Πρόεδρος Αντώνης - πρέσβης Τζορτζ Τσούνης και η αρχή  μιας μεγάλης παρεξήγησης
Ο Ανάλγητος

Πρόεδρος Αντώνης - πρέσβης Τζορτζ Τσούνης και η αρχή μιας μεγάλης παρεξήγησης

Είναι μια παλιά ιστορία! Στις ταραγμένες μέρες που ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών ο Αντώνης Σαμαράς, συναντήθηκε με τον Αμερικανό πρέσβη Τζορτζ Τσούνη. Και τότε συνέβη κάτι που επηρέασε τις σημερινές πολιτικές εξελίξεις. Υπήρξε αυτό που λέμε η γενεσιουργός αιτία. Σε άλλα νέα της ημέρας, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, στις Βρυξέλλες είδε αρκετό κόσμο. Και βρήκε και την ευκαιρία με το θέμα της φορολόγησης των μικρών δεμάτων να υπενθυμίσει ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σταθερά σε γραμμή Ουάσιγκτον. Καλημέρα!


Υπερδραστήρια η Κίμπερλι, φέρνει ένα νέο αέρα στην πτωχή πολιτική και κοσμική δραστηριότητα της χώρας. Άλλος αέρας! Δεν είναι αυτό που λέμε ότι «θα αφήσει εποχή». Την έχει ήδη αλλάξει! Πώς; Νέα πρόσωπα, νέοι παίκτες στο οικονομικό στερέωμα.


Το ότι διάφοροι σπεύδουν να φωτογραφηθούν μαζί της και να διαρρεύσουν στη συνέχεια ότι είναι οι εκλεκτοί του Τραμπ στην Ελλάδα, μόνο κακό τους κάνει. Σε αυτούς που διαρρέουν, δηλαδή.


 Θα σας πω μία ιστορία απ’ αυτές που δεν έχουν ακουστεί. Είπα να τη γράψω στα βαθιά μου γεράματα, αλλά είναι πιθανόν αυτά να μην έρθουν, οπότε και η ιστορία κινδυνεύει να χαθεί στη λήθη μαζί με πολλές άλλες. Αλλά αυτή η ιστορία ειδικά έχει αξία για κάποιον που στο μέλλον θα θελήσει να ερευνήσει τους λόγους που οδηγούν στις μικρές και στις μεγάλες κινήσεις που γίνονται στις μέρες μας. 


Όταν ξέσπασε, λοιπόν, το σκάνδαλο των υποκλοπών και ο πρόεδρος Κυριάκος δεχότανε ένα ισχυρό εσωτερικό κύμα αμφισβήτησης, όλα τα ενδεχόμενα ήταν ανοικτά. Τις ταραγμένες εκείνες ημέρες ο Αντώνης Σαμαράς είδε τον πρέσβη Τσούνη, ο οποίος και του άφησε να εννοηθεί, όπως λένε οι πηγές μου, ότι θα ήταν μια «λογική λύση» στην περίπτωση που τα πράγματα πήγαιναν στα άκρα. Ο πρέσβης έκανε τη δουλειά του και ο Αντώνης από την πλευρά του είδε ένα παράθυρο ευκαιρίας να γίνει ο Έλληνας Νετανιάχου, να επιστρέψει και πάλι στην εξουσία. Και κάπου εκεί ξεκίνησε η «παρεξήγηση» μεταξύ του Κυριάκου και του Αντώνη, η οποία και έφτασε εδώ που έφτασε.


Το να λέει ο Αντώνης ότι δεν είναι γινάτι και να αναφέρει ταυτόχρονα ότι ο Κυριάκος είναι… απομονωμένος στο εξωτερικό και μάλιστα την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ενός μεγάλου ενεργειακού deal, δείχνει ότι τελικώς είναι αυτό που φαίνεται: Γινάτι. Θα πει κάποιος ότι η συνέντευξη έγινε πριν τις ανακοινώσεις. Και πάλι! Αυτό δείχνει ότι ο Αντώνης δεν ήταν ενημερωμένος από τους… Αμερικανούς. Ή ότι δεν διάβασε τα σχετικά ρεπορτάζ του Τύπου. Μπορεί να ρωτήσει σχετικά και την Κίμπερλι. Για το απομονωμένος του Κυριάκου. 


