που κάποιο άλλο όχημα το χτυπούσε στον πίσω προφυλακτήρα, άρπαζε φωτιά και έκαιγε τους επιβάτες του. 27 άνθρωποι κάηκαν σε ατυχήματα ανάφλεξής του σε συγκρούσεις χαμηλής ταχύτητας. Αυτό συνέβαινε, επειδή ο πίσω προφυλακτήρας ήταν σχεδόν σε επαφή με το ντεπόζιτο καυσίμων και το τρυπούσε. Τελικά η εταιρεία υποχρεώθηκε να πληρώσει τεράστιες αποζημιώσεις, αλλά δεν άλλαξε τον σχεδιασμό, γιατί θα της κόστιζε περισσότερο.
Έχουμε λοιπόν κι εδώ μία τέτοια κακοτεχνία ή σχεδιαστικό σφάλμα;
Ας τα πάρουμε όμως, με μια σειρά τα πράγματα. Τα σιλικονούχα ψυκτικά έλαια πωλούνται από την BAYER γιατί πιστοποιημένα και με σχετικές εργαστηριακές μετρήσεις δεν αναφλέγονται σε θερμοκρασίες έως 350°C. Όμως, οι μετασχηματιστές της Siemens έχουν την παγκοσμίως αποδεκτή διάταξη προστασίας Buchholz που διακόπτει τη λειτουργία τους όταν η στάθμη του ελαίου πέσει κάτω από ένα σημείο, όταν υπάρχουν φυσαλίδες αέρα μέσα στα έλαια, όταν υπερθερμανθούν πάνω από τους 140°C και όταν οι αντλίες του συστήματος ψύξης τους σταματήσουν να λειτουργούν.
Συνεπώς, τα υγρά αυτά της BAYER κάνουν άψογα τη δουλειά για την οποία χρησιμοποιούνται. Το ίδιο και οι μετασχηματιστές της Siemens. Για να φτάσουμε να έχουμε αναφλέξεις από εκνέφωση και ηλεκτρικό τόξο, κάτι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΤΡΑΒΟ έχει συμβεί, που ήταν πολύ έξω από κάθε σχεδιαστική παράμετρο ασφαλείας....
Όμως, όπως δεν σχεδιάζουμε το σπίτι μας για σεισμό 13 R ή για να αντέξει πτώση Boeing 747 επάνω του, έτσι ΚΑΘΕ ΣΥΣΤΗΜΑ έχει συγκεκριμένα όρια ασφαλείας. Κανένας δεν εγγυήθηκε, σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, ότι 2 τραίνα θα συγκρουστούν με σχετική ταχύτητα 246 km/h και όλα θα είναι άψογα, ή έστω θα διορθώνονται.
Η σύγκρουση αυτή ήταν μια τεράστια καταστροφή, παρόμοια με το να πέσει ένα Airbus Α320 σε ένα βράχο με 760 km/h. Ζήτησε κανείς ευθύνες από την Airbus, την CFM (κινητήρες) ή οποιαδήποτε άλλη εταιρεία, όταν ένα τέτοιο αεροσκάφος (της Germanwings) έγινε "χαρτοπόλεμος" στις Νότιες Άλπεις πριν 10 χρόνια; Μόνο η αεροπορική εταιρεία πλήρωσε την ψυχασθένεια του Κυβερνήτη που το έριξε επίτηδες στα βράχια, κανένας άλλος.
Συνεπώς, αγαπητοί Δικηγόροι, μη βαυκαλίζετε τα μυαλά των δύστυχων Εντολέων σας. Δεν έχετε κανένα επιχείρημα που να στέκει απέναντι στη Δικαιοσύνη οποιασδήποτε χώρας και θα φτάσετε να αποκαλείτε «πουλημένο» ολόκληρο το δικαστικό σύστημα της Ευρώπης, όπως πράττετε τώρα για την Ελληνική Δικαιοσύνη, επειδή δεν θέλετε να επικεντρωθείτε στις πραγματικές αιτίες, του τι έφταιξε και δύο τραίνα κινήθηκαν στην ίδια γραμμή επί 12 λεπτά πριν συγκρουστούν.
Επικεντρωθείτε στην Ποινική διαδικασία και εάν αυτή βγάλει κάποιο "λαγό", τότε σκεφτείτε τα επόμενα βήματά σας. H Siemens και η BAYER δεν θα χάσουν τον ύπνο τους από τις αγωγές σας...
Δείτε εδώ την Τεχνική Έκθεση του κ. Κάπου.
