Όταν η στρατηγική ενός κόμματος σχεδιάζεται ερήμην των πραγματικών συνθηκών της κοινωνίας, υπονομεύει την σοβαρότητά του. Και αυτό μπορεί να έχει αρνητική επίπτωση στην εμβέλειά του και το κύρος του, τέτοια που να υπερκερνά τις όποιες συμπαθητικές φιλολαϊκές διακηρύξεις του.
Η πρόταση Ανδρουλάκη στη Θεσσαλονίκη για άμεση διενέργεια εκλογών, δεν ήταν μια στιγμιαία έμπνευση εντυπωσιασμού και τόνωσης του ηθικού του στρατεύματος.
Χθες την επανέλαβε και ο εκπρόσωπους τύπου Κώστας Τσουκαλάς, λέγοντας: «Όσο περισσότερο μένουν στη διακυβέρνηση της χώρας, κάνουν ζημιά. Η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν έχουν άλλο χρόνο για χάσιμο. Οι εκλογές και η πολιτική αλλαγή είναι μονόδρομος».
Δημιουργεί απορία για την ορθοφροσύνη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Τέτοιο αίτημα θα δικαιολογείτο να θέσει μια αντιπολίτευση που θα ανταγωνιζόταν στήθος με στήθος στη δημοσκοπική καταγραφή με την κυβέρνηση. Ή που θα υπολειπόταν κάποιες μονάδες αλλά θα είχε φανερή δυναμική ανόδου. Κάτι που λείπει ολοσχερώς από τη δημοσκοπική αποτύπωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Χθες η Metron Analysis κατέγραψε 11,3 διαφορά με τη ΝΔ στην πρόθεση ψήφου (21,8% - 10,5%) και με την αναγωγή 14,6 μονάδες (28,2% -13,6%). Στη δημοσκόπηση της MRB η ΝΔ προηγείται 10 μονάδες και με την αναγωγή υστερεί 14,4 μονάδες (28,1% έναντι 13,7%).
Επίσης στην πρόσφατη δημοσκόπηση της Pulse, τα ποσοστά ψήφου τη αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν καθηλωμένα σε σχέση με εκείνα του Ιουλίου στο 11,5%. Και μόνο στην εκτίμηση ψήφου ανέβηκε μισή μονάδα, από το 13,5% στο 14%. Παράλληλα στην εκτίμηση ψήφου της Opinion Poll το ΠΑΣΟΚ καταγράφει 14% με τη ΝΔ 30,5%.
Όσο για την καταλληλότητα στην πρωθυπουργία, τα ποσοστά συνεχίζουν να είναι πλήρως αποθαρρυντικά. Ένα διαρκές Βατερλώ. Ο πρωθυπουργός, ψαλιδισμένος μεν με τόσα προβλήματα που του προσάπτει η κοινή γνώμη - ως εκ της πρωθυπουργικής του ευθύνης - βρίσκεται στο 25%, ενώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «παραδέρνει» γύρω στο 7%.
(Όσο για τον Σωκράτη Φάμελλο που χαρακτηρίζει απονομιμοποιημένο τον πρωθυπουργό, θεωρείται ως καταλληλότερος από… το 1% των ερωτηθέντων!)
Για όποιον δεν αρέσκεται στην συνωμοσιολογία και δεν θεωρεί ότι οι δημοσκοπήσεις είναι «κατασκευασμένες» για να τονώσουν τη ΝΔ και να πλήξουν το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα και με την αναγωγή παραμένει παγωμένο πέριξ του 14%, λαμβάνοντας περίπου το ήμισυ του ποσοστού της ΝΔ.
Εξ αυτού στερείται αντικειμενικής βάσης, άρα και σοβαρότητας, η πρόσκληση και πρόκληση για τη διενέργεια εκλογών. Και όταν το κεντρικό σύνθημα ενός κόμματος στερείται σοβαρότητας, όταν στην καλύτερη δημιουργεί χαμόγελα συμπάθειας και τη διάθεση «άφες αυτοίς», με την δια σκωπτικότητα ή αδιαφορία αντιμετωπίζονται και οι εξαγγελίες του, όποιο φιλολαϊκό προφίλ και να έχουν.
Δηλαδή, όσοι άκουσαν τον Ανδρουλάκη, με τέτοιο δημοσκοπικό αποτύπωμα, να ζητάει εκλογές εδώ και τώρα, πόσο σοβαρά να πάρουν τις εξαγγελίες του, όπως π.χ. για τη 13η σύνταξη;
Δεν αναφερόμαστε στο αν το μέτρο ήταν κοστολογημένο ή όχι, όπως τον κατηγορεί η κυβέρνηση. Εκείνο που λέμε είναι πως το αβάσιμο κεντρικό σύνθημα λειτουργεί ως δολιοφθορέας και των υπολοίπων εξαγγελιών.
Τα προβλήματα του ΠΑΣΟΚ και το Νίκου Ανδρουλάκη εκτείνονται και στο μέλλον. Το δίλλημα των συνεργασιών θα αποτελέσει «δαμόκλειο σπάθη» για το κόμμα. Ο Μητσοτάκης έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές.
Ο Ανδρουλάκης λέει ότι δεν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Έχει και την (σκόπιμη) συνδρομή του Χάρη Δούκα ο οποίος αποκλείει κάθε συνεργασία με τη ΝΔ («δεν θα γίνουμε δεκανίκι της ΝΔ»). Η αναγκαστική λύση θα είναι η εκ νέου προσφυγή στις κάλπες. Και το διακύβευμα θα είναι η ανάγκη διακυβέρνησης και η σταθερότητα της χώρας.
Δεδομένου ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, ως μετριοπαθείς και λογικοί, δεν διακρίνονται από τον παθιασμένο αντι-μητσοτακισμό και… αντι-καπιταλισμό (λέμε τώρα) των Συριζαίων, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κινδυνεύσει με περαιτέρω εκλογική συρρίκνωση.
Ίσως προλαβαίνει να επεξεργαστεί μια νέα στρατηγική ( αν και όσο προλαβαίνει), προκειμένου να πείσει ότι αποτελεί δύναμη εγγύησης για τη διακυβέρνηση της χώρας. Διαφορετικά οι εκλογές θα αποτελέσουν «καυδιανά δίκρανα» για το κόμμα και τον ίδιο τον Ανδρουλάκη.
Οι μνηστήρες της θέσης του καραδοκούν.
