Η Άννα Διαμαντοπούλου πήρε μεγάλο ρίσκο, με την παραίνεση – έκκληση προς το Νίκο Ανδρουλάκη να μην αφήσει ξανά το ΠΑΣΟΚ άθυρμα στα χέρια των κυριών Κωνσταντοπούλου και Καρυστιανού, οι οποίες - από κοινού στην πρώτη φάση και τώρα χωριστά -τελικώς μετέτρεψαν την εθνική τραγωδία των Τεμπών σε αναμμένο φυτίλι για την πολιτική σταθερότητα και την κοινωνική ειρήνη.
Επώνυμοι και ανώνυμοι… προοδευτικοί και δημοκράτες έπεσαν να την ξεσκίσουν, μόλις έγιναν ευρύτερα γνωστά όσα είπε και κυρίως για όσα προειδοποίησε. Προειδοποιήσεις που δεν αφορούσαν αποκλειστικά το ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του, ο οποίος όπως φαίνεται, αδυνατεί ή δεν θέλει να πάρει αποστάσεις από το λαϊκισμό που κυοφορεί τους νέο-αγανακτισμένους, τις πλατείες της οργής και τους τιμωρούς των πεζοδρομίων.
Η Διαμαντοπούλου υπέδειξε το τέρμα του δρόμου στον οποίο οδηγούν σπρώχνοντας σήμερα τους οργισμένους, προβληματισμένους, αφελείς, συναισθηματικούς και πολλούς ψεκασμένους, οι πολλοί μέτοχοι του κόμματος των Τεμπών. Η Μαρία Καρυστιανού που ισορροπεί επιδέξια ανάμεσα στις ιδιότητες της μάνας και της προέδρου, υποσχόμενη ότι θα στείλει πολιτικούς στις φυλακές και θα φέρει κάθαρση.
Εξίσου επιδέξια ισορροπεί και η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο να υπηρετεί και να υπονομεύει ταυτόχρονα, δυο από τους θεσμούς της Δημοκρατίας: το Κοινοβούλιο και τη Δικαιοσύνη.
Συμπόρευση, υιοθέτηση ή έστω αποδοχή των μεθόδων που γιγαντώνουν το λαϊκισμό, σπέρνουν το νέο σπόρο του «ή αυτοί ή εμείς» και προκαλούν ρήγματα στην κοινωνία, δεν νοείται να υιοθετούνται ούτε ως στρατηγική αλλά ούτε ως συγκυριακή επιλογή από τη Χαριλάου Τρικούπη. Για δυο λόγους.
Πρώτον: πλήρωσε ακριβά την «Ξυλολιάδα» Νο 1, όταν ο Ν. Ανδουλάκης υπηρέτησε ως προνομιακός συνομιλητής της Ζ. Κωνσταντοπούλου, τον δικό της πολιτικό σχεδιασμό.
Δευτέρον: το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του είχαν υποστεί και έχουν εμπειρία από τη βαναυσότητα του όχλου. Των πολιτών που μετατράπηκαν σε αφιονισμένους τιμωρούς από το «πες πες», την προπαγάνδα και την ψευδολογία του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε καταφέρει να πείσει το λαό ότι την κρίση έφεραν τα μνημόνια και με το σκίσιμο των μνημονίων η χώρα θα επιστρέψει με ένα νόμο και ένα άρθρο στην ευημερία.
«Τα περάσαμε όλα αυτά, τις γροθιές, τις φωνές και να σπάζουμε τζάμια και να βρίζουμε τους αντιπάλους, τα ζήσαμε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς, λοιπόν, δεν θα τα ξανακάνουμε. Εμείς θέλουμε μια χώρα με πολιτική ηρεμία… Η θεσμική μας λειτουργία θα αλλάξει τα πράγματα», είπε η υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία από χθες λοιδορείται ως «ακροδεξιά» και «ανένσημο κομματο-κοπρόσκυλο». Από τις φρουρές και τα πιστόλια ενός πολυπλόκαμου οργανισμού, που έχει βάλει στόχο, αν χρειαστεί, να τελειώσει τη χώρα προκειμένου να ξεμπερδέψει με τον Μητσοτάκη.
Θα είναι ολέθριο σφάλμα για την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αναγνώσει την παρέμβαση ως εσωκομματικό λάκτισμα. Υπηρεσία προσφέρει στον κ. Ανδρουλάκη αποτρέποντάς τον από το δις εξαμαρτείν…
