Όταν οι κομματικοί σχηματισμοί αδυνατούν να συντονιστούν με το κοινό αίσθημα και καρκινοβατούν, ενίοτε και βουλιάζουν, επιχειρούν άλμα προς τα μπρος, στο οποίο δίνουν τον εύελπι τίτλο «επανεκκίνηση».
Επανεκκίνηση κήρυξε ο Νίκος Ανδρουλάκης για το ΠΑΣΟΚ στις 27 Απριλίου, στη μεγάλη προγραμματική εκδήλωση στο ΣΕΦ με συμμετοχή εκατοντάδων στελεχών και στόχο την έναρξη μιας νέας πολιτικής πορείας. Φυσικά, δεν ήταν η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ μίλησε για επανεκκίνηση και μάλλον δε θα είναι η τελευταία.
Επανεκκίνηση θα επιχειρήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ στον συνέδριου του Ιουνίου, αρχής γενομένης από την Κ.Ε. του Σαββατοκύριακου. Φυσικά, άλλαι αι βουλαί των πολιτικών άλλα δε λαός κελεύει.
Η πλέον ουσιαστική πρόταση Φάμελλου αφορά τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ μετά την απρόσμενη επικράτηση του Κασσελάκη, όπου ο κάθε απολίτικος θεατής των τηλεοπτικών πρωϊνάδικων έγινε φαν του Stefanos, και με ένα δίευρο καθόρισε τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Φάμελλος δικαίως κήρυξε «τέρμα οι ψηφοφόροι του δίευρου. Δεν μπορεί όποιος περνάει απέξω να ψηφίζει για πρόεδρο αριστερού κόμματος» (επί τέλους αυτός κατάλαβε πόσο ατελέσφορος ήταν ο μοντερνισμός που ξεκίνησε ο ΓΑΠ και τον μιμήθηκαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ).
Ζήτησε να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα με σοβαρή ενιαία δράση, να καταργηθούν οι τάσεις και να ενισχυθούν τα ρεύματα ιδεών. Αυτό φαντάζει ταυτοσημία αλλά δεν είναι και συνάγεται από τη συνέχεια της ομιλίας του: «Χωρίς ξεχωριστά ψηφοδέλτια - λίστες στις εσωκομματικές διαδικασίες».
Ωστόσο, η πιο εντυπωσιακή επανεκκίνηση ήταν του Στέφανου Κασσελάκη. Δεν ήταν που ενέταξε το ιδεολογικώς ασπόνδυλο κόμμα του στην Κεντροαριστερά. Η κεντροαριστερά είναι αρκετά ευρύς και αρκετά χαλαρός χώρος, προσφέρει πολιτική νομιμοποίηση και αποδοχή, και μπορεί να περιλαμβάνει πολλούς πρόθυμους αυτοπροσδιοριζόμενους ως κεντροαριστερούς.
Είναι οι ειδήσεις που έβγαλε. Αφενός η δεινή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ. Κατήγγειλε το πρώην κόμμα του ότι είναι το κόμμα που άλλαξε τους ποινικούς κώδικες την τελευταία στιγμή «για να έχει χρηματοδότηση στο πλάι»!
Αφετέρου κατήγγειλε το κόμμα ότι «έφαγε» 700 χιλιάδες ευρώ για μια διαδικασία Προέδρου, και είναι το ίδιο που υπέγραψε συμβάσεις 800 χιλιάδων ευρώ μεταχρονολογημένες, με εταιρίες επικοινωνίας οι οποίες «δήθεν» - αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε - αφορούσαν έργα από τον Οκτώβρη του ’23 μέχρι τον Γενάρη ’24, ενώ στην ουσία αφορούσαν τις εθνικές εκλογές του ’23.
Το μικρό πρόβλημα είναι πως ο ίδιος εξέφρασε την αμφιβολία του εάν πράγματι εκτελέστηκαν αυτές οι υπηρεσίες. Το μεγαλύτερο όμως η καταγγελία του πως γι’ αυτές τις συμβάσεις ο ίδιος, παρότι πρόεδρος δεν είχε γνώση ενώ δεν είχε υπογράψει πληρεξούσιο στον οικονομικό διευθυντή προκειμένου να συνάψει αυτές τις συμβάσεις.
Οι κατηγορίες είναι αρκετά σοβαρές και ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα πρέπει να αρκεστεί σε μια απλή καταδικαστική ανακοίνωση.
Σε πολιτικό επίπεδο έκανε γνωστό ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με την επικεφαλής της Πλεύση Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, ώστε να συντονίσουν τον βηματισμό τους σε ό,τι αφορά την τραγωδία των Τεμπών.
Είπε συγκεκριμένα: «Συμφωνήσαμε με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, θα δουλέψουμε μαζί και θα κάνουμε μαζί αυτό που απαιτούν οι οικογένειες των θυμάτων, θα βάλουμε όλα τα πολιτικά πρόσωπα και τον ιθύνοντα νου τον Κυριάκο Μητσοτάκη ενώπιον της προανακριτικής για να πάνε στο δικαστήριο».
Και συμπλήρωσε: «Φτιάχνουμε μαζί εντός και εκτός Βουλής ένα μέτωπο δικαιοσύνης. Αν χρειαστεί να συνεργαστούμε για να εξαφανιστεί το σάπιο πολιτικό σύστημα, θα το κάνουμε»!
Βεβαίως, μιλώντας τεχνικά, απέχουν πολύ από το να διαθέτουν τον αναγκαίο αριθμό βουλευτών ώστε να καταθέσουν αίτημα για τη συγκρότηση προανακριτικής. Με δεδομένο ότι και οι δυο δε θέλουν να ακούν για ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, ενώ το ΠΑΣΟΚ αρκείται στους δικούς του βουλευτές για την κατάθεση του αιτήματος, θα πρέπει να στραφούν δεξιότερα της ΝΔ. Σε Βελόπουλο ή Νίκη. Μόνο έτσι θα θέσουν τον «ιθύνοντα νου» ενώπιον της προανακριτικής.
Το συμπέρασμα που συνάγεται είναι ότι ο ελαφρολαϊκός Stefanos με την απέραντη φιλοδοξία και τη μεγίστη πολιτική αφέλεια, βρέθηκε σε απελπιστική κατάσταση ανυπαρξίας. Έτσι στράφηκε στη Ζωή αντιμετωπίζοντάς την ως σανίδα σωτηρίας.
Αλλά η Ζωή είναι αδίστακτη, σκληρή, φανατική και πολύ πιο πολιτικοποιημένη. Κινδυνεύει να γίνει το δείπνο της.
Εφόσον βέβαια πραγματοποιηθεί η συνεργασία, καθώς η Ζωή το διέψευσε.