Ανεξάρτητα απ’ όλα αυτά, αυτό που συμβαίνει δεν είναι δίκαιο για κανέναν. Ούτε για τον Αντώνη, ούτε για τον Κυριάκο, ούτε για τον κόσμο που ψήφισε Σαμαρά σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Η θέση του Αντώνη είναι στη ΝΔ, χωρίς να σημαίνει ότι θα γίνει κάτι συγκλονιστικό αν φτιάξει κόμμα. Άλλωστε το έχει ξανακάνει στο παρελθόν. Και να μην ξεχνάμε ότι σε έναν καυγά δεν φταίει μόνο ο ένας. Φταίνε συνήθως και οι δύο. Άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Πάντως, γινάτι είναι!  


Από την άλλη πλευρά ο Αντώνης τράβηξε το σχοινί. Τι περίμενε, δηλαδή, να συμβεί όταν κατηγορεί τον υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης για προδοσία! Αλλά επειδή ο Αντώνης είναι τίμιος άνθρωπος, θα περίμενε κανείς ότι θα ζητούσε μια συγγνώμη. Ειδικά μετά από τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα.


Στις Βρυξέλλες βρέθηκε ο Κυριάκος Πιερρακάκης, για Eurogroup και Ecofin. Στις συναντήσεις που πραγματοποίησε μαθαίνουμε πως κυριάρχησαν τα εύσημα για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εικόνα της Ελλάδας. Γενικά το μήνυμα που εκπέμπεται είναι πως «η Ελλάδα επέστρεψε». Καθόλου αυτονόητο αν σκεφτεί κανείς πού βρισκόμασταν το 2019. Όχι τίποτε άλλο, αλλά τα θεωρούμε όλα αυτονόητα. Και στο τέλος δεν είναι. Ένα μπράβο κερδίζεται με κόπο. Και εξαργυρώνεται στην πρώτη διαπραγμάτευση που θα έχεις για ένα σοβαρό θέμα.


Κρατάμε δύο παρεμβάσεις του υπουργού, ο οποίος δείχνει έμπρακτα πως στηρίζει την ελληνική βιομηχανία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πρώτον, στη στήριξη της πρότασης για επιβολή δασμών στα μικροδέματα από Shein και Temu. Στην ουσία μπαίνει ένα δίχτυ προστασίας στην κινεζική απόβαση στην ελληνική αγορά και αυξάνεται ο ανταγωνισμός. Και ικανοποιούνται και οι Αμερικάνοι που βλέπουν κινέζικη καρφίτσα και παθαίνουν αμόκ. Οι Αμερικάνοι, λέω. Και ξαναλέω. 


Το δεύτερο που είναι εξίσου σημαντικό είναι η απόφαση του υπουργού να στηριχθεί η ελληνική βιομηχανία, μεταποίηση και οι αγρότες. Πώς; Εκφράζονται αντιρρήσεις για την επιβολή του ενεργειακού φόρου που θέλουν οι Βρυξέλλες, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί περαιτέρω το κόστος παραγωγής των βιομηχανιών και όχι μόνο…


Ο Κυριάκος χθες την πέταξε την είδηση. Εξήγγειλε τα του λιμανιού της Ελευσίνας. Κάτι που διαβάσατε στον προχθεσινό «Ανάλγητο». Να τα λέμε και αυτά. Αν δεν κάνουμε λάθος εκεί που είχε την άδεια για λιμάνι η Οίνων του Ομίλου Μποδοσάκη. Πρωτοπόρος ο Μπέης! Έβλεπε μπροστά! 


Το έλα να δεις γίνεται με τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ για την ανάδειξη νέων διοικήσεων στις νομαρχιακές και τοπικές. Υπουργοί διαρρέουν κατά υπουργών, βουλευτές στρέφονται κατά βουλευτών και γενικά όλα είναι μια ωραία ατμόσφαιρα. 


Ο Ανάλγητος