Χαζεύω την τακτική του Αλέξη

Χαζεύω όλα αυτά που κάνει ο Αλέξης. Είναι τόσο μα τόσο επαγγελματικά, που σκέφτομαι ότι πίσω του πρέπει να υπάρχει μια στρατιά συμβούλων και επικοινωνιολόγων. Αν πάλι έχει εκπονήσει την καμπάνια του ο ίδιος με τους δυο - τρεις ανθρώπους του γραφείου του, τότε μπράβο του. Από αρπακολατζής και «χάσαμε τον φάκελο της σύσκεψης» (το θυμάστε αυτό στη συνάντηση του με τη Μέρκελ), έχει γίνει πολύ μεθοδικός και αποτελεσματικός.

Θα μου πείτε βέβαια, άλλο η διαφήμιση ενός βιβλίου και άλλο η προετοιμασία ενός κόμματος που προορίζεται για να κάνει μπαμ. Η έξυπνη επικοινωνία αρκεί για να κάνει προκαταβολικά ένα βιβλίο best seller, αλλά δεν αρκεί για να κάνει μεγάλο και παρεμβατικό ένα καινούριο κόμμα. Το κόμμα θέλει και άλλα πράγματα, εκτός από μια δεκαριά διαδοχικά shots, που το ένα μιλά για την διαπραγμάτευση του 2015, το άλλο για οικογενειακά ποτάκια και γυροβολιές, με το τρίτο να περιδιαβαίνει τα ψυχολογικά του συγγραφέα.

Πλην ο Αλέξης ξέρει περισσότερα για κόμματα απ’ ότι για βιβλία. Άρα λογικά, αυτά που γράφω εδώ, εκείνος τα χει σκεφτεί πριν από μένα. Θέλω να πω, πριν αρχίσει να ξετυλίγει την καμπάνια του βιβλίου, που είναι καμπάνια για τον ίδιον με άλλο προσωπείο, θα πρέπει να έχει ήδη έτοιμο το επόμενο επίπεδο των επικοινωνιακών του κινήσεων για το κόμμα, που θα πρέπει είναι πολύ ανώτερο και αποτελεσματικότερο απ’ όσα βλέπουμε σήμερα.

Κάτι εντυπωσιακό και πρωτότυπο θα κάνει, δεν μπορεί. Κάτι που δεν θα κλέψει απλώς προσωρινά τις εντυπώσεις, αλλά που θα αποτελέσει μέγιστη έκπληξη για το κοινό που τον παρακολουθεί. Αλλιώς το εγχείρημα του θα βουλιάξει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, δεν θα πάει παραπέρα.

Παρά το rebranding του, ο Αλέξης ξέρει ότι σέρνει πίσω του μια βαριά αρνητική προϊστορία, οπότε η εμφάνιση του ως αρχηγός καινούριου κόμματος πρέπει να συνοδευτεί από κάτι που θα είναι game changer. Ποιο θα ναι αυτό; Δεν ξέρω, δεν είμαι εγώ που φτιάχνω κόμμα, απλώς επισημαίνω την αδήριτη ανάγκη να υπάρξει κάτι τέτοιο αν ο Αλέξης θέλει να επιβιώσει στο μέλλον.

Η προϊστορία παρόμοιων κομμάτων που έφτιαξαν άλλοι που σκέφτονταν με τον ίδιο τρόπο, δεν τον ευνοεί. Από τον Σαμαρά μέχρι τον Τσοβόλα και τον Αρσένη, και από τον Γιώργο μέχρι την Ντόρα, τον Αβραμόπουλο και τη Νέα Αριστερά, τα καινούρια κομματίδια δεν πήγαν τελικά καλά. Ακόμα και η Ζωή ή το ΜΕΡΑ25 που τώρα δείχνουν παγιωμένα, χρειάστηκε να περάσουν μια τετραετία εκτός Βουλής. Ο Αλέξης δεν έχει τέτοιο περιθώριο. Αν από την αρχή δεν κάνει ένα «μπαμ» που θα τον τοποθετήσει κατ’ ευθείαν στον χώρο του 15-20%, δεν θα επιβιώσει.

Υ.Γ. Ως άνθρωπος που κάτι ξέρει από βιβλία, τον ενημερώνω ότι τα 28 ευρώ είναι πάρα πολλά για βιβλίο που ζητά ευρεία κυκλοφορία. Με τέτοια τιμή, μόνο η ελίτ θα το αγοράσει, ο λαϊκός κόσμος όχι. Δεν είπα να το βάλει στο 0,50 σαν τους βίους Αγίων, αλλά όχι και 28 ευρώ. Συμβάλει στην ακρίβεια που θέλει να καταπολεμήσει.